Een Slecht Karakter

Hoofdstuk 28

.
Yassir lachte naar Ali en liep door. Maar toen hij voorbij Ali ging draaide Yassir met zijn hoofd en knipoogde naar Ilham het was niet zomaar een knipoog.

Ilham liep met grote ogen naar Asma.
"Asma, Asmaa ik ben bang. Je weet niet wat ik in die 5 minuutjes toen ik weg was heb meegemaakt." zei Asma zo paniekerig "Wow wow Asma rustig laten we even rustig in de gang praten.
"Nee nee je snapt het niet. Ik ben echt bang." zei Ilham verdrietig toen ze Asma knuffelde. "Oke, kom even mee daar aan dat tafeltje zitten in de gang dan kan niemand ons horen." Zei Asma "Jawel misschien Yassir, niet normaal hoe hij naar mij knipoogde.. Zal dit echt heel mijn leven blijven achtervolgen?" Zei Ilham nog steeds paniekerig. "Nee mag je echt niet denken! Ik sta voor je klaar. En niet alleen ik ook Mama, papa Ali en de rest van de familie." Zei Asma. "Maar Asma het probleem is dat je papa het niet weet. Moet ik het hem vertellen? Ik word zo goed als bedreigd." Zei Ilham bang. "Als je het zegt, moet je het ook zeggen van jou en Ali.. Maar ik zou het toch wel eens zeggen ik zal er bij blijven en ook alles uitleggen." Zei Asma. "Wanneer moet ik het hem zeggen?" Zei Ilham. "Toch zo snel mogelijk. Gaan we nu naar binnen en het nu vertellen?" Vroeg Asma. *Op dat moment kwam papa Mohsine buiten aan de deur van zijn kamer staan. "Haa meisjes jullie zijn hier, ik dacht al dat jullie weg waren. Stel je voor." zei Mohsine met een lach. "Ja nee dat zouden we toch nooit doen? Wel nu je hier eigenlijk bent ik alle ik en vooral Ilham moeten je iets vertellen. Dus je komt als geroepen." Zei Asma lief. "Hmm, jaa? Wat willen jullie zeggen dan?" vroeg Mohsine verbaasd. "Alle Ilham zeg het maar hé wat je wou zeggen." Zei Asma terwijl ze een stompje gaf aan Ilham.
"Zeg het gewoon." fluisterde Asma. "Oke oke dus. Het is toch al lang dat ik hier mee zit. Ik ben nu toch al 17 bijna 18 ik heb dit toch al 2 à 3 jaar krop moeten houden voor me zelf, al toch voor jullie." Zei Ilham met een bang stemmetje. "Jaa? Ik ben nieuwsgierig nu, vertel het eens." Zei Mohsine "Wel ik was eigenlijk die jaren heel erg verliefd op je zoon ik liet het gewoon niet te hard merken, ja nou uhm Ali heeft ook bekend gemaakt dat hij verliefd was op mij en dat had lang geduurd hoor. Dus nu zijn wij eigenlijk hmm een stelletje. Vind je dat erg? Zei Ilham verlegen.
Asma bleef spannend toekijken en luisterde aandachtig. "Wel ehm ik ben wel blij langs de ene kant en langs de andere kant ook weer een beetje boos. Niet dat ik er iets op tegen heb dat jullie samen zijn integendeel. Ik vind het gewoon niet zo tof dat je het me niet eerder vertelde, maar ja nu weet ik het. Hoe lang zijn jullie samen?" zei Mohsine. "Wel Mohsine ik wou het je niet vertellen omdat ik redelijk bang was van je reactie maar ik twijfelde echt of ik het je ging zeggen of niet. Wij zijn nu net 4 dagen samen. De volgende keer ga ik zeker niet meer twijfelen." Zei Ilham blij. "Maar goed ook Ilhameke ik ga jullie het niet verbieden ik gun het jullie allebei met mijn hele hart. Ik ben blij dat Ali jou heeft gekozen, moet ik eerlijk zijn ik dacht altijd dat jullie later samen gingen zijn en insch'Allah ook samen gaan trouwen en gelukkig gaan zijn. Ik ben blij voor jullie." Zei Mohsine heel serieus en met een lieve lach. "Dankje wel Mohsine, dat is super lief." zei Ilham. "Maar beloof je me nu dat je eerlijk gaat zijn tegen mij?" Vroeg Mohsine serieus. "Ja ik beloof het je." Antwoordde Ilham. "Dan is het goed. Wel eehm moet je nog iets kwijt? Zeg het maar." Zei Mohsine vragend. "Neen, dat was het eigenlijk." Antwoordde Ilham. "Nee er is eigenlijk nog iet wat we moeten vertellen." zei Asma er bovenop.

"Ohja? En wat dan wel? Ilham je zei tegen mij dat je niets meer kwijt wou? We hadden toch afgesproken om alles te zeggen tegen elkaar?" Zei Mohsine een beetje teleurgesteld.

"Ohjaa sorry Mohsine maar ik was dat vergeten." zei Ilham.

"Oke dat is niet erg, Asma vertel maar wat je wou zeggen." Zei Mohsine.

"Oke dus de reden dat we eigenlijk weg wouden van Iman en Fouzia had niets te maken met oom Mustafa ofzo integendeel ik vind het heel erg dat hij met Fouzia is getrouwd, ja nu kijk je vragend.. Maar papa alstublieft vertrouw Iman niet en zeker niet haar moeder Fouzia, weet je? Ze heeft iets in de drinken van Ali gedaan zodat hij alles ging vergeten.. Hij herkende mij niet en Ilham herkende hij ook al niet. Heb je er niets van gemerkt papa?" Zei Asma serieus.

"Ik en je moeder waren niet veel aanwezig, maar WOW wat verschiet ik hier van. Ik vertrouwde die twee echt ik beschouwde hun als familie maar nu ik dit hoor? Amai en waarom wat was hun doel eigenlijk?" Vroeg papa Mohsine.

"Wel luister je weet toch dat Iman heel gek is op Ali? Ze wist het dat Ali en Iman samen waren. Ze werd heel erg jaloers omdat Ali toen amper naar Iman keek, toen bedachte ze een plannetje.. Ali drogeren en zo was hij één dag een half gedrogeerd en kon dus niets meer herkennen wel iets maar Ilham was hij helemaal vergeten en ging toen veel meer mee om met Iman dan met zijn eigen vriendin. Snap je het nu papa?" Zei Asma.

"Ik snap het ja, ik vind het een heel vuile streek. Maar bon we zijn er vanaf nu." Zei papa Mohsine.

"Ik denk het niet Mohsine." Zei Ilham opeens.

"Hoezo?" zei Mohsine verbaasd.

"Wel Iman wou Ali maar ze heeft eigenlijk al een lief namelijk Yassir en hij zit momenteel ook in dit hotel en we denken dat dat een opdracht was van Iman en ik ben nu echt bang.. Want toen ik daar straks de koffers ging halen aan de trappen was hij daar en hij deed heel raar naar mij." Zei Ilham bang.

"Ik zeg je al zeker één ding, je hoeft echt niet bang te zijn. Wij staan klaar achter je." Zei Mohsine.

"Dat zei ik jou ook toch al Ilham? Voel je je nu al wat veiliger?" vroeg Asma.

"Ja super veilig en ik ben zo opgelucht. Bedankt Mohsine." Zei Ilham lief.