Kerst was leuk, lekker gezellig en zo was het al weer oud en nieuw. Vandaag had ik geen zin om op pad te gaan en lag op bed te relaxen, Althans te slapen. Ik lag lekker toen er mensen lachend mijn kamer in kwamen.
'Cara Cara!' riep Rowan blij. Mijn ogen sprongen open en ik kijk naar mijn nichtje. 'Wat is er Rowan?' vroeg ik nogal slaapdronken. 'Mag ik met jouw en jouw vriendje naar de dierentuin?' vroeg Rowan. Waarom denkt iedereen dat Zayn mijn vriendje is?! Uuuuuuuuggggghhhh, de volgende die dat zegt of ook maar denk ga ik bezoeken in hun nachtmerries.
'Kan je misschien met Zayn gaan? Ik ben erg moe' zei ik. Rowan keek me teleurgesteld aan. 'Vanavond gaan we toch met z'n alle naar een oudjaarsfeest? Dan kunnen we ons samen mooi maken' zei ik. Rowan haar gezicht klaarde op. 'Jaaaa dan worden we de mooiste van het feest!' riep ze blij.
~*~
'Je bent prachtig Cara!' zei Rowan blij. Ik glimlachte en deed mijn spijkerjasje aan. 'Jij ook' zei ik met een glimlach.
Ik haatte jurken en rokjes, wat is er mis met een broek! Cara had een echt schattig jurkje aan! Ze had mijn dr. Martens afgepakt maar die waren te groot. Irendito met een van mijn hoeden. Ik gaf haar ballerina's en een haarband.
'Ben je klaar om naar het feest te gaan?' vroeg ik. 'Jaaaaaaa!' antwoorde Rowan blij. Ik glimlachte en maakte de deur open.
Pov Zayn
Rowan kwam lachend de woonkamer in. 'Kijk hoe mooi ik ben!' riep ze blij. Ze draaide een rondje toen Cara in zicht kwam. Ze zag er werkelijk beeldschoon uit en toch haarzelf. 'Zet het in de geschiedenisboeken, Cara draagt een jurk' lachte Charles. 'Hou je kop Charles' snauwde Cara. 'Cara, denk aan je taalgebruik' corrigeerde Opa mij. 'Oja klopt, Charles kan je asjeblieft je mond want anders sla ik hem dicht' zei Cara poeslief, ze trok even een nep glimlach en die veranderde in een dodelijke blik.
'Ik wil een broek aan' jammerde Cara. We zaten in de taxi richting het feest waar we naartoe gingen. 'Niet zeuren Cara, jij draagt geen pak' zei Charles. 'Zullen we wisselen? Ik wil heel graag jouw in een rok zijn' zei Cara. 'En jullie zijn close?' vroeg ik. 'Hou je kop' zeiden ze beide tegelijkertijd. 'Ik trek mijn vraag terug' mompelde ik. 'Slim van je Zayniewenie' zei Cara.
Pov Cara
De locatie was ergens in een hoog gebouw met een enorm dakterras. Het feest was voor doktoren en hun familieleden. Ik liep de zaal binnen en muziek speelde zachtjes. Iedereen stond met elkaar te praten en mijn oog viel op een stel bekende. Het waren de zonen en dochters van mijn ouders mededoktoren toen ze hier nog werkte.
'Hé hé hé' zei ik toen ik in de cirkel kwam staan. 'Cara!' riep Lizzie (mijn enige vriendin toen ik hier woonde) blij. 'Liz!' riep ik net zo blij. Ik knuffelde haar stevig. 'Nou ook hallo' zei een stem. Ik draaide me om en gaf mijn beste vriend: Nathan, een knuffel. 'Ik heb je gemist' fluisterde Nathan. 'Ik jouw ook' fluisterde ik terug.
A/N
Got dammit, weer een hoofdstuk gepost. Ik moet me echt aan de regels gaan houden😂. Jullie vroegen om een ex maar jullie krijgen een beste vriend. En wat willen jullie nog meer? Een driehoeksverhouding?
Binnenkort ga ik een Q&A doen over mij en dit boek. Ik zou het leuk vinden als jullie vragen neerzetten want ik ga ook voor jullie vragen stelen. Zoals: hoe ben je bij dit boek gekomen? Ofzo.
Mijn laatste arts:
JE LEEST
Joking around #1
Novela JuvenilDe meeste mensen vinden het leuk om te verhuizen. Nieuwe mensen ontmoeten en een nieuw huis. En dan heb je mij. Ik ben Cara Hamilton, 17 jaar, Brits, grappenmaker en de nieuweling op Westbrook High School of beter gezegd WHS. Of zoals ik het noem:...