P.R.E.Double.T.Y Boy
________*SEKAI*________
ပါဝါမတဲ့ မ်က္မွန္ေလးကို တက္လာေသာ Sehunက Jong Daeနဲ႔ အတူ ေက်ာင္းကို
လာတယ္။
ေက်ာင္းဝန္းထဲ မေရာက္ခင္ ေက်ာင္းေပါက္မွာဘဲ
Sehunရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္ကို ဆြဲပီး
ဘက္စ္ကား မွတ္တိုင္နားကို Jong Inက ေခၚလာတယ္။
Jong Inက Sehunရဲ႕ လက္ကို လႊတ္လိုက္ပီး
Jong In:Hunေလး
Sehun:ကြၽန္ေတာ့ကို ေက်ာင္းျပန္လိုက္ပို႔ေပးပါ။
Jong In:ေက်ာင္းကို ျပန္သြားမယ္ ဟုတ္လား။
ဘယ္မွာတံုး စာသင္မယ့္လြယ္အိတ္။
Sehun:ပါတယ္။
Jong In:ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြေရာ။
သင္လက္စ စာအုပ္ေတြ မပါဘဲနဲ႔ စာကို
ဘယ္လိုသင္မွာလဲ။
Sehun:ျပန္ကူးလို႔ရပါတယ္။
Jong Inက သူလြယ္ထားတဲ့ အိတ္ကေလးကို
Sehunကို ေပးလိုင္တယ္။
#သူမွတ္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မေန႔က သူဆီက်န္ခဲ့တဲ့
လြယ္အိတ္ေလး
Sehun:လြယ္အိတ္လာေပးဖို႔ လာတာမလား။
ေက်းဇူးပဲ။ ကြၽန္ေတာ့ကို သြားခြင့္ျပဳပါအံုး။
Sehunလဲ လွည့္ထြက္ေရာ Jong Inက
Sehunရဲ႕ လက္ကို ဆြဲလိုက္ပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စံုကို
ထိကပ္လိုက္တယ္။
#ကြ်န္ေတာ့ ရင္ဘက္ထဲမွာ အမည္မသိ
ေဝဒနာတစ္ခု ခံစားရတယ္။
Kim Jong Inဆိုတဲ့ သူနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ အရာရာကို ေပ်ာ့ညံေစဖို႔ ဖန္တီးေပးလိုက္တာလား ဘုရားသခင္ရယ္။
ပူေႏြးလွတဲ့ မ်က္ရည္ေတြက ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စံုၾကားထဲ
ဝင္ေရာက္လာမွ နမ္းေနတာကို ခြာလိုက္သည္။
Sehunရဲ႕ ညာဘက္လက္ကေလးကို သူ႔လက္နဲ႔
အႏူးညံ့ဆံုး ကိုင္လိုက္ပီး သူတို႔ေ႐ွ႕မွာ လာရပ္တဲ့
ဘက္စ္ကားေလးေပၚ တက္လိုက္တယ္။
ဘက္စ္ကားေပၚက လူေတြက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို
အထူးအဆန္းပင္ ၾကည့္ေနၾကသည္။
