Je bent van mij✔️

Chapter eight-twenty ~ sisters

Chapter eight-twenty ~ sisters

Ik laat het even tot me doordringen. Summer is dus mijn zus die jaren geleden opeens weg was. Oké. Uhm wat moet ik hier van denken. Ja super leuk! Tuurlijk!

Ik spring Summer om de hals. Ze kan ons nog maar net houden , omdat ik iets te snel op haar sprong. Ik moet daar echt nog aan werken. Je ka niet met de snelheid van vampieren op iemand die twee meter ver staat op op hun springen. "Haha oh ik heb me kleine zusje weer" zegt ze en laat me weer los. "Zusje?" Vraag ik. "Ik ben vier jaar ouder dan jou" zegt ze. "Tweeëntwintig dus" glimlach ik. "Maar dan word je..." Ik hij grijzend naar Summer. "Tante!" Gilt ze als ze hem door heeft. "Me kleine zusje word moeder!" Gilt ze. Het is opeens stil en meer dan duizend ogen staren ons aan. Ze vormen een kring om ons heen. Lily is ook aan de kant gegaan , dus we staan letterlijk in het middelpunt. Er staat een jongen man rond Summer's leeftijd ons met bewondering aan te kijken. Summer geeft hem een knipoog. "Summer is dat" ik kan me zin niet afmaken , want Summer doet dat vol enthousiastme. "Stefan" zegt ze op het Engels. Me ogen springen nu van verbazing open. "Summer je praat al heel de rijd Nederlands en Lily ook" zeg ik. "Ja duh ik ben in Nederland gewoont en Lily ook" mompelt ze. Ze mensen zeggen niks , ze kijken ons alleen maar aan. Soms hoor je wat gesmoes. Sam komt naast Stefan staan en kijkt soms liefdevol aan. Stefans blik veranderd er ook naar. "Sam?" Vraag ik. "Stefan?" Vraagt Summer. "Waarom is iedereen zo stil?" Vraag ik. Stefan en Sam lopen het midden in. "We wisten het al" grijnst hij. "Wat?" Vraagt Summer. "Dat jullie zusjes waren" zegt Stefan. "En jullie zeiden niks" zegt we tegelijk. Stefan en Sam giechelen. "Toen Binny net een dag hier was , voelde Summer iets raars. Alsof er iets was wat tot haar behoorde" legt Stefan uit. "Ik wist dat Sam Binny had. En toe schoot het me te binnen. Binny was er net en laat uur en Summer voelde een aantrekkings kracht" eindigt Stefan. "Stefan is naar mij gegaan , en we hebben de boeken door gezocht maar jullie. Toen bleek dat jullie best speciaal waren" zegt Sam hij slaat een arm om me heen. "Speciaal?" Vraag ik. "Ja jullie samen de kracht van wel honderd krijgers" zegt Stefan. "Binny toen jij net vampier was en je je eerste gevecht aan ging was je zo sterk en zo geconcentreerd op je doelwit , veder ben ik heel snel , sterk en één van de beste krijgers ooit" zegt Sam. "En dat geld dus ook voor mij?" Vraagt Summer die een arm om Stefan slaat. "Helemaal correct" zegt Stefan die een kus op Summer's plant. "Maar we zijn niet van ons zelf vampiers maar we zijn gebeten , en Binny is nog maar paar weken vampier?" De logica zit er wel een beetje in , maar ik begrijp het ook niet helemaal niet. "Het komt er op neer dat jullie heel erg belangrijk zijn voor de bescherming van Mercia" zegt Stefan. Ik maak een oh geluidje. "Wacht" zeg ik. "Heeft dat wat met de baby te maken?" Vraag ik. Gelijk klinkt er een ahw geluidje van de mensen. Sam glimlach en legt zin hand op me buik. "De baby zal niet zo sterk worden als jij" zegt Sam. "Oh das mooi" zegt Summer. "Echt een opmerking voor jou" zegt Stefan tegen Summer. "Maar waarom staan de mensen dan om ons heen?" Vraag ik. "Omdat jullie bijzonder zijn , dit gebeurd niet vaak , dat een vampier zo sterk snel en slim is. En dan zin er twee van , dat is het punt" zegt Sam. "Maar ik ben nu zwanger , dus ik mag niet vechten?" Ik raak een beetje gestrest. "Dus als er nou er dreiging is , kunnen wij niet vechten" maakt Summer mijn zin af. "Komt echt allemaal goed , vertrouw daar maar op" zegt Stefan. "Dan gaan we nu maar naar binnen je hebt het koud Binny en het is tijd voor het eten" zegt Sam. Ik knik. De mensen gaan weer door waar ze mee bezig waren. Ze eten wat , drinken en praten bij.

We hebben net gegeten. Ik heb Summer en Stefan goed leren kennen. Ze zijn naar huis. Ik heb tranen van blijdschap in me ogen. Ik glimlach terwijl ze zachtjes maar snel over me wangen glijden. Hoe blij kan je zijn. Ik heb me zusje terug en ik krijg een kindje. Ik ben zo blij! Zo blij! Ik huil niet vaak , alleen als het me raakt. En dit raakt me zo erg. God ik ben zo blij. Dat dit mij over kwam was een wonder. Eerst had ik een hekel om hier te zijn , maar zie wat het heeft gebracht. Familie , liefde , geluk. Wat wil je nog meer?

"Waarom huil je lieverd?" Sam knielt voor me neer. Ik vlieg om zijn hals. Hij valt achterover met mijn boven hem. Maar het boeit hem niks , hij slaat zijn armen om me middel. "Ik ben zo blij Sam , zo blij" huil ik. "Ik ook , echt ik ben de gelukkigste van de wereld," ik voel druppel op me jurkje vallen. Hij huilt. Sam huilt? Ik kijk op. Hij huilt echt! "Ik heb je haast nog nooit zien huilen," zeg ik en veeg zijn tranen weg , maar ze blijven bij hem komen. "Gewoon ik heb eindelijk na al die jaren liefde , ik had nooit liefde gevoelt. En toen zag ik jou , en ik was gelijk verkocht. Jij liet mij liefde voelen en zien" hij gaat rechtop zitten zodat ik op zijn schoot zit. "En nu jij een mooi kindje in je buik heb zitten , betekend dat ik nooit meer van je af kom en jij niet van mij. Onthou dat ik ziens veel van je hou," zegt hij met een paar tranen , wat mij ook weer laat huilen. "Sam ik hielt altijd van je , alleen ik moest je eerst vinden," zeg ik en geef hem een kus op zijn mond. "Altijd" zegt hij.

"Forever"

----

Hey mensen!
Best saai hoofdstuk , maar mooi. Meer heb ik niks te zeggen. Ik ben maandag en dinsdag toetsweek en dan kan ik weet sneller hoofdstukken plaatsen!

Xxx