Forget Me Not

Chapter 6: Amnesia

Tia's POV

Ano ba ang nangyayari?!

"Kuya!" Narinig kong sumigaw ulit si Phoebe at lumapit sa amin.

"Kuya stop it!" naramdaman ko na hinawakan ni Phoebe ang kamay ko.

Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit ako tinulak ni Zekie papalayo. Ano ba ang ginawa kong masama?

"Stop? Ehh that bullsh*t girl won't stop pestering me!" Sigaw ni Zekie.

T-tinawag niya ba talaga akong bullsh*t? Gulong-gulo na ang utak ko kung bakit nagkakaganito si Zekie? At the same time nasasaktan ako.

" Kuya just calm down. It would be better if you get inside the house. Let me fix this problem, okay?"

" Tss"

Tapos pumasok na sa loob ng bahay si Zekie ng walang paalam.

" Ate Tia are you alright? Anong ginawa ni kuya sa'yo?" Pag-aalalang tanong ni Phoebe sa akin.

Hindi na ako nakasagot sa tanong ni Pheobe. Naguguluhan pa rin ako kung anong nangyari kay Zekie at kung bakit siya nagkaganon.

" Okay ate alam kong naguguluhan ka kung bakit ganon si kuya kaya I will explain to you everything kung bakit siya nagkaganon."

Napatingin ako kay Phoebe na nagtataka kaya umupo muna kami malapit sa fountain para makapagusap kami ng maayos.

" Phoebe ano ba talaga ang nangyari sa kuya mo? Bakit para siyang nagbago?" Tanong ko kay Pheobe.

" Okay ate. Nangyari lahat ng ito because of that accident. We're supposed to have a family vacation sa Baguio. Habang nasa daan kami nawalan ng preno ang sasakyan na minamaneho ni dad at nabangga kami. Lahat kami nagtamo lang ng minor injuries pwera lang kay kuya. He got comatose for 3 months, talagang nawalan kami ng pag-asa na magigising pa si kuya until that day na we thought would be a happy day turns out to be one of our worst day, oo , nagising nga si kuya but nakalimutan niya ang lahat tungkol sa kanya even his name, nagkaroon siya ng amnesia but when na discharge na siya sa hospital mas naging worse ang pangyayari dahil nagbago rin ang attitude niya naging short tempered siya, naging rude siya sa lahat ng mga taong nakapalibot sa kanya except sa family niya, at higit sa lahat marunong na rin siyang makipagsuntukan sa iba, nung nakaraang taon nga hindi 'yun umuuwi na walang pasa sa mukha. We tried to help him to remember you, nagbabakasakali na magbago siya but unluckily he won't cooperate with us. We wanted to contact you and your family to tell you of what had happened but unluckily din we lost contact din sa inyo since that accident."

I was dumbfounded ng marinig lahat ng sinabi ni Pheobe. Oo, bumalik nga siya pero kinalimutan naman niya ako, but that is not the point here.

Hindi ko ineexpect na mangyayari iyon kay Zekie, he was a good kid. He don't deserved that.

" Kaya ate Tia please pahabain mo nalang ang pasensya mo everytime na minumura ka ni kuya at sinasaktan ka niya ate. You already know what happened to him. It would be better to give him some attention and help him to remember things about his past."

Ngayon naiintindihan ko na. Naaawa ako kay Zekie. Atsaka tama si Phoebe, he needs attention kaya gagawin ko ang lahat para maalala niya ako kahit na ipagtulakan ko ang sarili ko sa kanya at kahit magmukha na akong desperada, wala akong pakialam, ang mahalaga bumalik ang dating Zekie na bestfriend ko.

" Tama ka Phoebe, siguro ngayon mas better kung tutulungan ko si Zekie na maibalik ang memories niya. "

" Don't worry ate I will help you."

***

Maaga talaga akong gumising ngayon para simulan ang Operation: Bring my Zekie back to normal, ang rude ko no? Talagang ginawa ko ang bestfriend ko na abnormal hehehe.