1.

16.1K 484 101

door Sunnybooks2016

door Sunnybooks2016

De meeste mensen vinden het leuk om te verhuizen. Nieuwe mensen ontmoeten en een nieuw huis. En dan heb je mij. Ik ben Cara Hamilton, 17 jaar, Brits, grappenmaker en de nieuweling op Westbrook High School of beter gezegd WHS. Of zoals ik het noem: mijn nieuwe slachtoffer. Ik haal met iedereen grappen uit. Van confettikanonnen tot plasticfolie om iemands auto. Maar laten we eens beginnen aan het begin: de dag dat we aankwamen in Amerika.

~*~

Boos zit ik voor me uit te kijken wanneer we voor ons nieuwe huis aankomen. Mijn ouders zijn doktoren en dachten dat het leuk met nadruk op leuk om naar Amerika te verhuizen. Ik totaal niet! London mijn thuis moest ik achter me laten voor fucking Amerika. Ik ga het hun moeilijk maken.

'Kom op Cara, we zijn er' zei mam ineens. 'Zijn we dan terug in London?' vroeg ik boos. 'Cara Hamilton! En nu uit deze auto anders gaan we niet uit eten!' riep mijn vader streng. Ik kreunde boos en stapte uit.

Ik liep met mijn leren rugzak en trolley naar de deur en stapte naar binnen. Wit alles was wit. Strak ingericht, veel moderne kunst. Ik haatte het nu al. Ons oude huis in London was veel kleurrijker. Ik mis London. 'Cara ga je nog helpen?' vroeg mijn moeder. 'Ik help mezelf momenteel' zei ik en ik liep de trap op.

Mijn kamer, mijn stijl. Bloemetjespatronen op het dekbed en groene accenten in mijn kamer. Hij is veel groter dan verwacht. Waarschijnlijk als goedmakertje omdat ik heel de reis stewardessen heb geterroriseerd met grappen. Ik heb kleurstofbommen af laten gaan en ben niet gepakt!

Mijn nieuwe imac, ook gekregen als goedmakertje, ligt al netjes op mijn witte bureau. Ik kijk uit het raam en zie in het huis van de buren een jongen met een gitaar op zijn bed. Hij lijkt me oké. Ik open mijn raam en fluit met mijn vingers. De jongen kijkt verbaasd op en ziet mij. Ik zwaai even en hij doet zijn raam ook open.

'Ben jij mijn nieuwe buurmeisje?' vroeg hij. Bruin haar, groene ogen, normaal gekleed. 'Ja wie anders?' antwoorde ik. De jongen grinnikte. 'Natt Jackson' zei de jongen. 'Cara Hamilton' antwoorde ik. 'Ga jij ook naar WHS?' vroeg Natt. 'Wat?' zei ik. 'Westbrook High School' zei Natt op zo'n "duhhh" toon. Ik trok een zuur gezicht. 'Bleeehhh' zei ik. 'Maar welkom in de buurt' zei Natt. 'Dankje ik vind het ook stom hier' zei ik. Natt schoot in de lach. 'Wat?' zei ik, ondertussen pak ik een glitterbom waar een brief in zat. 'Je bent ook zo positief' lachte Natt. Ik nam mijn kans en gooide de glitterbom naar Natt.

Hij kwam op de gevel terrecht waar hij kapot ging en er duizende stukjes herpes naar beneden vielen. Natt zat me met een open mond aan te kijken. 'Wil je me bevriend houden?' vroeg ik. 'Graag' zei Natt. 'Mooi dan zijn we vrienden maar lees nog even de bijbehorende brief' zei ik en ik sloot mijn raam.

A/N

En wat vinden jullie? Omdat ik Sydney's badboy langzaam ook weer gaat eindigen bedacht ik dit nieuwe badboy verhaal! Als je het leuk vind weet je wat je moet doen!