Family OUAT (Nederlands)

Zou het ???

Mmmm dat is het allerlekkerste drankje dat bestaat. Dat denk ik terwijl ik knik. 'Mooi'. Zegt Regina en ze geeft me de beker. Daarna stopt ze er een rietje in. En ze geeft een lepeltje. Haak die weg was komt nu aanlopen met een mitella voor mijn gebroken arm.  'Oké dan gaan we nu echt beginnen'. Zegt Regina. 'Lukt het jou om je heel goed te concentreren'? Ik knik en zeg: 'Ik denk dat dat wel lukt'. 'Goed' zegt Regina 'leg dan je minst gewonde arm op die van Emma'. Ik pakte haar vast. 'Concentreer je'. Ging Regina verder. 'Denk heel hard aan het woord: band'. Allebei.' Ik keek Emma aan. Toen deed ik mijn ogen dicht. Band. Band. BAND, BAAAAAAAAAAAAND. Ik deed mijn ogen weer open. Er vormde grijze rook met de woorden: 'Moeder en dochter'. Ik was blij. Totdat Regina zei: 'Maar we weten het niet zeker. Omdat jullie denken dat jullie moeder en dochter zijn krijgt hij daar een +1 bij zodat dat bovenaan komt te staan. Hier'. Ze reek een wattenstaafje aan. 'Haal wat wangslijm van je wang af'. Ik deed wat ze vroeg. Ik gaf het wattenstaafje terug en ze deed het in een bakje met mijn naam erop. Emma deed precies hetzelfde. Een dokter kwam het ophalen en David reed me terug. Toen ik op bed zat kwam er een jongen binnen van mijn leeftijd. Net zoals ik een jaar of 13. Hij kijkt naar Regina: 'Hey mam.' Daarna loopt hij naar Emma: 'Hoi mam'. Ik kijk vragend naar David en hij fluistert: 'Emma is zijn echte moeder. Regina heeft hem geadopteerd. Hij heet Henry'. Ik denk na. Maar als Emma zijn moeder is dan is hij... Wacht eens even. Ik fluister terug: 'Maar als Emma mijn moeder is, is hij mijn broer'!!! Hij kijkt naar Henry. Dan naar Emma. Dan naar Regina en dan weer terug naar mij. 'Je hebt gelijk'. Fluistert hij. De jongen vertrekt weer en er valt een lange lange stilte in de kamer. Iedereen kijkt een beetje voor zicht uit. Haak speelt met zijn haak en Mary Margaret leest een tijdschrift. Iedereen wordt opgeschrikt door een dokter die het slijm heeft onderzocht:'Ik heb de resultaten van de zoektocht. Toen Henry langskwam heb ik hem ook wat slijm gevraagd, daardoor duurde het misschien wat langer maar we hebben de uitslag. Milah heet vanaf nu: Milah Swan'. Ik kijk hem glazig aan. Emma moet lachen en zegt tegen de dokter: 'Doctor Whale. Ik heb Milah mijn achternaam nog niet verteld.' Dan wendt ze zich tot mij. 'Mijn naam is Emma Swan'. 

Het duurt even voor het tot me door dringt. Ik heb familie. Een moeder, een pleegmoeder, en opa's en oma's. Mijn vader blijkt helaas dood te zijn. En ik hoor David ook vertellen dat ik nog een oom heb die jonger is dan mij. Haak is mijn stiefvader. Ik ben stil. Iedereen in de kamer. Doctor Whale is weer weggegaan. Eigenlijk is het best logisch dat ze stil zijn. Ze hebben er immers een familielid bijgekregen. Ik ben de eerste die wat zegt: 'En nu'? Iedereen keek elkaar aan. Regina is degene die met het idee komt: 'Jij moet beter worden'. Ik knik: 'Heeeeel goed idee, verder nog iets'? Mary Margaret was de volgende: 'We moeten wat eten bij Granny's en nieuws bekendmaken'. Iedereen knikt. Haak staat op: 'Ik ga even aan Doctor Whale vragen of we je mee mogen nemen'. Hij loopt weg. Als hij terug komt heeft hij een grote grijns op zijn gezicht: 'Het mag, mits we je wel heel terug brengen'. Ik keek naar mijn lichaam. De helft zat zo'n beetje in het gips en verband. 'Ach joh' zeg ik, 'er kan vast niet heel veel meer in het gips. En ik ben toch al kapot'. Iedereen moet lachen maar als ik weer naar mijn lijf kijk zie ik een probleem. 'Ehm ik heb alleen nog geen kleren'. Nou, ja ik had wel iets aan natuurlijk. Een onderbroek en een blauw ziekenhuisjurkje. 'Geeft niets'. Zegt Regina. Ze klapt in haar handen en er ligt een stapeltje kleren. Het is een vest en een joggingsbroek. En nog een shirt. Het shirt doe ik gewoon aan terwijl ik onder een deken lig. Mijn verband arm zit in de mouw van het vest. De andere mouw drapeer ik over mijn gips arm. Intussen hoor ik de deur van de kamer opengaan en Henry binnenkomen. Ik hoor Emma het hem vertellen en ik stop even met aankleden om zijn reactie te horen. Ik kan opgelucht ademen als hij zegt: 'Cool !!!! Ik heb dus gewoon een tweelingzusje.' Daarna hoor ik Emma zeggen: 'Tweeeiig  om precies te zijn'. Ik gooi de deken van me af en trek een jas aan die David me voor aan op dezelfde manier als het vest. Mijn gips arm gaat in de mitella en dan gaan we. Met de hele familie. Mijn hele familie