Je bent van mij✔️

Chapter Twenty-seven ~ surprise ... I'm pregnant !

Chapter Twenty-seven ~ surprise ... I'm pregnant !

Ik wil haast gaan gillen dat ik zwanger ben naar Sam. Ik kan mezelf gewoon echt niet meer inhouden. Hij glimlacht naar de mensen en zwaait. "Wanneer" mompel ik. "Nu" grijnst Heaven. Het is opeens helemaal stil. Ik loop langzaam naar voren. Ik hoor de borden die de mensen hebben genaakt omhoog gaan. Ik word nu helemaal gek. "Dit is je gelukkigste dag" hoor ik Sam op lezen van de borden. Nu is het mijn buurt. Ik sta naar voren en sla een arm om Sams schouder. "omdat ik zwanger ben!" Roep ik. Gelijk klink er gejuich. "Wat!?" Hoor ik Sam blij roepen. "ik ben zwanger" zeg ik tegen hem. "Ik word papa!" Roept hij blij. "Echt wel" zeg ik. Hij kijkt me liefdevol aan en drukt dan zijn lippen op die van mij. Ik laat hem los en neem hem in een knuffel. "Je bent zwanger...oh ik heb dit moment zo vaak gedroomd" fluistert hij in me oor. "Ik heb me cadeautje al gehad" zeg ik. "Cadeautje?" Glimlacht hij. "Ik ben morgen jarig" zeg ik. "Tuurlijk weet ik dat toch" zegt hij en laat me weer los. Gelijk komt Jason op me afgespeert. Hij slaat zijn armen om me heen. "i'm so happy for you" zegt hij. "Thanks" zeg ik en laat hem weer los. Ik loop op Heaven af en ga naast haar staan. Sam slaat een schouder om me heen. "We krijgen gewoon een kleintje er bij" zegt Sam. "Een hele mooie ook nog" zegt Sylvana die me omhelst. "Oh wat ben ik blij voor jullie zeg" zegt ze. "Dankjewel" zeg ik en geef haar een kus op de wang. Sam slaat weer een arm om me heen.
God, wat ben ik blij! Ik krijg een kindje van Sam! Het maakt niet uit dat ik morgen pas achttien word. Ik heb me cadeau al. Ik hoef niks meer. Ik hoef niet meer liefde dan ik al heb. Ik hoef helemaal niks. Alleen mijn familie. Oh wacht Binny! Robbin die wil ik zien , knuffel , haar stem horen , haar lavendel geur opsnuiven , met haar lachen , met haar over de gekste dingen praten en het grote nieuws vertellen. Maar ze is er niet.  Hoe graag ik het ooo zou willen , en ik durf ook wel weg te glippen. Maar ik weet niet waar ik ben. Ben ik in een andere wereld? Of gewoon op de aarde? Ben ik ver buiten de wereld waar ik woonde? Of niet? En of ik het weet. Nee. Ik weet niks. Alles dat deze wereld uit bovennatuurlijke wezens bestaat. En het grappige is ; dat ik er ook één ben. We zijn eigenlijk geen wezens , maar we zijn gewoon anders. We zijn cooller en hebben gave krachten. We zijn gewoon superhelden die bloed drinken. Sommige dan.
Stop nu maar Binny. Ik ben zwanger en heb het net vertelt. Er staan meer dan honderd mensen daarbuiten en ik zet een beetje te dagdromen. Heel goed Binny. Hoor me sarcasme. Hier ga ik weer.

"Binny!" Roept Sam in me gezicht. Ik word uit me gedachten geschud. "Wat?" Roep ik terug. "Je liep te dagdromen" grinnikt hij. "Goh dat wist ik nog niet" zegt ik sarcastisch. Ik loop naar het balkon en gelijk klinkt er weer applaus. Ik schrik me kapot als Arlen omhoog is geklommen en op de rand van het balkon staat. "Doe eens normaal" zeg ik. "Hey ik ben een elf die zijn lening" zegt hij trots. "Moet je eens opletten wat ik kan" zeg ik en rol met me ogen. "Daar gaat het niet om , ik kom je feliciteren en iets vragen" zegt hij en stapt van de rand af. Hij omhelst me. "Dankjewel maatje" zeg ik en laat hem weer los. "Ik ben trots op je , Binny ik ken je nog maar heel even maar je betekend veel voor me" zegt hij. "Bij mij is precies hetzelfde gaande" glimlach ik. "Maar vertel maar" zeg ik. "Ik kan dat echt niet hier doen , het is echt heel erg belangrijk" zegt hij op een serieuze toon. "Oké is goed dan gaan we even naar me kamer" zeg ik. We lopen weer naar binnen. "Ik moet wat belangrijks bespreken met Arlen ik ben zo weer terug , ga maar naar je volk" zeg ik tegen Sam. Hij geeft me nog een kus , en loopt dan samen met Arlen naar mijn kamer.

"Wat wil je vertellen?" Vraag ik als we in me kamer zijn en de deur achter me dicht heb geslagen. "Luister , me vader hij komt maar niet boven water. Hij hoort nu al lang weer op twee benen te staan. Hij is te lang buitenwesten. Zijn lichaam verkleurt langzaam en zijn aderen worden nog blauwer met en rood rand. Ik betekend niet veel goeds. Ik heb dus een keuze gemaakt. We stoppen zijn onderzoek en hij gaat dus..." Hij kijkt me met betraande ogen aan. "Dood" zeg ik en sla me handen voor me mond. "hij hoort toch gewoon weer de oude te zijn?" Vraag ik verward. "Dat is hij niet" murmelt hij. "Sorry wat verschrikkelijk , wat moet ik doen?" Medelevend kijk ik hem aan. "Me een slaap plek aanbieden , zou ik hier mogen verblijven? Ik wil geen koning worden , ik heb dus daarom mijn oom de taak gegeven. Ik wil niks meer met het koningschap te maken hebben...tuurlijk ga ik naar mijn volk , maar niet koning." Zegt hij en er loopt een traan over zijn wang. "Tuurlijk mag je hier blijven ik laat voor je een kamer klaar maken. Je bent hier altijd welkom" zeg ik. "Maar Arlen?" Vraag ik. "Wat?" Hij draait zich naar het raam toe en kijkt naar buiten. "Mag ik mee naar stad? Ik wil je mensen ontmoeten" ik loop naar hem toe en ga naast hem staan. Ik kijk hem niet aan , staat gewoon naar buiten. "Natuurlijk mag je mee ik ga morgen" zegt hij. "Dat is goed" ik kijk naar Summer die samen met Lily naar ons zwaait. Ik glimlach naar ze en zwaai. "Arlen is het goed als ik naar me vriendinnen ga?" Vraag ik. "Tuurlijk" en ik spring in vampiersnelheid het raam uit. Ik beland recht voor Summer. Ze schrik zich kapot , en Lily schrik zo erg dat ze op de grond valt. Ik lach me kapot. "Oh hahah heel grappig" zegt Summer sarcastisch. "Dankjewel" zeg ik op dezelfde toon als Summer. Ik word besprongen door Lily en Summer. "We zijn echt blij voor , ookal kennen we nog maar sinds vanmiddag" zegt Lily. "Echt we zijn trots" zegt Summer. We laten mekaar weer los. "Binny en Summer hebben jullie nooit naar mekaar gekeken? Jullie lijkt als twee druppels op mekaar" zegt Lily dan opeens. "Dat ik zach het al toen ik haar zag" zeg ik. "Nu je het zegt , we lijken echt op mekaar" zegt Summer. "Zal vast toeval zijn" zeg ik. "Wat is er met jullie familie gebeurt?" Vraagt Lily met een grijns. "Mijn vader was weg gegaan m en nu is hij dood. Mijn moeder heeft zelfmoord gepleegd , ik was weg gehaald naar een weeshuis en mijn zusje heb ik nooit meer gezien. Toen ik in het weeshuis was werd ik geadopteerd door een jongen van twintig en ik was zeventien. Hij bracht me hier heen , toen werden we op mekaar verliefd en beet hij me. Toen was ik een vampier. Hij is nu bij Sam" zegt Summer. "What the fack , dat is over dat familie gedoe precies ook mijn situatie geweest" zeg ik verbaast. "Mijn moeder sloeg je en me vader , me moeder pleegde zelfmoord en me vader was opeens weg. Hij is nu dood door mij. Ik heb hem vermoord , hij was de baas van de roekeloze. Hij heette Mick en me moeder Janette" zeg ik. Lily's en Summer's ogen word allebei kleigroot."dit kan niet waar zijn" zegt Lily. "Wat is er aan de hand?" Vraag ik een beetje beangstigend.

"We zijn zusje" zeg ik Summer.

----

Lang hoofdstuk omdat ik , heel vroeg thuis was door toetsweek en eerst had geleerd van 10.00 tot 12.00 en toen was ik gaan schrijven. Ik vond het best wel moeilijk , dit hoofdstuk hoe ik het moest omschrijven. Maar het is me gelukt en ik ben trots. ;)

XXX