Je bent van mij✔️

Chapter Seven ~ Say

Chapter Seven ~ why I say that

Ik open langzaam me ogen die recht in twee helder blauwe ogen kijken. Sam. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. "You are back." Fluister hij en wrijft met zijn vingertoppen mijn voorhoofd. "Hoe voel je je?" Vraagt Heaven dit naast mijn zit. Ze heeft zoon grappig accentje. "Gaat best alleen een beetje hoofdpijn. Sorry dat ik jullie zo liet schrikken." mompel ik. "Niet jou schuld." Zegt Sam op een veel te overdreven Engels Accent. "Dank je." Zeg ik en geef hem een knipoog. "Heaven can you leave us alone?" Vraagt Sam aan Heaven. Heaven knikt en loopt dan met een zwaai de kamer uit. "I need to talk to you." Zegt hij serieus. "Sam?" Mompel ik. Hij maakt een goedkeurend geluidje. "Hoelang heb ik geslapen?" Vraag ik. Ik weet alleen nog dat ik van een stoel was afgevallen en vervolgens met me hoofd tegen de kast aan kwam. "Drie dagen." zegt hij met een glimlach, om me gerust te stellen.
Zo schattig als iemand de taal niet zo goed kent , dat heb ik met iedereen die dat heeft. "Maar jij gaat eten met mijn vader en moeder." Beveelt hij op. "Nou ik weet het niet hoor." Zonder na te denken gleed het over me lippen. Ik sluit gelijk me ogen om de klap niet aan te zien komen. Maar er gebeurt niks. "Wil jij dat?" In zijn ogen is hoop te zien. Hoe kan ik nou nee zeggen? Hij heeft me ontvoert. Ik moet zijn ouders ooit gaan zien. "Weet je wat, ik doe het. Maar niet dat ik er zin in heb." Zucht ik. "En hoe kan jij zo goed Nederlands?" Ik besef nu las echt dat hij goed Nederlands kan. "you were all night and morning unconscious , I'm quite the ride with you gebkeben but then learned Dutch." Zegt hij en weer begrijp ik de zin niet. "oké." Kreun ik. "Come then I will teach you how to behave." Zegt hij en tilt me op. We lopen me kamer uit door de gangen.
We eindigen in de kamer waar mijn laatste ontsnapping in een ramp eindigde. "Je moet jezelf zijn." zegt hij en zet me neer. "ik heb Nederlandse boeken voor jou geprijsd." zegt hij en ik schiet in de lach. "Het is gekocht sukkel." lach ik. Een grootte grijns staat op zijn gezicht. "Sukkel?" Hij wiebelt met zijn ene wenkbrauw. "Ja sukkel ja." Mompel ik. "You like me." Ik schrik van zijn plotselinge reactie. "Nee." Kaats ik naar hem. "Will come." Ik kijk geschrokken naar zijn gebalde vuisten die hij snel laat ontspannen. Ik moet echt op gaan letten wat ik tegen hem ga zeggen.

----

Ik heb een prachtig boek uitgekozen. Ondertussen is Sam in slaap gevallen. Heb ik er dan zolang over gedaan om boeken uit te kiezen?
Ik bekijk me boek dat ik heb uit gekozen. Het gaat over het Koningkrijk Mercia. Zal ze het zelf niet willen  vertellen waar ik ben , dan kom ik er zelf wel achter.
Ik loop naar Sam toe en schut hem zachtjes wakker. "Sam wakker worden." fluister ik. Hij opent zijn ogen weer en kijkt me met een glimlach aan. "I want to be made ​​each time so awake." Zegt hij terwijl hij van de stoel op staat. "Ha-ha-ha Sam." Mompel ik en loop vervolgens de bibliotheek uit. Ik wil naar me kamer lopen alleen Sam pakt me hand vast. "You have a new dress , I know, but you do have a amdere to. Thema it is white so you need a white dress." Zegt hij en draagt me weer naar de grote kamer met allemaal jurken. Hij laat me weer staan en loop gelijk naar een witte jurk. Hij pakt hem uit het rek en houdt hem voor me. "Mag ik deze." hij is prachtig. Sam heeft een goeie smaak. "Uhm...yes." fluistert hij bedroeft. Ik wil naar een kleedhokje lopen maar dan realiseer ik me dat er geen kleedhokjes zijn. "Draai je om." zeg ik. Sam draait zich om en ik begin me uit te kleden. Ik trek snel me jurkje uit en kijk in de kamer door. Ik heb fel rode lingerie aan en dat witte jurkje schijnt door. Ik moet andere lingerie! Ik zie dat voor Sam de lingerie staat!
"Sam doe je ogen dicht en niet kijken. "Zeg ik. "Oké." zegt hij en als het goed is sluit hij zijn ogen. Ik loop langzaam voor hem langs. Ik loop naar de kast met lingerie en probeer de witte hipster en de witte bh te pakken. Maar ze moeten weer eens op de bovenste plank liggen. Ik probeer er op te klimmen. Ik krijg de bak met ondergoed op me hoofd wat me vervolgens laat vallen. Sam opent zijn ogen en kijkt me geschrokken aan. "Doe je ogen dicht verdomme!" Roep ik. Ik sta snel op en kleed me aan. "Ik ben klaar hoor." Mompel ik.mHij opent zijn ogen en kijkt me verwonderd aan . "You look just like Cleo." Zegt hij . "Wie is dat als ik vragen mag?" Vraag ik. "I still tell." Mompelt hij. "Oh oké, maar wat vind me er van?" Ik probeer me vrolijk op te stellen. Maar op één of andere manier kan ik het niet. Ik mis Robin , het leven voor dit , ik wilde hier niet zijn. "Prachtig , je bent onweerstaanbaar... Waarom wil jij hier niet zijn?" Van een glimlach is zijn uitdrukking weer naar bedroeft gegaan. Me hersens kunnen het niet meer bijhouden. Hoe kan hij dat weten? Wat moet ik hier op reageren? "Dankjewel." Mompel ik. "it's so Binny." Zegt hij en tilt me weer op.

Zenuwachtig loop ik door de kamer en Sams ogen volgen me. Hij heeft dus vertelt dat zijn tante en oom komen nichtjes en neefjes en zijn opa en oma. Ik dacht alleen zijn vader en moeder. Alhoewel ik nog steeds niet begrijp waarom hun mij willen ontmoeten. Waarom willen ze dat hun zoon zijn ontvoerde persoon laat zien? Ik weet geen eens waar ik überhoud ben en waarom ik ontvoerd ben. Ik haat het zo!
"Binny quiet." zeg Sam de me arm stevig vast pakt. "Wat!" Snauw ik naar hem. "We gaan." zegt hij om op een ander onderwerp te komen. Hij loopt naar me toe en slaat zomaar zijn armen om me heen. Ik sta verschrik in zijn armen terwijl hij me stevig vast pakt en zijn voorhoofd tegen de mijne aandrukt. "Why?" Fluistert hij. "Ik kan het niet." Fluister ik terug. "I see you suffering, why?" Zegt hij. Lijden? Ik lijd niet. Wacht wat! Hoe kan het dat weten. Ik heb zelf niet door dat ik lijd maar ik heb het moeilijk. Hoe kan het dat zien? "Doe ik niet." Fluister ik weer. "Binny , please tell the truth?" Waarom kan hij mij begrijpen? Er is zo veel , maar te veel om te vertellen. "Er is geen waarheid."
hij tilt me opeens op en loopt de kamer uit. "I find out , I want to just help." Zegt hij. "Goed." Mompel ik. We lopen de eetzaal binnen waar al een vrouw en een man zitten. Ze zijn netjes gekleed en hebben een kroon en een tiara op. Er is een vrouw met lange bruine haren die gekruld. Ze kijkt me glimlachend en de man heel vriendelijk.
Ze staan allebei op en lopen naar ons toe in de tijd zet Sam me op de grond maar houd me vast om me middel. "Hello, I'm Sylvana mother of Sam and Queen." Zegt Sylvana dus en de koningin. "Hallo i am Binny." Zeg ik en staar naar me schoenen. "I know." zegt ze met een glimlach. "Chirs his father and the King." zegt Chris en geeft me een hand. "Binny." zeg ik met een zwakke glimlach. "We'll just go to the living room to catch up." stelt Sylvana voor. Sam knikt en tilt me weer op. "Ik kan ook zelf lopen Sam." Zeg ik als hij achter Sylvana en Chris aan loopt. Ik hoor ze giechelen en wat smoezelen. Als we in de woonkamer zijn zet Sam me neer op een bank en hij komt naast me zitten Chris en  Sylvana tegenover ons. "tell all." zegt Chris. Sam begint te praten, in het Engels. Maar het maakt me niets uit. Het enige waar ik op gefocust ben , is op een plan te bedenken hoe snel ik hier uit kan komen.