İstemiyorum Git! Alsel

Küçük Prens

Keyifli okumalar.. Umarım seversiniz ve yorum bırakmayı unutmazsınız...

"Ben senden boşanmak istiyorum."

Ali Selin'in rahat tavırları karşısında girdiği şok ile gözlerini kaçırırken bu kadar rahat o kelimeyi söyleyebilmesine kırılmadan edemedi. 'Nasılsın? Bugün çok şık olmuşsun. Acıktım.' der gibi kolayca boşanmak istediğini söyleyen karısına sadece "Neee?" diyebildi. Başka ne diyecekti ki?

Selin Ali'nin şaşkınlığı karşısında açıklama yapma gereksinimi hissederek konuşmaya devam edeceği sırada Ali hızla ellerini ellerinden çekti. Kırılmıştı...

"Uzak kalmamız daha mantıklı geliyor Ali."

"Bunu sonra konuşalım Selin, şu an bana kızgınsın ve sağlıklı kararlar alamıyorsun."

"Kızgın değilim, aksine hiç bu kadar sakin olmamıştım."

Ali yalan söylediğini fark edebilecek kadar tanıyordu onu, gözlerindeki kırılgan ifadeyi yakaladığında Selin'in kendisini bu cümleleri kurmaya zorladığını fark etti. Bu durum yine de sinirlenmesini engelleyemiyordu.

"Sakinsin? Kızgın değilsin?"

Ayağa kalkıp odada duyduklarının şoku ile söylediklerini tekrar ederek gezinmeye başladığında Selin de gözlerinin dolduğunu fark edip bakışlarını kaçırdı.

"Tek bir mantıklı şey söyle! Neden Selin neden?"

"Anlaşamıyoruz..."

"Anlaşamıyoruz öyle mi? Kızım sen geri zekâlı mısın? Daha inandırıcı bir bahane üretemedin mi? Sen benimle oyun mu oynuyorsun? Beni delirtmeye mi çalışıyorsun?"

Selin Ali'nin gözlerinden fışkıran siniri fark ettiğinde sinir krizi geçirmek üzere olduğunu anlayarak sesini elinden geldiğince yumuşattı ve mırıldandı.

"Ali lütfen sakin ol!"

"Sakin mi olayım?! Karşıma geçmiş bu kadar kolay boşanmak istediğini söylerken nasıl sakin olabilirim lan?"

Gördüğü ilk nesneye sağlam bir tekme geçirdiğinde ve yere dağılan şeylerin odada yankılanan sesini dinlediğinde sakinleşmeye çalışarak derin derin nefes aldı, şu an stres bebek için zararlıydı. Gözlerinin dolmuş olmasını umursamadan yatağın yanına tekrar geldi ve Selin'in yanına oturarak kafasını boynuna gömdü.

"Benim için kolay mı sanıyorsun Ali? Ama olması lazım. Bununla yaşamayı öğrenmek zorundayız."

Ali Selin'in saçını okşadığı elini aniden çekti ve sinirden yumruk yaparak sordu. Duyduklarına inanamıyordu, bu kız kan kaybından falan kafayı mı yemişti?

"Neden?"

"Ben... Öyle daha mutlu olacağımızı hissediyorum. "

"Saçmalık!"

Ali boynunun üzerinde gezdirdiği dudaklarını kulağına en yakın noktaya sabitledi.

"Biz beraber olmadan yapamayız aşkım... Ben seni bırakmam, seni asla bırakamam."

Selin kendisini yavaşça çekti ve güçlü olabilmeyi dileyerek Ali'ye baktı.

"Neden Selin? Bana geçerli bir sebep söyle!"

Ali'nin yıkılmış tavırları karşısında güçlü kalabilmenin ne kadar zor olduğunu hissederek yutkundu. Birazdan her şey daha kötü bir hal alacaktı biliyordu ama yine de geri adım atmadan kafasındakileri dökülmeye başladı.

"Bir süre annemde kalacağız, annemler şimdilik bilmesin. İstediğin zaman gelip kızını görebilirsin Ali, ona ne kadar düşkün olduğunu biliyorum. Sizi ayırmak gibi bir niyetim asla yok."