Κεφάλαιο 2

57 7 4
                                    

Το ταξιδι με το αεροπλανο προς την Αθηνα δεν ηταν κουραστικο......

Κρατησε μονο μιση ωρα.... Ο Γιαννης ειχε χαλαρωσει υπερβολικα εχοντας στα αυτια του μουσικη να τον ηρεμει.......,

Του κακοφανηκε που κατεβηκαν γιατι ειχε βολευτει....... Δεν ειχε ξαναταξιδεψει με αεροπλανο και του αρεσε η ολη αισθηση......

Το αεροδρομιο ηταν μεγαλο ... Τοσο μεγαλο που δυσκολευτηκαν να βρουν τον Θοδωρη, τον γιο της Ελπιδας, που ειχε παει να τους παραλαβει.......


"Χαθηκαμε εδω μεσα...." ειπε η Ελπιδα....

"Καλωσορισατε μανα,., καιρος ηταν,,,, λειπετε σχεδον 23 χρονια........"


Ο Γιαννης κοιταζε γυρω του σαν χαμενος....... χαζευε και περιεργαζοταν το χωρο.....

Κατι κοπελες απο την αλλη περιεργαζονταν εκεινον..... Το μελαχρινο του παρουσιαστικο τον εκανε πολυ ελκυστικο στο αντιθετο φυλο......

Χαμογελασε ευγενικα και ακολουθησε τους υπολοιπους στην εξοδο.......

"Λοιπον μικρε,,., χρονια και ζαμανια.... μεγαλωσες....... παμε γι αλλα εδω?" του πε ο Θοδωρης....

"Ειμαι ετομος....." του απαντησε ο Γιαννης και του εκλεισε το ματι....


Ο Θοδωρης , ο γιος της Ελπιδας, ηταν ξαδερφος της μητερας του... με την οποια ειχαν μεγαλωσει μαζι διοτι οι γονεις της χαθηκαν οταν ηταν εφηβη.... και αγαπουσε το Γιαννη σαν γιο του... Και εκεινος και η γυναικα του η Γεωργια.......


Οταν εφτασαν στην πολυκατοικια τους, στην οδο Κυψελης στο κεντρο της Αθηνας η Ελπιδα επιτελους ανασανε......

"Εχω να ερθω εδω απο τοτε που ο Γιαννης ηταν μωρο......."

"Το ξερω μαμα.... το σπιτι το καθαρισαμε.... το φτιαξαμε και εχουμε ψωνισει κιολας..... ειναι ετοιμο για να κατοικηθει"

"Εδω μεγαλωσατε με την μητερα μου?>"

"Ναι... εδω σε αυτο το σπιτι περασαμε την εφηβεια μας...."

"Εσυ που μενεις Θοδωρη?"

"Εναν οροφο κατω σας μικρε....... ελα να παμε τα πραγματα πανω.... θα θελετε να ξεκουραστειτε......."


Ανεβηκαν πανω και αφησαν  τα πραγματα.... η Ελπιδα ενιωσε πια σαν το σπιτι της......


"Που θα κοιμαμαι?" διαμαρτυρηθηκε ο Γιαννης

"Εχω ετοιμασει το δωματιο που εμενα εγω... εχει απλετο φως και θα σου αρεσει...... ελα απο δω ειναι....."


Το δωματιο ηταν πραγματι υπεροχο.... το χαν φτιαξει και στα γουστα του..... αρχισε να βολευει τα πραγματα του.... οσα ειχε μαζι του και οσα ειχε φερει η μεταφορικη για να κανει το μερος δικο του........

Ωρες μετα και αφου εφαγε το βραδινο του εξερευνησε και το υπολοιπο σπιτι......

Μπηκε και στο δωματιο που εμενε η μητερα του.... το χαν καθαρισει και αερισει και αυτο....

Καθισε στο κρεβατι και κοιταξε το κομοδινο της.....,. Ειχε μια κορνιζα πανω.... ηταν εκεινη με την Γεωργια.... την γυναικα του Θοδωρη..... Ηξερε οτι ηταν κολλητες.......

Αρχισε να στριφογυρισει ενα κουκλακι και του επεσε κατω.....

Το ματι του επεσε σε μια κορνιζα σπασμενη κατω απο τη βιβλιοθηκη......


Την πηρε στα χερια του......... Απεικονιζονταν 3 παιδια.... 2 αγορια και ενα κοριτσι.....

Το κοριτσι ηταν εκεινη και το ενα αγορι ο Θοδωρης......

Ο τριτος νεαρος του εμοιαζε καταπληκτικα.......

Ηταν σαν να βλεπει τον εαυτο του.........


"Δεν ειμαι εγω αυτος...... θα ταν αδυνατο αλλωστε..... ποιος ομως στο διαολο ειναι......."

Κι εμεινε να κοιταζει τη φωτογραφια σκεπτικος......



"Περιμενω τα σχολια και τις ψηφους σας......"

Ένοχα ΜυστικάOnde histórias criam vida. Descubra agora