Family OUAT (Nederlands)

Brief aan Belle

Ik negeer de vrouw maar gewoon en ga door met tekenen om geen argwaan te wekken. De vrouw gaat weer weg maar komt weer binnen 3 seconden terug met nog een stoel en een klembordje. Ze pakt een pen en gaat me zitten bestuderen. Ik negeer haar nog steeds en ga gewoon door. Ik ga toch helemaal niets zeggen. Ze schrijft iets op en ik begin een huis te tekenen. Ik zit half met mijn rug naar haar toe en kan haar uit mijn ooghoeken zien. 'Zou je een paar vragen willen beantwoorden'? vraagt ze. Ik blijf haar negeren en teken rustig verder. 'Ben je je tong verloren' vraagt ze weer en ik blijf tekenen. Mijn blaadje is vol en ik pak een nieuwe. Ik teken een ander huis. Ik zeg helemaal niks en het is doodstil. Ik ben echt blij dat ik de koppige eigenschap van mijn moeder heb geërfd. De vrouw staat op en loopt weg. Ik teken totdat het huis af is. Ik begin aan de brief voor Belle

Hoi Belle,

Het is hier best saai maar ik heb een etui en papier gekregen dus misschien wordt het iets leuker. Ik denk dat ik iets speciaals heb ontdekt! Ik heb overal en altijd evenveel magie. Waar ik ook ben. Op plekken zonder magie, plekken met heel veel magie of gewone plekken. Ik mis het lezen van boeken wel een beetje maar ik ben van plan om te gaan ontsnappen. Ik weet nog niet wanneer. Morgen, of volgende maand pas. Ik denk iets later want nu trek ik wel een beetje argwaan. Ik zit de hele dag te kleuren en zeg niets. Ik eet het eten niet en ik ga laat naar bed. Mij maakt het niets uit. Ik hoop dat ik je ooit nog tegenkom. Maar anders kunnen we contact houden. Als Emma de brief niet vind zeg dan dat ze in haar kamer moet kijken. Ik heb geprobeerd om hem ergens op haar bed te mikken maar ik weet niet zeker of dat ook echt is gelukt... Antwoord niet terug want ze houden me in de gaten. Zorg goed voor de bibliotheek. Ik vind je erg aardig.

Groetjes Milah.

Ik doe hetzelfde als ik bij Emma deed en de brief is weg. Maar goed ook want de psychologe komt weer binnen. Ze gaat op dezelfde plek zitten en pakt haar klembordje voor zich. 'Goed, klaar met tekenen dan kunnen we nu praten'. Ik kijk haar maar een beetje aan en ze glimlacht gemeen. 'Iedere dag van 11:00 tot 12:00 krijg je therapie. Als je  niet goed mee doet zwaait er wat'. Ik haal mijn schouders op. 'Ik zal als eerst even zeggen dat ontsnappen onmogelijk is want dat is kogelvrij glas' ze knikt met haar hoofd naar het raampje 'en magie werkt hier niet'. Haha denk ik. Zij weten niet beter. 'Goed zeg je naam'. Ik zeg niets. De vrouw fronst. 'Zeg je naam'. Ik zeg nog steeds niets. De vrouw heft haar hand op en ik krimp ineen. Snel zeg ik: 'Milah'. 'Mooi' zegt de vrouw 'dan kunnen we nu beginnen'. Ze loopt naar de deur draait zich nog een keer om 'En jij blijft hier'. Ze loopt weg en ongeveer 30 seconden later komt ze terug met een stokje in haar hand. 'Ga met je stoel tegenover mij zitten' zegt ze op de gebiedende wijs. Ik aarzel maar pak toch de stoel en ga tegen over haar zitten. 'Dichterbij' commandeert ze. Ik schuif ongeveer 4 cm op. Ze zegt niets meer. Ik ook niet. 'Wat zijn je hobby's' vraagt ze. Ik zeg niets. 'Oké dan doen we het zo' zegt de vrouw 'handen'. Ik laat mijn handen aan haar zien en ze slaat er keihard met het stokje op. Auw, mijn handen branden helemaal. Ik heel het later wel met magie.  'Ik vraag het nog een keer' zegt ze weer 'wat zijn je hobby's'? Ik denk snel na en zeg dan: 'Lezen, buiten spelen, zwemmen en met mijn familie zijn'. De vrouw wordt boos: 'De enige familie die je hebt is je moeder: Lagina, en blijf je handen uitsteken'. Heel kalm zeg ik: 'Ik weet niet heel veel maar een ding weet ik wel: Lagina is niet mijn moeder'.

Hoi,

Even ter herhaling: Lagina is de boze pleegmoeder...