Family OUAT (Nederlands)

Aanvallen

Snel lopen we met zijn allen naar het plein. Er is nog niemand. Ook Lagina is er niet en er is geen spoor van een monster. We wachten weer. Ik wrijf de slaap uit mijn ogen. Na een half uur begint het wat drukker te worden. Emma, Regina, Mary Margaret en Hook verzamelen wat mensen en met die mensen roepen ze mijn tactiek om.  Mary Margaret vertrouwt Neal aan een meisje met lang blond haar. Langzaam stroomt het plein vol. De meeste mensen horen nu van elkaar wat ze moeten doen. Ik zie 4 silhouetten op me afkomen. Ik zie Noah, Nicky, Suus en Britt naar Henry en mij komen. 'Hoi' mompelen ze. Ik knik naar ze. Om 1 voor 2 verschijnen er bijna uit het niets allemaal monsters. Daarna zie ik ook een paar mensen verschijnen. Veel van hen ken ik niet maar daar tussen zie ik Johnson, Mitchel, Mevrouw Psychologie en een paar bewakers. Als laatste verschijnt Lagina. Vlak voor mij. 'Milah Garretson, je hebt nog een kans om je over te geven'. Ik hef mijn hoofd op en geef het duidelijkste antwoord in mijn hele leven: 'Mijn naam is Milah Swan'. Lagina schudt haar hoofd: 'In dat geval'  ze draait zich om 'Aanvallen'. De monsters en de mensen aan de kant van Lagina komen in beweging. Ik hoor mensen schreeuwen en pijlen afvuren. Het eerste monster valt aan. Ik neem een middelgrote donkerpaarse rups voor mijn rekening. De eerste mensen raken gewond. Zij gaan de kring in en worden verzorgd. Emma en Regina vechten met magie. Ik met mijn zwaard. Ik heb een gevoel dat ik geen magie moet gebruiken. Nog niet. Ik dood de rups en help Henry met een groot beest. Ik wordt ook in de rug aangevallen dus ik vecht met mijn rug tegen die van mijn tweelingbroer. Meer ruimte gunnen de monsters ons niet. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat Mary Margaret een pijl in het been van Mitchel schiet. Vloekend druipt hij af. Ik richt me weer op mijn eigen monster. Een groot donkerblauw ding wat een beetje iets weg heeft van een dinosaurus. Bijna wordt ik aan zijn lange hoorn gespietst maar Mary Margaret redt me door een pijl in zijn oog te schieten. Snel duw ik mijn zwaard in zijn buik en het monster verdwijnt. 'Dankje' hijg ik. Mary Margaret glimlacht: 'graag gedaan. Het goede overwint altijd' . Ik knik en ga weer verder met vechten. Twee monsters komen op me af. Ik draai en steek. Met zijn tweeën proberen ze mij uit te schakelen. IJskoud zweet loopt langs mijn rug. Een monster neemt een stap richting mij. Ik struikel en val. Heel even denk ik dat ik er geweest ben. Ik sluit mijn ogen en wacht op de klap. Die blijft uit. Ik hoor een schreeuw en zie Warren een monster tegen de grond slaan. Ik krabbel overeind en steek het andere monster neer. Hij geeft me een highfive. 'Vrienden'? 'Vrienden' zegt hij. Ik richt me weer op het vechten. Ik weet niet of er een dode is gevallen. De torenklok slaat drie. Ik draai om mijn as en val een monster aan. Snel draai ik me om en trap het andere monster in zijn buik. Met mijn vrije hand zonder zwaard pak ik een pijl en steek die in een buik. Ik draai me om en steek het andere monster neer. Iedereen om me heen vecht voor meerdere personen. Veel mensen zijn gewond en alle dokters en verpleegkundigen zijn uit de strijd gehaald om gewonden te verzorgen. Mensen vechten samen om zelf niet gewond te raken. En de meesten lichtgewonden vechten gewoon door. Maar dit kan niet. Na een tijdje zijn er gewoon nauwelijks mensen meer over. Ik moet een plan bedenken. Ik ben waarschijnlijk niet de sterkste. Maar wel de slimste. Ik moet dit tactisch aanpakken met een plan A en een plan B. Ik ga proberen het ongeveer hetzelfde te doen als de vorige keer. Ik ren tussen de gevechten door op zoek naar Emma. 'Emma' schreeuw ik. Na een tijdje heb ik haar gevonden. 'Emma wil je iets voor me omroepen'? Emma kijkt op 'tuurlijk, maar dat kan je zelf toch ook'. Ik knik 'ja, maar ik heb een plan'. 'Oké' zegt ze 'wat is het'? Ik ga op mijn tenen staan en fluister iets in haar oor. Emma knikt en doet haar ogen dicht 'Stop. Milah Swan wil een gevecht met twee. Milah Swan tegen Lagina Garretson'.