23 Letters To Harry

Letter 7

P.O.V Harry

Ik gooi de deur open als ik Nienke zie, ik pak haar vast. 'Nienke wacht nou even' mompel ik, 'Hoe weet je mijn naam?' vraagt ze. 'Je brieven' fluister ik, Nienke probeert zich los te maken, 'Kom even binnen' zeg ik en ik neem haar mee. 'Wat wil je van me?' vraagt ze, 'Ik wil gewoon even praten. Okay?'. Nienke knikt één keer en gaat zitten op de bank. 'Vertel?' maar ik weet niet wat ik moet zeggen. Nienke kijkt me aan met een doordringende blik. Ze is prachtig, ze heeft mooie groene ogen en haar lippen zijn perfect. Ik krijg geen woord over mijn mond. 'Je.. je bent p..' begin ik, 'Ik weet het ik ben dik en lelijk' zegt ze zuchtend. 'Nee je bent prachtig' fluister ik schor. Nienke 's ogen gaan wijd open staan, 'M-meen je..- Ho wacht eens even dit moest je van Tamara je hebt mijn brieven niet gelezen dit doe je gewoon voor Tamara!' schreeuwt ze en ze loopt weg. 'Niet Nienke wacht ik meen het!' roep ik maar ze is weg. Alleen haar brief ligt er nog. In dezelfde pastel roze envelop als altijd met mijn naam er perfect opgeschreven. For Harold Edward Milward Styles staat er dit maal. Mijn hart slaat een keer over. Voorzichtig pak ik de envelop, alsof hij van glas is. Ik maak hem open en pak de brief er uit.

Hi Harry,

Je zal wel denken, daar is ze weer.. Maar ja.. Ik wil je iets vertellen, ik wil dat jij dit weet. Ik weet niet waarom maar het voelt zo dat jij dit hoort te weten.. Best vaag, ik weet het maar ik kan het niet uit mijn hoofd krijgen. Als ik het nu niet doe gebeurd het morgen vast wel. Het gaat over mijn jeugd, één waarschuwinkje: mijn jeugd was niet zo fijn...

Het begon bij de geboorte al, ik kwam op de wereld met behulp van een keizersnee. Te laat. Nou niks erg maar sinds mijn achtste ging het allemaal mis. Ik zat in groep vier, ik had een vriendje. We kregen ruzie en sinds de laatste keer dat het uitging (groep zeven, jep knipperlicht relatie) haat hij mij.. Zijn vriend ook, echt! Nou na groep acht kwam ik in een internaat en toen ging het mis.. 'Waarom moet ik naar een internaat?' vroeg ik nog aan mijn ouders, 'We kunnen niet meer voor je zorgen' zeiden die. 'Waarom niet?' vroeg ik verbaasd, 'We kunnen je niet gebruiken in de familie' zeiden ze. 'Komen jullie me nog opzoeken?' vroeg ik. 'Ja soms' zeiden ze. Bij ons alle drie liepen de tranen over onze wangen, we wouden elkaar niet missen. Het was mijn oma, mijn oma had iets tegen mij. Ze zal zelfmoord plegen of mij vermoorden. Ik hoop dat als ze dood is mijn ouders me hier weg komen halen. Help je me hopen? Maar diep van binnen weet ik dat het niet goed komt, mijn ouders komen niet meer. 'Jullie hoeven niet meer te komen. Het kan niet meer langer zo' heb ik tegen ze gezegd en toen was het voorbij. Geen contact meer.

Tranen rollen over mijn wangen als ik het stukje heb gelezen. Ik moet toch iets kunnen doen... Ik kan

Zo nu weet je dat ook weer... Het valt nog wel mee niet, duizenden kinderen hebben het erger dan mij! Maar liefste Harry ik beloof je dat ik in die volgende brief het met je over die haat ga hebben. Zweer. Want jij hoeft je niet zo te voelen als mij. Maar daar wil ik een hele brief aan besteden. De tijd is er morgen rijp voor. Je zal er tegen kunnen vanaf morgen. Okay? Ik beloof het je. Jij helpt mij en ik jou. Waarom? Je helpt me ontzettend door deze brieven niet te lezen en me toch het gevoel te geven dat ik belangrijk ben. Ook door gisteren, je maakte mijn dag goed. Alleen maar door naar me te zwaaien in de Londen Eye? Weetje wel eens dat ik dat was :) Nee vast niet. Haha. Londen is dat betreft best klein.. Of we wonen dicht bij elkaar. Tja jouw huis staat maar vijf kilometer van mijn Internaat af.. Ach best toevallig. Hou je het nog wel vol tot morgen want ik heb tweets gezien..

HOLY FUCKING SHIT HARRY STYLES draagt ​​een luipaard PRINT TOP MET LAAG VAARWEL MIJN VRIENDEN

 @ Harry_Styles ik haat u

id haat het om een model op modeshows harry Styles woont omdat je weet ga hes beter dan je kijkt

I HATE YOU HARRY STYLES

Ik wil je er niet aan laten denken. Maar je leest mijn brieven toch niet... Gelukkig maar want anders wist je al mijn geheimen. Ach je weet niet eens van mijn bestaan.... Daar baal ik best wel van. Want ik ben een echte Directioner geworden. En tja jij bent mijn favoriet. ♥ Jep je bent mijn Chrush...♥ Blij mee? Weetje Quinten is niet te vertrouwen ze zit tijdens de pauze steeds bij.... Tamara. Ach nou ja ik voelde me toch al alleen.

X Nienke

Natuurlijk! Ik kan Tamara bellen en haar vertellen dat ze Nienke met rust moet laten. Ja misschien luistert ze wel. Ik tik haar aan in mijn contactenlijst en druk op bellen, tien secondes later is er opgenomen. 'Harry' hoor ik een tuttig stemmetje, 'Harry belt me' hoor ik haar schreeuwen.. 'Ja Tamara ik wil dat je Nienke met rust laat en je vrienden ook' en dan hang ik op. Zal ze luisteren? Ik hoop het zo!

P.O.V Nienke

''Harry belt me!' hoor ik Tamara schreeuwen, ik wist het hij staat aan haar kant. Ik zie dat Tamara hem op de speaker zet, 'Tamara ik wil dat je Nienke met rust laat' hoor ik de perfecte stem van Harry zeggen. Oh My God. Dan klinkt het toontje dat hij heeft opgehangen, ik verzamel al mijn moed en loop naar Tamara toe. 'Toch niet iedereen wil je hé?' zeg ik gemeen, dat levert me een klap van haar op. Ik voel mijn wang branden maar het doet geen pijn. Ik voel me trots ik heb iets gemeens tegen Tamara gezegd. Zal ik even naar Harry fietsen en het hem vertellen? En hem bedanken natuurlijk? Ach nee die wil mij niet zien. Misschien was het allemaal wel een act, dan konden ze me eerst hoop geven en me dan compleet slopen en zo ver krijgen dat ik... Dat ik spring.

Ik trap er ook steeds weer in! Steeds weer! Waarom ik!? Dat zal ik nooit weten... Ik ben ondertussen boven, ik sta op het balkonnetje aan het dak. Hoe zal het zijn om naar beneden te vallen? Zal iemand gillen en de ambulance bellen? Of zouden ze me als nog negeren?

---

Heee weer een stuk (je) Hope You Like It!! Xxx NienkeStyles