Eşyalarımı bavula koyarken Selin'i farkettim,başımda dikiliyordu. Bende kızdım.
"Selin ne başımda dikiliyosun rahat bıraksana"
"Amannn ,sen bence üç beş güne değil temelli gidiyor gibisin tatlımm"dedi. Ben de Selin'e kızgın bir şekilde gözlerimi devirdim.Bende
"Saçmalıyorsun sanki annenmişim gibi davranmayı kes artık.Sanki annenin karnından benle çıktın,sinirlerimi bozuyorsun."
"Farkettiysen biraz değiştin iki dakikada Tuğçe!Ne bu tavırlar ne oluyo kızım sana kendine gel"dedi.Bende
"Bence sen değiştin geldiğinden beri burayı fazla sahiplendin,burada doğdun sanki hem şimdi bile seni kapıya koyabilirim. Kapa çeneni ve şıllıklık yapma"dedim. Selin sustu.AFFERİN AKILLI KIZ!!Tam bu sırada Selin'in telefonu çaldı bende tam o sırada bavulumla dışarı çıktım.
Artık hiç kimse bana musallat olamayacaktı.Şu an otobüsle İzmire gidiyorum, ama ailemin yanına uğramayacağım çünkü hala benim okulumun bitmediğini sansınlar. Ayyy ya ben az değilim. Selin'in istediği olmadı. Kaçtım salaktan. Geriye yeni hayatımın tadını çıkarmak kalıyordu. Ben de keyfini çıkaracağım tabii ki de.
Otobüsten indim,burası İzmirdi. Nasıl da özlemişim memleketimi. Memleketim gibisi yok ki :)Şimdi sıra yeni evimin adresini bulmada...
devamı bir dahaki bölümdeee:):)
