Hi Harry,
Hoe gaat het met je? Ben je gelukkig? Of heb je pech? Ben je blij? Of verdrietig? Heb je nog veel haat? Of haat niemand je meer? Als je nog haat hebt, heb je er last van? Of heeft mijn vorige brief geholpen? Zoveel vragen die nooit antwoord zullen krijgen, zoveel antwoorden die ik nooit zal weten. Dit is net zo als bij Tamara en de rest van de school, de onuitgesproken vragen. Waarom ik? Wat heb ik je misdaan? Ben ik echt zo dik? Wil je stoppen? Heb je door dat je me pest? Waarom niet hij? Zo kan ik lang door gaan Harry, heel lang om precies te zijn. Maar ja, ik krijg toch geen antwoorden... Beetje stom om dan al deze vragen te bedenken.. Maak mezelf zo alleen maar nieuwsgierig, gewoon dom.
Weetje Harry, ik voel me niet zo veilig meer. Ik was al niet veilig meer op school maar het is erger geworden. Ik ben gisteren hard aangepakt.. Misschien wel harder dan ik verdien. Ik haat ze Harry, ik weet het haat is een groot woord maar ik meen het. Ik haat Tamara met haar "vrienden", waarom doet ze me dit allemaal aan? Wat heb ik haar ooit misdaan! Het kan me zo woedend maken, uh! Ik zal je vertellen wat ze me gisteren hebben aangedaan, de reden dat ik op iedereen boos was. Gisteren had ik niet eens zin om die hele brief te schrijven maar ik breek mijn beloftes NOOIT! Dat is namelijk het toppunt van zwakheid. Ze hebben me aangepakt bij de Starbucks.
Ik ben Starbucks verslaafd, altijd haal ik die heerlijke Karamel Frappuchino (heilig)! Nou gisteren liep ik in de Starbucks met mijn bestelling, maar toen lieten ze me struikelen. Mijn koffie kwam op de grond terecht, ik glee er over uit. Kwam terecht op de schoot van één of andere viezerik, bah! En tot slot gilde ik terwijl ik overeind sprong, ik gooide een serveerster om en die deed met drie anderen domino... Toen viel een dikke zware man op de glazen vitrine en tot slot sprong de kassa open en pakte iedereen geld. Dat kwam door Tamara, ze liet me struikelen, aaaah! Straks heb ik een levenslang verbod op Starbucks, ik kan niet zonder..,
Maar ik ga weer eens,
Xxx Nienke
P.O.V Harry
Ik lach een keertje om het stukje dat ze niet zonder Starbucks kan, ik ook niet maar ja.. 'Kom we gaan naar de Starbucks!' schreeuwt Niall ineens in mijn oor, ik knik en we stappen in de auto. Als we er zijn staat er een groot bord: "Dicht door vernieling". Ik lach, Nienke.
JE LEEST
23 Letters To Harry
FanfictionNienke is 17 en heeft problemen op school. Ze word heel erg gepest en vind zichzelf dik. Ze begint met afvallen, ze gaat maar door en door. Net zo als het pesten wat ook maar door en door gaat. Ze wil een dagboek bijhouden maar is bang dat iemand he...
