Ik wordt wakker in dezelfde buis als bij de vorige opdracht, ik kijk om me heen en naast me liggen Jade, Flow, en Nikki. Ik kijk naar Flows been of eigenlijk wat er van over is en probeer me te herinneren wat er is gebeurt.
Ik herinner me nog dat de jongen met vleugels begon te praten de man met het litteken. En de bewakers.
De bewakers sloegen ons net zo lang tot we deden wat ons gevraagd werd.
Ik voel aan mijn gezicht. Een steek van pijn schiet door mijn hoofd. Ik voel dat mijn gezicht opgezwollen is. En kijk hoe Jade Nikki en Flow eraan toe zijn.
Ook niet al te best zie ik.
Ik schud ze een voor een wakker en de witte mist verdwijnt door de kleine gaatjes in de bodem van de buis.
"Waar zijn we" kreunt Nikki.
"Bij de volgende opdracht".
De deuren schuiven piepend open en voor ons zie ik een lange donkere gang met een hoog plafond. Aan het einde van de gang kan ik nog net een stalen deur ontwaren.
De lichten in het plafond schieten aan. En ik zie dat overal op de muren en het plafond gaten zitten. Sommige groot sommige klein. Ik zet een stap naar voren en de anderen komen achter me aan. Flow word geholpen door Jade.
Ik zie dat er een scherm hangt.
En er verschijnt een gezicht op.
"Zoals jullie al wisten wordt deze opdracht een race met alleen jouw team". Zegt een nieuwe vrouw met een nog neppere glimlach dan Marissa. Deze vrouw heeft een donker getinte huid en glimmende witte tanden. Ze heeft zwart haar dat ze in een strakke knot boven op haar hoofd draagt.
"Dus ik zeg rennen maar" het scherm floept uit en ik hoor een zacht gekraak.
Er begint ineens uit alle gaten een soort rood zand te stromen en voordat ik het weet sta ik al tot mijn enkels in het rare zand. Ik bedenk me dat als we niet snel bij de deur zijn dat het zand ons zal verstikken. En dat we allemaal zullen verdrinken in zand.
Dus ik begin zo hard te rennen als ik kan...
JE LEEST
Wings to freedom
FantascienzaDit verhaal speelt zich af in Lantis de plek waar mutanten wonen of eigenlijk gevangen worden gehouden. Elk jaar worden er 20 mutanten opgeroepen. Wat er met hun gebeurt weet niemand. Ik kijk recht in het gezicht van een bewaker. Hij heeft zijn typ...