Yarı Yol(tamamlandi)

17. bölüm Behane

Multi:Emre
İşte yeni yazma şeklim:)))
Seven kalpte behane, behane bulan kalpte sevgi olmaz derler.
Emre
Bu kadin beni çildirtmak mi istiyor?
"Şebnem son kez soruyorum kim?"
Susdu.
Gözlerindeki yaşlar bir bir akarken ben sakin olamazdim.
"Kim olduğunu söylemezsen otomatik olarak Gökhani dövecem."
Yutkundu.
Göz yaşlarini sildi.
"Tefeci"
İki saatdir bunun için mi ağlayip beni delirtiyor.
"Ne? Bumuydu?"
"Evet tefeci."
"Ne olmuş?"
4. Numarali bakişini atarak.
"Ya ben tefeciyle aşk yaşadim. Bizim göbekli Tufan abiyle seni aldatdim o yüzden ağliyorum."
"Çok komiksin değilmi? Adam gibi söyle!"
"Ne olacak?! Babam tefeciden borç aldi. Şimdi ödeyemiyor."
"Ne kadar lazim?"
"İstemez!"
"Ne kadar lazim? "
"İ-s-t-e-m-e-z"
"Kizim zaten yağmurun altinda iki saatdir duruyoruz söylede gidelim."
"3 bin. Ama ödemeyeceksin!"
"Dediğini yapamam hanim efendi."
"Yaparsin bey efendi."
"Kurallar zaten bozulmak için vardir ya."
"Nevrimi döndürme Allahima Kitabima denize atarim."
"Zaten atsan ne olacak sırıl sıklam olduk işte."
"Bay çok akıllı. Deniz suyunun soğukluğun biliyor musun?"
"Titanike bakmadiğimi mi düşündün."
"Manyak orada okyanus burası deniz."
"Ha o zaman sıcakdır mı?"
"Bilmem"
"Deneyelim mi?"
Gözleri 5 kat büyüdü.
"Yok istemem. Allah aşkına bir delilik yapma."
Belki adam gibi düşünemiyordum ama olsun.
Eğlenenim.
Kolundan tuttum.
Avazinin çıktığı kadar bağırıyordu.
Sonra el ele denize düştük.
Çok soğukdu.
"Deli. Mal. Dondum lan. "
"Hani soğuk değildi."
"Bir iki kez Ocak ayinda denize mi düşdüm manyak!"
"O zaman bilmeden konuşma."
"Öğrettin teşekkürler. Şimdi beni çıkar burdan."
"Bir az daha kalalim."
"İmdat diye bağiririm karakolu bulursun."
"Peki."
"Çikar beni!!" son kez bağirdi.
Şebnem
Belimden tuttu. Kendine taraf çekti. Aramizda 3-4cm mesafe vardi. Nefesi yüzüme vuruyordu. Ve içimde kelebek mi ari mi ne derler onlardan uçuyordu.
"Napiyorsun?"
"Seni çikariyorum."
Sonra belime dahada çok sarıldı.
Dudaklarinin kan kirmizi olduğunu şimdi fark etmişdim. Soğuktan donan dudaklarim onun denizde olmasina rağmen hala sicak kalan dudaklarıyla kavuştu. Karşılık vermeden hemen dudaklarimi çektim.
"Psikopat napiyorsun sen?"
"Dünyanin en doğal şeyini. Sevgilimi öpüyorum."
Adam hakli.
"Denizin ortasinda mi?" bu bir behaneydi.
"Sen yerdede benimsin göktede. Denizdede karadada. İstersen behane bulmayi kes."
"Ben behane bulmuyorum."
Nasil oldusa iki dakika içinde beni sudan çikardi. Kendisi karşima dikildi ve dedi.
"Behane buluyorsun. Sabah evin önüne geliyorum. Niye geliyorsun? İşde kahve istiyorum. Dalip gitmişsin. Şimdi öpüyorum. Niye öptün? Biz neyiz sevgili mi, arkadaş mi? Sevgiliyiz söylüyorsun askerlik arkadaşim gibi davranıyorsun!"
"Tamam, bir az hizli başladik. O yüzden böyle öpüp koklaman bir az garip geliyordu. Tamamen benim mallığım."
Kimi kandiriyorum?
Şimdi bile behane buluyorum.
Alnimdan öptü.
Bir şeyler söyledi ama duymadim.
Telefonuma mesaj geldi.
Manyak Kaynana: Nerdesin sen?
Ben: Evde
Manyak Kaynana: Emre seninle mi?
Ben: Ahh. Evet eve yatiya getirdim.
Manyak Kaynana: Dalga geçme. Evin fotosunu çek inanayim.
Ben:Sizi inandirmak zorunda değilim.
Manyak Kaynana: Ölmemek için evet.
Yes! Çok kurnazim. 1 ay önce mal gibi çektirdiğimiz aile fotosunu gönderdim.
Manyak Kaynana: Peki inandim.
Tam bu zaman Emre telefonumu elimden aldi.
"Bakiyim sevgilim kimlerle mesajlaşiyor."
Onun elinden telefonu almak istedim.
Ama yanliş anlamasini da istemiyordum.
Zaten bu gün çok şüphe çektim.
Ve sakince mesajlarimi okumasini bekledim.
"Oo, gelin kaynana konuşuyorsunuz, ben bölmeyeyim. Al"
Ohhh
Çok şansliyim anasini satiyim.
Artik yeter.
Bir yanliş anlaşilma olmamiş her şeyi açiklamaliyim.
★★★★★★
Yb yarin gelecek.(muhtemelen) çok ara verdim bu aralar.😊