Vrienden Of Toch Meer? ft Acid//Nathan Vandergunst (VOLTOOID)

hoofdstuk 5

*Eind van de dag*

POV Fem

Ik fiets naar huis, het is 7 uur. Ik pak m'n sleutel en doe de voordeur open. Ik rij m'n fiets naar binnen en zet hem neer(Ja bij de voordeur ja). "Kut" scheld ik fluisterend. Ik zie de auto van mijn vader op de oprit staan. Als hij weet dat ik nu pas thuis ben heb ik een probleem. Zo stil mogelijk sluip ik naar boven. Maar het is al te laat. Bovenaan de trap staat m'n vader. "Dus jij dacht ik kom om 7 uur pas thuis" zegt hij terwijl hij naar beneden loopt. Voor ik weg kan rennen voel ik een klap tegen m'n wang. "Fuck" roep ik en ik begin te huilen. "Wat zei jij?" vraagt m'n vader boos. "Dat soort taalgebruik wil ik niet horen" schreeuwt hij. Ik voel opnieuw een klap. Deze keer tegen m'n neus. Ik ren zo snel ik kan naar boven. Doe mijn deur op slot. Ik loop naar m'n bed en laat me vallen. Dan zie ik dat een bloedspoor me gevolgd heeft. Ik loop naar de spiegel en zie dat mijn neus bloedt. Ik zucht. Ik pak een papieren zakdoek uit m'n bureaula. En ik probeer het bloedt weg te vegen. Ik merk dat ik heel erg tril. "FEM" hoor ik m'n vader roepen als ik net het bloed heb weggehaald. "Ja?" vraag ik. "Kom eens hier" vraagt hij. Ik loop naar de gang toe. Daar staat hij. "Wat is dit?" vraagt hij boos terwijl die naar het bloedspoor wijst. "Dat is bloed" zeg ik. "En waar komt dat vandaan" vraagt mijn vader. Ik wijs naar mijn neus. "Dit ga je zo opruimen" zegt mijn vader. "Ja" zeg ik. "Wat zei je?" vraagt hij. "Ja papa" zeg ik. Ik loop naar mijn kamer toe. "Wat ga je doen?" vraagt m'n vader. "Naar m'n kamer toe" zeg ik. "Jij gaat dit nu opruimen" zegt mijn vader. Ik voel een pijn steek door mijn kuit gaan. Ik zak in elkaar van pijn. Ik hoor mijn vader naar beneden lopen. Voorzichtig probeer ik op te staan en loop naar mijn kamer toe. Ik pak mijn tas, doe mijn laptop erin mijn portemonnee, m'n ID-en Ov-chipkaart, mijn telefoon, zonnebril, en nog wat waardevolle spullen. Ik sluip naar beneden pak mijn fiets die nog bij de voordeur staat en sluip voorzichtig naar buiten en fiets weg. "Waar moet ik heen?" denk ik hardop. "Zo ver mogelijk" zegt een stem. Ik kijk om me heen maar zie niemand. Toch luister ik naar de stem en fiets ik zo snel mogelijk ondanks de pijn.

Het wordt donker, ik ga zitten op een bankje langs de weg. ik pak mijn telefoon en druk hem aan. 23:02 geeft het lockscreen aan. Er komt een fietser langs. De fietser stopt. "Meisje?" klinkt er een stem ik kan horen dat ze oud is. "Gaat het wel?" vraagt ze. "Ja mevrouw" zeg ik."Waarom zit je hier?" vraagt ze. Ik pak mijn zaklamp en laat mijn gezicht goed zien en mijn been. "Meisje kom" zegt ze. "Ga maar achterop" zegt ze. Ik doe wat ze zegt. Met pijn en moeite ga ik op de fietsendrager zitten.

na tien minuten fietsen zijn we er. Ze woont op een boerderij. Ze doet de deur open en helpt mij naar binnen. Ze loopt naar de keuken toe. Ik hink achter haar aan. "Hier ga maar zitten" zegt ze. Ze zet er nog een stoel neer en gebaart dat ik m'n been erop moet leggen. Ze doet mijn broek voorzichtig om hoog. Ik schrik als ik zie dat mijn kuit gebloed heeft en m'n enkel helemaal blauw is. Ze pakt een doosje uit het keukenkastje en verzorgt mijn voet. Ik heb thee gekregen en word langzaam aan warm. Na tien minuten doet ze er een verbandje omheen. "Hoe is dat gekomen?" vraagt de vrouw. "Mijn vader schopte me heel hard" zeg ik. "Wow meisje" zegt ze. "U mag me ook Fem noemen" zeg ik. "Is goed Fem" zegt ze. Na tien minuten helpt ze me naar een kamer op de beneden verdieping. Ik ga op het bed zitten. De mevrouw doet de deur dicht.

dit was het hoofdstuk doeiii