5 jaar later Kayley

63 13 2
                                    

Het is nu twee weken voor de loting. Ik ga slaperig recht op zitten. Als ik om me heen kijk zie ik waar ik ben. Ik ben nog steeds in het gammele naar pis stinkende gebouw waar ik gisteren ben in geslapen. Naast me ligt een snurkende Vennessa. Zij is mijn enige vriendin of eigenlijk bondgenoot hier in Lantis. Wat ik eigenlijk een best gekke naam vind. Voor de stad waar we wonen. Of feitelijk gezien gevangen zitten. Ik schut Vennessa ruw wakker, opstaan snauw ik. Ben al wakker zegt Vennessa dromerig. Mooi zo zeg ik.
Ik kleed me snel aan en maak het ontbijt klaar, voor zover rattendarmen en rauwe duif ontbijt kan noemen. Vennessa heeft zich ook aan gekleed en kijkt lui naar buiten. Even helpen mag best hoor zeg ik kwaad. Sorry hoor ik ben amper wakker zegt vennessa (nu ook boos). Jij doet echt nooit wat he zeg ik? En zet dreigend een stap naar voren. Je weet dat ik je kan laten smelten toch? Zegt Vennessa (haar kracht is dat ze alles kan laten smelten). Ja dat weet ik. En weet jij dat ik je kan laten verdrinken in lava?
Ik voel dat het op een gevecht gaat uitdraaien en leg mijn hand op de bettonen muur achter me.
Te laat vennessa richt haar handen en vuurt, ik duik net op tijd weg, rol door en vuur een lava bal op haar af. Vennessa draait sierlijk voor het gevaar weg en vuurt nog eens. Aaaaah gil ik ik voel dat mijn gezicht aan het smelten is en val hulpeloos op de grond. Vennessa loopt  langzaam op me af en lacht opgetogen, zeg maar dag dag Kayley zegt ze kwaadaardig. Nooit, gil ik. Ik druk mijn twee handen op de grond en consentreer me uit alle macht.
Nee gilt Vennessa, ze is tot haar middel in een lava poel gezakt nee nee nee.
Stilte.....
Vennessa is nu volledig in de lava gezakt.
Ach zucht ik, ik mocht haar toch al niet.

Wings to freedomWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu