Letter 4

905 29 6
                                    

Hi Harry,

Hiephoi, Jippie, jeej, ik ben zo blij. I am so happy! Lalala waarom? Ik ben afgevallen jeej! Ik weeg nu... 53.5 en wat ik deed was dit: Minder eten (geen tussendoortjes), meer sporten (elke dag jog ik nar jou huis met een brief) en rennen door de school (levert nablijven op). Haha. Ben je niet blij voor me? Nou ik was blij, Tamara is perfect.. wat ben ik toch dik en sletterig vergeleken met haar. Haha  varken.

Net kwam mevrouw Perfect binnen wandelen in mijn kamer en pikte ze de brief en schreef ze het bovenste.. Zoiets schrijf ik niet. Dus conclusie: Ik deed dat niet! Ik ben nu echt sip want nu gaat Tamara zorgen dat ik nog zwaarder word. Let maar op! Weetje misschien vraag je je wel af waarom ik die zinnen van Tamara niet doorkras. Nou dat zijn drie redenen: Reden 1: Je leest deze brief toch niet, Reden 2: Dn zal je er achter kunnen komen, Reden 3: Je mag weten hoe gemeen ze zijn. Nou goede redenen? En genoeg?

Maar nu iets leuks. Ik ben trots op je Harry, je hebt sorry gezegd. Je bent eerlijk geweest. Dat is echt zo knap van je. Beter kon niet. Voor wie wees je eigenlijk de camera in? Quinten dacht voor haar... Maar het was vast voor je moeder/familie echt zo lief van je. Heel eerlijk: Even dacht ik dat het voor mij was maar je leest dit toch niet. Weetje je bent echt leuk als Marcel in de Best Song Ever.. Sorry beetje verslaafd. Nee geen Directioner! Gewoon een bevlieging. Ok? Je moet me wel geloven hoor!

Serieus zit ik hier mijn tijd mee te verdoen terwijl ik beter kan hardlopen? Oh My God wat bezield mij. Ik ben echt dom bezig, zelfs Tamara is slimmer. Kneus, kneus, kneusig. God wat doe ik dom. Niet? Geef toe. Ach weet je wt ik ga rennen. By---

Sorry, sorry en nogmaals sorry! Tamara kwam weer binnen. Sorry Harry het spijt me! Waarom zal ze dit toch steeds doen? Ze irriteert me echt zo erg! Ik heb zovaak de neiging om haar een klap te geven maar dan zal alles nog erger worden. Niet? Ik moet het gewoon negeren, dat snap ik echt maar het is zo moeilijk. Weetje ik zal je eens iets over mijn ouders vertellen, toen ik hier net woonde...

Doei,

Nienke

P.O.V Harry

Wat vreemd waarom is de laatste zin niet afgemaakt? Dat is echt zo bizar! Misschien wil ze me in spanning houden. Of zal er iets ergs aan de hand zijn? Ik hoop zo dat alles goed gaat daar. Maar ze heeft de brief gewoon gebracht... Misschien kwam Tamara binnen en... Ineens gaat mijn telefoon. Ik ren er naar toe en neem op:

'Hallo Haz' hoor ik een meisje zeggen, het is een truttige stem. 'Uhm haai met wie spreek ik?' vraag ik, 'Met Tamará' zegt ze, een lange nadruk op de a. 'Hoe kom je aan mijn nummer?' vraag ik, zal dit de Tamara zijn van Nienke? 'Dat doet er niet toe maar ik kom vanavond langs' zegt ze, 'Nee je komt niet langs want ik ben er vanavond niet' improviseer ik. 'Ah' zegt ze en dan hang ik snel op. Ik wis het nummer niet maar voeg het toe aan mijn contacten. Tamara en bij notitie: Misschien de Tamara waar Nienke het over heeft? als ik Nienke ooit wil vinden hoef ik alleen maar aan Tamara te vragen als ze op een internaat zit en het adres te ragen. Simpel.

Dat gaat me wel lukken. Ik weet eigenlijk wel zeker dat Tamara dé Tamara is die ik zoek. Ik hoorde het aan de toon, het was té zelfverzekered. Veel te zelfverzekerd als het aan mij ligt. Maar toch hoorde je dat perfect toontje. Het toontje wat ik en Louis in een melig gesprek gebruiken.

---

Hope you like it! X NienkeStyles

23 Letters To HarryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu