Highest Rank #79 in FANTASY
"Lola, ano po yang binabasa mo?"
Sabi ng isa sa mga apo ni Aling Jenny.
" Apo, ito ang kwento pag-iibigan ng isang anghel at ng isang tao. "
" Totoo po ba talaga yung angels, Lola? "
" Oo naman, lage lang silang...
Author's Note : Wala sa mood habang nagsusulat may lagnat ako . Ayieehhh :(
KAEL'S POV
Pagkatapos kung matrack ang kinaroroonan ni Gelo ay agad akong tumalon sa mga bahay ng subdivision at mga gusali buti nalang at gabi na, wala ng halos tao sa daan. Maliban nalang sa mga tambay at naglalasing.
kahit na half angel na ako ay taglay ko parin ang mga katangian ng isang anghel.
Malapit lang si Gelo. Ramdam ko ang panghihina ng kapangyarihan nya. Teka may kasama siyang tao?
Talon pa din ako ng talon sa mga gusali. Hirap pala ng walang pakpak.
Ng maramdaman kong malapit na talaga ako sa kinaroroonan ni Gelo ay huminto muna ako. Paano ko kukunin si Gelo mula sa taong yun?
umupo muna ako para mag isip.
hmmm....
Mga ilang minuto ang lumipas ng makita kung bigla ang pagkahulog ni Gelo sa isang mas mataas na gusali.
" Gelo. "
Tumalon agad ako papunta kay Gelo kailangan ko siyang saluhin. pero ramdam ko na di ako aabot. Wala na akung ibang naisip kundi ang...
IBUKA ANG ISA KUNG PAKPAK.
At dun ko nasalo si Gelo.
Napalingon ako sa gusali na pinagmulan ni Gelo.
Nabigla ako dahil kilala ko ang taong iyon.
" Hanna? "
JENNY'S POV
Tatlong araw na ang nakalipas simula nung iniligtas ako ni Lorenzo. Ang bait pala ng loko medyo bad boy lang yung image nya. Pagkatapos kasi namin takasan yung mga humahabol sa akin pumunta muna kaming World of Fun, para siyang mini.perya sa loob ng mall. Di ko nga alam na meron nun sa mall e. Siya lang ang may alam, yun daw kasi ang puntahan nila ng step mother niya noong bata pa siya.
Iwan ko lang po ah, ang gaan kasi ng pakiramdam ko kay Lorenzo nong mga araw na yun, iba sa naramdaman ko nung una ko siyang nakita. Di kaya?
Ohw No way!
Nag-usap pa kami dun at dun ko nalaman na wala na pala siyang tunay na magulang. Namatay ang mama niya nung isilang siya at yung papa naman niya namatay sa pagligtas ng step mother niya. Sa harapan niya pa mismo ito namatay. My heart ached when his telling this in front of me.
Kaya ayun conomfort ko siya. Nakarelate kasi ako sa kanya, pero masuwerte pa din siya kasi may tumayo siyang magulang yung step mother niya. Pero ako di ko kailan man naramdaman ang kalinga ng isang ina. di ko nga din siya nagawang makita.
Kahit larawan o kung ano man na magpapakita sa akin ng mukha niya wala. Ang sabi kasi ni papa kasabay ng paglaho ni mama nung ipinanganak ako ay siyang ring pagkawala ng mga larawan nila, maski nga daw ang mga tao na nakakakilala kay mama noon di na maalala si mama.Tanging si papa nalang daw ang natitirang nakakaalala kay mama. It really sound mysterious pero totoo.
Tumayo ako mula sa kama at kinuha ko ang isang bagay. Bagay na tanging nagbibigay alala sakin kay mama.
Isang painting ...
Painting ng isang babaeng anghel nakayakap sa isang lalaki.
Nakapaint lang ito sa isang pirasong tila.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Di ko alam kong bakit ito ang ginuhit ni mama pero ramdam kong may ibig sabihin ang painting nato. Inilatag ko ito sa kama ko at masusi itong tiningnan. Di ko namalayan na umiiyak na pala ako. Bakit di man lang kasi ako binigyan ni Lord ng pagkakataong makita si mama?
Maski nga pangalan niya di ko alam.
AYAW SABIHIN SAKIN NI PAPA. NAKAKAINIS!
Napaupo nalang ako sa kama ko katabi ng painting.
Kinuha ko ang painting at ilahad ko ito gamit ang dalawang kamay.
Ang ganda ng pagkakaguhit.
Biglang may isang malakas na hangin ang umihip mula sa bintana dahilan upang mahawi ang kurtina at makapasok ang liwanag mula sa araw. Nasisinagan na ngayon ang painting.
Lumaki ang mata ko dahil mula sa isang plain na painting may mga guhit ng liwanag na lumabas mula dito.
4 na letra, di kaya pangalan to ni mama?
Medyo malabo pa ang mga letra kaya iniharap ko pa ito sa sinag ng araw.
INILABAS KO ITO SA BINTANA.
M
I
.
.
.
.
.
.
..
.
" Anak."
Nagulat ako sa biglang pagsulpot ni papa kaya ayun tuloy na bitawan ko tuloy ang painting at ayon nilipad ng hangin sa labas.
"Papa naman e. Bat ang hilig mung manggulat?"
"Huh?"
"Argghghhh...papa naman dyan kana nga.."
Lumabas ako ng bahay para hanapin ang painting pero di ko ito makita.
Hanggang sa isang magandang babae ang nakita kung may hawak ng painting.
"Ito ba ang hinahanap mo?"
Author's Note: Care For some Votes and comments nawawalan na po ako ng gana :P Slow updating na tuloy ako.
