Er schijnt een klein streepje licht door de gordijnen heen. Ik doe mijn ogen open en zie dat ik in een vreemd bed lig. Dan realiseer ik me weer wat er gisteren was gebeurd. Ik kijk naar mijn voet en zie dat die toch veel dikker is dan de andere voet. Voorzichtig probeer ik erop te staan, maar al gauw laat ik me weer zakken op het bed. Ik pak m'n laptop uit mijn tas en wil hem opstarten tot ik me realiseer dat deze mevrouw geen wifi zou hebben dus het heeft weinig nut. Ik hink naar het gordijn en doe hem helemaal open. Ik doe het raam open en hang naar buiten. Ik hoor wat vogels en zie dat ik echt op een boerderij ben beland met koeien en varkens. Ik hoor dat er iemand beneden is dus ik hink naar de deur en doe hem open. Ik zie dat de mevrouw al bezig is om het ontbijt op tafel te zetten. "Goedemorgen" zegt ze. "Goedemorgen"groet ik terug terwijl ik naar de keukentafel hink. "Gaat het alweer een beetje?" vraagt ze. "Nee niet echt" zeg ik. "Dan moeten we zo toch echt naar de dokter denk ik" zegt ze. "Is goed" zeg ik. Het is eigenlijk een gewone schooldag maar daar trek ik me niks van aan.
Ik hink naar de auto en doe de deur open. We rijden naar de dokter. Het is een half uur rijden maarja. Onderweg praat ik een beetje met de vrouw. Als we er zijn hink ik de auto weer uit. De vrouw houdt de deur voor me open. We gaan samen in de wachtkamer zitten en niet veel later worden we geroepen. Ik hink met de dokter mee. Ik moet gaat zitten op het bed wat er staat met mijn voet omhoog. Hij zegt dat het er niet goed uit ziet en we toch maar naar het ziekenhuis moeten om foto's te maken. Ik hink weer naar de auto en we rijden naar het ziekenhuis. Daar moeten we weer wachten. Na 10 minute roet een mevrouw ons. "Hoi" zegt ze en ze geeft me een hand. "Hoi" zeg ik. "Kom maar mee" zegt ze. Ik hink achter haar aan. "Leg je voet daar maar op" zegt ze. Ze loopt naar een andere kamer. Ondertussen worden er foto's gemaakt.
"Fem je enkel is gekneusd" zegt de dokter. Ik krijg krukken mee. Met de krukken loop ik naar de auto. Als we thuis zijn is het al drie uur in de middag. Ik loop naar de kamer waar ik heb geslapen en pak mijn telefoon. Ik zie dat ik een paar keer ben gebeld door Nathan. Ik besluit hem terug te bellen.
N: Met Nathan. F: Met Fem. N: FEM UMG WAAR BEN JE. F: Ik ben gisteren weggelopen van huis omdat m'n vader mij een bloedneus en een blauw oog heeft geslagen en me een gekneusde enkel heeft geschopt. Ik ben nu bij een hele aardig vrouw die me gisteren heeft meegenomen naar haar huis maar ik kan hier niet blijven. N: Vraag aan die vrouw of ze je naar mij toe kan brengen hier kan je wel blijven. F: Is goed ik zal het even vragen goed?
Ik leg mijn telefoon op m'n bed en loop naar de vrouw toe. "Mevrouw kan u me zo brengen naar een vriend van me?" vraag ik. "Is goed Fem" zegt ze. Ik loop weer naar m'n telefoon toe en zeg het tegen Nathan. "Ik ben er binnen nu en twee uur goed?" zeg ik en ik hang op. Ik pak al m'n spullen en stop ze in m'n tas. Ik realiseer me dat m'n fiets nog altijd ergens langs de weg staat. Nouja boeiend. Ik heb m'n rugtas op m'n rug en loop met m'n krukken naar de auto.
dit was het hoofdstuk xoxo
JE LEEST
Vrienden Of Toch Meer? ft Acid//Nathan Vandergunst (VOLTOOID)
FanfictionNathan moet verhuizen van de ene kant van België naar de andere kant van België: blankenbergen. Andere school, andere vrienden alles anders en dat alleen voor z'n moeder omdat die toevallig daar werk had. Nu ziet die z'n beste vriend Vince amper mee...