✔~ÇİKOLATALI KAHVE!☕~(초콜릿 커피)//Xiumin

Bölüm 17 ☕

"Selam Kahve Köpüklerim Hayırlı bayramlar herkese ☕🍭🍬🍫👑🎉🎊🎇"

17.Bölüm:

Min Ah gözlerini açtığında etrafa baktı ve bulanık görüşlerini ayak ucunda bulunan kişiye odakladı.Gözlerini kırpıştırıp görüşünü netleştirmeye çalıştı.Sanırım rüyadayım diye düşündü.Sonuçta onun rüyalarını süsleyen peri Min Seok değil miydi?Çikolatalı Kahve ona bakıp gülümsüyordu.O da gülüşüne karşılık dudaklarının kenarının kıvrılması ile tebessüm etti.

Min Seok:"İyi misin?"

Min Ah:"Hemen gitmeyeceksin değil mi?"

Min Seok:"Ehh?Anlamadım?İyi misin gerçekten?"

Min Ah:"Acılarım geçene kadar bana gülümser misin?Bu onları hafifletiyor Çikolatalı Kahve."

Min Seok:"Sanırım babamı çağırsam iyi olur."

Min Ah:"Uyandığımda başımda duruyor olacak zaten.Biraz daha kal burada."

Min Seok:"Peki gitmeyeceğim."

Min Seok kızın yanına gelip yatağa yavaşça oturdu.Min Ah yavaş ve usulca hareketler ile çocuğun ince uzun ellerini tuttu.Min Seok şaşırmış gözlerle bakarken Min Ah yanağını çocuğun ellerine yaslanmış gözlerini kapamıştı.

Min Seok yüzüne eğilip kulağına doğru ilerledi ve bir şeyler fısıldadı.Kızın minik hırıltılı nefesini dinlerken Min Ah'ın annesi gelince bir çırpıda elini bırakıp ayağa kalktı.Kızın annesinin yanında aynı zamanda kendi babası da vardı.

-"Olum ne işin var burada?"

-"Kızımı buraya getiren siz misiniz?Çok teşekkür ederim.Minnettarım size."

Min Seok:"Ahh...tabi.Ben de şimdi gidiyordum zaten yakını geldiği için.Geçmiş olsun.Baba ofisinde bekliyorum.Beraber çıkalım."

-"Peki."

Min Seok göz ucuyla kıza son kez bakıp asansöre yöneldi.Babasının odasına gidince ilk iş hasta kayıtlarından kızın dosyasını kopyalamak oldu.Yazanlardan hiçbir şey anlamadığı için hastanedeki arkadaşı Chen'i arayıp yanına gitti.

Chen:"Selam dostum ne işin var?Hayırdır?"

Min Seok:"Sana işim düştü Dostum.Sana göstereceğim dosyaya göz atıp hasta hakkında benim anlayacağım dilde şeyler söyle."

Chen:"Hayırdır kim bu?Ayrıca hasta bilgileri özeldir yasak başkası tarafından incelenmesi."

Min Seok:"Bir arkadaşım Chen.Lütfen senden başka kimseye soramam yardım et."

Chen:"Peki ama bu aramızda kalsın tamam mı?Lisansım yansın istemiyorum."

Min Seok:"Peki ama sende kimseye söylemeyeceksin."

Chen:"Tabiki de ver dosyayı."

Min Seok:"Telefonda al buradan oku."

Chen uzunca dosyaya bakıp sanki konuşmak zormuşçasına çocuğa baktı.Telefonu kapatıp Min Seok'un eline verdi.

Chen:"Kim bu Min Seok?"

Min Seok:"Sorun ne Chen?Durumu ne söyle hadi."

Chen:"Umarım çok yakın biri değildir senin için ve durumu öyle hafife alınacak gibi değil tamam mı anla bunu!Beyin sapında bir tümör var ve hemen ameliyat olması gerek.Çok riskli bir ameliyat olacağına benziyor.Ve operasyondan sonra felç kalma yada hafızasını yitirme olasılığı çok yüksek.Babanın hastası değil mi bu kız?"

Min Seok:"Teşekkürler Chen.Kimseye söyleme lütfen."

Chen:"Min Seok lütfen bu kişiden uzak dur.Bunu senden bir arkadaş değil kardeş olarak istiyorum lütfen.Annenden sonra olanları düşün."

Min Seok arkasını dönüp ağır adımlarla merdivenleri çıktı.Acile gittiğinde yatan kız çoktan gitmişti oradan.

Min Ah yatakta karşısındaki kıza debelenerek ciyaklıyordu.Karşısındaki kız da göz devirerek kızın omzundan sardı.

Min Ah:"Arin bittim ben!Rüyadayım sanıp remen aşkı ilan ettim lan!Bittim ben bittim!Şuradan atayım kendimi!Nerelere gideyim nerelere!"

Arin:"Min Ah yeter!İşleri hızlandırdın işte böyle düşün!Pozitif düşün pozitif!"

Min Ah:"Bak hala pozitif diyo ya!!!"

Höngür deyerek kızın koluna yapıştığında sürgülü kapıdan giren kişi ile ikisi de yataktan hızla kalktı.Min Seok ensesini kaşıyarak kıza yaklaştı.Min Ah kırmızının milyon tonu ile aşk yaşarken için de olduğu durumu kurtarmak için hızla konuşmaya başlamıştı.

Min Ah:"Şey özür dilerim.Az önce sanırım rüyam da birine benzettim sizi ve saçmalamış olabilirim biraz sanırsam.Benim saçlıklarım ile...."

Min Seok:"SEN APTAL MISIN HA??"

Min Ah çocuğun bu ani ve sert çıkışına karşı şaşırmış ve biraz korkmuştu.Konuşma sırasında harcadığı nefesi alsa mı almasa mı bilemedi.

Min Seok:"BU HALDEYKEN NEDEN DIŞARI ÇIKIP İNSANLARI ENDİŞELENDİRİYORSUN Kİ?DEĞERSİZ BİR YÜZÜK İÇİN NEDEN HASTA OLDUN HA?"

Min Ah:"Annenin di.Ve kaybedersen üzüleceğini düşündüm.Suçlu hissettim."

Min Seok:"Hissetme suçlu falan tamam mı?Senin acı çekmenden hiç bir şey önemli değil!"

Min Ah:"Acıma bana!"

Min Seok:"Sana acımıyorum.Seni.....Seni...."