Letter 19

719 34 5
                                    

P.O.V Harry

Wanhopig kijk ik om me heen, welk steegje van de drie is het? Waar moet ik naar toe, ineens voel ik een plan. Ik weet waar ik moet zijn! Internaat de schakel tussen verdriet en blijheid moet ik hebben, ik ren voor mijn leven. Ik weet waar het is, ik heb het nog op Google opgezocht. Ik ga Nienke redden, ik ren de juiste richting. Eerst naar mijn huis, vanuit daar kan ik de navigatie op mijn telefoon aan zetten. Ik moet en zal Nienke redden! Waarom ben ik eigenlijk zo geobsedeerd door haar? Ze is echt bijzonder voor me geworden, bijzondere dan One Direction... One Direction, ze hebben vandaag hun eerste concert zonder mij. Ik wil er bij zijn maar dan moet ik touren, ik wil niet touren. Een mensenleven gaat door, vooral die van Nienke. Waarom eigenlijk is Nienke zo speciaal voor me? Ik wou dat ik het wist.

In verdachten verzonken loop ik snel naar het internaat, wat moet ik door doen? Ik kan zeggen dat ik Nienke kom afmelden? Eerst bezoeken, het moet me lukken. Ze mag niet dood ze is speciaal voor me, ik zie het internaat. Ik trek het sprintje en stap naar binnen, met grote saaie grijze letters zie ik het woord receptie staan. 'Hallo ik kom voor Nienke' zeg ik, 'Ik zal haar roepen' zegt een oude vrouw. Ik knik en loop naar een bord waar bezoekkamer op staat. Ik ga ergens zitten

P.O.V Nienke

Ik pak snel een pen, dat is misschien wel mijn laatste brief aan Harry. Het heeft één boodschap, maar één

Hi Harry,  

Laat me met rust.

Mvg Nienke

Tranen lopen over mijn wangen, deze brief is zo onpersoonlijk. Ik haat deze brief. Ik ben zo niet, deze brief is harteloos maar anders zal Harry me een keer vinden. Hij zal me zo tegenhouden, hij is tot van alles in staat.. Jammer genoeg. 'Nienke naar de bezoekkamer!' wordt er ineens geroepen, ik bezoek? Ik ren naar de goede plek. Zouden mijn ouders me komen ophalen? Zal oma dood zijn? Zal iemand daar zitten die wel om me geeft? De ramen zijn geblindeerd dus zie ik niks, ik ren naar de deur en ik gooi hem open.

Harry.

Ik wil direct weer wegrennen, maar Harry is te snel. Hij draait de deur op slot, 'Wat wil je van me?' snik ik. 'Nienke je mag niet dood!' roept Harry wanhopig, 'Nee Harry ik moet dood' begin ik 'Het is mijn lot' vervolg ik. 'Nee jij maakt het zo' zegt Harry, hij komt naast me staan. 'Nienke ga niet dood' zegt hij zacht, ik hoor dat zijn stem gebroken is. Als ik goed naar hem kijk zie ik hoe hopeloos hij er uit ziet, hij heeft dikke rode wallen onder zijn ogen en zijn gezicht is witjes. Dat komt allemaal door mij, ineens denk ik niet meer na. Ik heb Harry zoveel pijn gedaan, ik moet dood. Ik ren naar de deur en draai de sleutel om, 'Nee Nienke!' schreeuwt Harry. Ik ren naar mijn kamer, ik hoor dat Harry ook ergens naar toe rent. Ik ben er, ik doe de deur op slot. Ik ga naar het balkon, dit is het einde.

5 Dagen te vroeg ga ik dood, maar ja. Ik hoor dood, ik heb Harry te veel pijn gedaan. Ik sta voor ik het weet op de rand van het balkon, beneden zijn een paar mensen. Voor het laatste kijk ik omlaag, dan laat ik me vallen. 'Doei' fluister ik, dit was het einde. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nee lieve mensjes dit was nog niet het einde, er komen nog vijf hoofdstukken. Maar als Nienke het overleeft is een andere vraag... Weetje dit stuk vond ik echt moeilijk te schrijven... Ik zit hier zelf een beetje in shock... Ik wou dit nog niet laten gebeuren maar ik vond dit de perfecte gelegenheid. X Nienke Trouwens heel erg bedankt voor al die leuke reacties, X

23 Letters To HarryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu