Letter 16

719 33 6
                                    

Hi Harry,

Weetje soms denk ik er aan om nu al te springen, ik weet het.. Ik kan er niks aan doen, het is hier verschrikkelijk. Mijn armen zitten onder de krassen, litekens en niet alleen door mij gemaakt. Niet lang meer, ik hoef niet lang meer vol te houden Haz. Ik kan ook niet lang meer volhouden. Ik ben iemand nodig, iemand bij wie ik mijn hart kan luchten. Eerst was jij dat, maar nu ik weet dat je alles leest ben je dat niet meer. Ik krop alles op, als alles er uit zal komen zal ik springen. Ik kan niet veel meer hebben, het gebruikelijke wordt erger en erger. Ik haal alleen maar onvoldoendes, sterker nog. Ik maak mijn huiswerk al niet meer. Ik weet al dat het nutteloos is, ik voel me onzeker de laatste tijd.

Ik wil echt niet dood hoor, maar ik kan het niet meer. Vandaag, morgen, overmorgen, dan, dan en dan de laatste dan is mijn laatste dag en brief.. Mijn dood dag. Maar weet je Harry, ik weet wat er op mijn grafsteen moet staan.

Omdat het gevecht te zwaar werd

Het komt over één met mijn leven, ik vocht ook. Elke dag maar ik kan het niet meer, het gevecht is me te zwaar geworden. Maar nu het hoogtepunt van deze brief, ik wil je ergens uitnodigen. Mijn begrafenis, ik hoop dat je komt. Ik ben zelf alles aan het organiseren, alles schrijf ik op. Ik stuur het naar jou, maar ook naar mijn ouders denk ik. Jij zal het eerder ontvangen, jij woont in de buurt. Maar ja, binnenkort komt de officiële uitnodiging. Ik hoop dat je komt, je mag de rest wel meenemen. Dan zijn er tenminste nog wat mensen. Maar het zal zeer lief zijn als je komt.

X Nienke 

23 Letters To HarryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu