Je bent van mij✔️

Chapter Seventeen ~ you are of great importance

Chapter Seventeen ~ you are of great importance

Ik wacht al een kwartier op Sam. Ik begin me wel een beetje zorgen te maken. Nee niet doen hij is een vampier. Het geeft toch een apart gevoel dat je verliefd bent op een vampier. Is dat normaal? Vast wel anders ben ik het niet.
Ik loop de eetzaal uit naar de aankomsthal. En ja hoor daar staat hij. Hij is wat netter gekleed dan normaal. Kom ik met me skinny en sweater. "Ik heb een kwartier gewacht en je kwam niet , ik was bezorgt sukkel. En waarom zie jij er nou zo uit?" Zeg ik nep boos terwijl ik naar hem toe loop. "We gaan iets leuks doen." zegt hij geheimzinnig. Hij pakt me hand en lopen naar boven. Aangekomen hoor ik veel mensen buiten praten en juichen. "Wat gaan we doen?" Vraag ik kijkend naar de deur die leidt naar het balkon van de koning en koningin. "Zie je zo wel." grijnst hij en loopt naar de deuren. Hij word open gedaan en we stappen op het balkon. Een luid en oorverdovend gejuich. "Ik haat je." mompel ik naar Sam die giechelt. "Zwaai maar of doe je eigen ding." fluistert Sam in me oor. Ik knik en zwaai naar de mensen en ze zwaaien enthousiast terug. Ik heb het nooit eng gevonden op voor een groot publiek te spreken. Het is een uitdaging maar voor zo veel mensen maakt me wel nerveus.  "hello honorable people, we are today in a special day. It is the day that we will meet our princess. Listen carefully to her then I'm done. here she is." zegt Sam en kijkt mijn nu aan. "uhm... hello ladies and gentlemen, I do not really prepare something for our prince has noting said anything." begin ik. Iedereen lacht om mijn opmerking. "I just want to say that I am delighted to see you again. I am therefore delighted that Sam must love me. I will try everything to keep you in safety and for you to care and listen. Even though I'm a man , I will fulfill my duties. All out." eindig ik. Iedereen juicht en roept me naam. Ik zwaai nog even maar dan moeten we weer weg. Als we van het balkon zijn dan... "Oké jij moest mij even helpen herinneren dat dit was...maar wacht eens je hebt geen ene flikker gezegd." mompel ik. "Maar ik vind het super om te doen!" Gil ik en Sam schiet in de lach. "Maar hoe weten die mensen nou dat we hebben?" Vraag ik. "Omdat ik ze het heb verteld en de mensen dachten al dat wij hadden." zegt Sam. "Das echt slecht , maar wat gaan we doen?" Vraag ik. "Misschien een lesje zelfverdediging." grijnst hij. "Ik wij toch." mompel ik.

We zijn in de trainingszaal. Ik ben best gespannen. Hij is wel een vampier en ik gewoon een mens. Straks doet hij net iets te hard wat en dan ben ik dood. "Je gaat niet dood" zegt Sam. "Je praat in jezelf schat" giechelt hij. "Fijn , laten we nou maar beginnen" zeg ik en ga in het modem van de vloer staan. "Hoe komen jullie aan zulke pakken echt dat zwart ik ben wel Superman" ik maak een salto achterover en maak een heldhaftige pose. "Dat ben je zeker" zegt Sam die stevig op de grond gaat staan. "Val maar aan ik doe geen supersnelheid op kracht en ik zal rustig aan doen" zegt hij. Dit word lachen! Ik ben denk ik best wel goed als ik ook wat trucjes gebruik. Ik sla mijn been over zijn hoofd die hij vast pakt. Hij wil me naar achteren gooien maar ik ben zo slim om er een salto van te maken. Ik sta netjes met een grijns weer op de grond. Sam heft een vuist naar me die ik vast pak en met me knie in zijn buik stomp. "Dit word moeilijker dan ik dacht" mompelt Sam. "Wacht maar af"

"Zo dat was me wat" zeg ik en plof op Sam. "Ik had het zwaarder dan hou hoor" giechelt hij. "Als ik nou een vammie was dan is het nog beter" mompel ik. "Vammie?" Vraagt Sam met een getrokken wenkbrauw. "Das vampier voor mij vammie is leuker" zeg ik. "Maar Sam jij kan toch ook wel salto's enzo" zeg ik. "Ja tuurlijk" Sam rolt onder me vandaan en gaat staan. Hij zet zich af en vliegt wel meer dan vier meter door de lucht met een salto. Natuurlijk vammies. "Dat wil ik ook" zeg ik als een klein kind. "Sam waarom verander je me niet?" Vraag ik en ga ook staan. "Omdat" hij staat opeens voor me. "Je dan niet meer voelt wat je nu voelt" zegt hij. "Voelt wat niet?" Ik ben verward. "Alles hoor je beter en zien , je kan je niet beheersen in het begin" mompelt hij. "Ja maar ik wil het beheersen en ik neem er de tijd voor ik zal me proberen in te houden...Sam ik ben dan nog steeds Binny maar dan sterker" ik pakt zijn handen vast en kijk hem dwingend aan. "Nu nog niet" zeg hij en loopt van me weg. "Waarom!?" Roep ik naar hem. "Ik wil van jou zijn begrijp je dat dan niet , ik wil niet ouder worden terwijl jij nog jong blijft. Ik wil ook onsterfelijk zijn , dan kan ik naar Robin met jou dan kan ik je aan haar voorstellen. Dan kan ik echt prinses worden. Dan kunnen we kinderen krijgen en weet veel allemaal. Verander me" smeek ik hem. Hij draait zich maar me toe. "Pas als we het proces hebben gedaan" zegt hij. "Proces?" Vraag ik. "Je weet het wel" grijnst hij en knipoogt naar me. "Oh je bedoelt seks hebben" ik glimlach bij die gedachten. "Je bent echt gek" zegt Sam en wilt me een kus geven. "Ik wil een kus" mompelt hij. "Nooit" ik ren van hem weg. "Oh ja" als ik voor me kijk en hij daar staat. "Ja ik hou het wel twee dagen vol" zeg ik. "Hoor ik daar een weddenschap" zegt Sam. "Ja precies over achtenveertig uur als ik het dan heb behaalt mag je me zo veel zoenen als maar kan"

"deal?"