Vrienden Of Toch Meer? ft Acid//Nathan Vandergunst (VOLTOOID)

Hoofdstuk 12

POV Fem

Als ik m'n ogen open zie ik dat Nathan al z'n tas aan het inpakken is. "Goedemorgen" zeg ik. "Goedemorgen" zegt Nathan. Ik stap uit bed en pak kleren die ik aan wil trekken. Ik loop naar de badkamer en kleed me om. Als ik terug kom zie ik dat Nathan al bijna klaar is met z'n tas. Ik zie dat hij een laptop uit z'n kast pakt. Blijkbaar heeft hij ook een laptop denk ik lachend bij mezelf. "Nathan hoelang blijven we daar?" "Ongeveer een week denk ik we zien wel, de rest is er trouwens al een dag" zegt hij. "Oke" zeg ik. Ik pak mijn tas. Ik open mijn lade en pak drie broeken, vijf shirtjes, een jurkje, wat ondergoed en sokken. Ik open de lade daaronder en pak m'n make-up tasje en stop m'n mascara, eyeliner, foundation en wat oogschaduw er in en stop m'n make-uptasje ook in m'n tas. Ik doe m'n laptop ook in m'n tas en een paar oortjes.Ook de opladers stop ik in m'n tas en tot slot m'n portemonee met m'n OVchipkaart, ID en m'n bankpas. Fuck volgens mij was m'n geld bijna op. Ik app m'n moeder even

Fem: Mam kan je even wat geld overzetten, ik heb geen geld meer voor eten.

Mama: Ik heb 500 euro overgemaakt nu kan je weer vooruit

Fem: thanks mam

Ik glimlach met een smoes kun je zo 500 euro erbij hebben. "Fem heb je genoeg geld op je OV?" vraagt Nathan. "Ja en m'n moeder heeft net nog even snel geld op m'n bankpas gezet" zeg ik. "Mooizo" zegt hij. Ik pak m'n krukken en loop voorzichtig achter Nathan de trap af. Hij kijkt op z'n telefoon. "Fem we eten wel op het station we moeten nu gaan" zegt Nathan. "Is goed" zeg ik. Het station is niet zo ver dus gaan we lopen. 

POV Nathan

We zijn uiteindelijk ruim op tijd bij het station. We lopen naar een winkel om daar wat eten te halen, als we weer op het goede perron staan staat de trein er. Ik help Fem de trein in en loop achter haar aan. We gaan zitten. Ik schuif de krukken van Fem onder de stoelen, we kunnen in een keer door naar Almere(daar woont Shaquille) we moeten wel drie uur reizen maarja. 

We moeten nog twee uur. Ondertussen heb ik mijn laptop erbij gepakt en ben ik een video gaan editen. Fem is Netflix aan het kijken op haar laptop.

We zijn in Almere. We lopen het station af. Iedereen staat op ons te wachten dit had ik niet verwacht. Fem naast me loopt met haar krukken naar de jongens toe. Ze geeft ze allemaal een hand. Ik volg en geef ze een knuffel. Met z'n alle lopen we naar de studio van Shaquille waar we vannacht overnachten.

POV Fem

Ik loop naast Nathan en zie dat er een groep met jongens staan. Wacht dat is Ties denk ik. IK herken hem. Al gauw herken ik de rest ook en hink ik zo snel mogelijk met mijn  krukken naar ze toe. Ik geef ze allemaal een hand en noem m'n naam. Daarna lopen we met z'n alle naar de studio van Shaquille is mij uitgelegd. Ik loop naast Maarten volgens mij. Iedereen is aan het lachen. Ik ook. Ik heb nog nooit zoveel plezier gehad met een paar mensen. Ik ben blij dat ik Nathan heb leren kennen. Romane komt naast me lopen. "Is het niet lastig met krukken lopen?" vraagt ze. "Nee, ik loop er al zo'n drie dagen op" antwoord ik. "Hoe is het gekomen?" vraagt ze. Ik denk. Moet ik nu de waarheid vertellen. Ja tuurlijk moet ik de waarheid vertellen. "M'n vader schopte me" zeg ik. "Wow" zegt Romane. "Waarom schopte die je?" "Omdat er een bloedspoor in de gang lag omdat hij me daarvoor een bloedneus had geslagen want" verder kom ik niet en ik barst in tranen uit. Ja waar iedereen bij is. De helft van de groep heeft niks door. Alleen Maarten, Job en Romane stoppen. Romane geeft me een knuffel. "Gaat het?" vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. "Kom ga maar even zitten" zegt ze. Ze legt haar jas op de grond en gebaart dat ik er op moet gaan zitten. Als ik m'n tranen weg heb geveegd sta ik voorzichtig op. Romane helpt me omhoog. "Heeft de rest wel doorgehad dat we er niet waren?" vraagt Maarten. "Geen idee" zegt Job. "Wacht Fem als jij nou op m'n rug gaat" zegt Job "Dan kunnen we wat harder lopen zodat we weer bij de groep zijn, goed?" vraagt Job. "Ja is goed" zeg ik. Romane helpt me zodat ik op de rug van Job zit. Maarten loopt voor de grap met mijn krukken te kloten. "Heey losers, jullie mogen de volgende keer ook wel wachten hoor" zeg ik lachend terwijl we weer bij de groep lopen. Nathan kijkt achterom. Als hij ziet dat ik bij Job achterop zit draait hij zich weer teleurstellend om en gaat weer verder met Shaquille in gesprek. Ik zucht.