Een Slecht Karakter

Hoofdstuk 29

"Ja super veilig en ik ben zo opgelucht. Bedankt Mohsine." Zei Ilham lief.

"Oke dan, kom schattekes we gaan naar binnen." Zei Mohsine lief.

*Toen ze binnen waren ging Asma in de douche.

"Ik ga nu in de douche als jullie het goed vinden." zei Asma lief.

"Ja voor mij is het goed hoor, ga maar." antwoordde Ilham.

Toen Asma al 5 minuten in de badkamer zat kreeg ze telefoon.

*DING DIIIING*

"Oh Asma heeft telefoon ik zal maar eens opnemen." Zei papa Mohsine.

Ilham zag toen de naam op het scherm. "Ohnee het is Bilal."

"Hallo?" klonk er een stem aan de telefoon.

"Hallo, met wie spreek ik?" zei Mohsine.

"Oh sorry ik denk dat ik verkeerd verbonden ben." Zei Bilal aan de telefoon.

"Oke geen probleem." Antwoordde Mohsine.

*Afgehaakt*

"Hmm, was het verkeerd?" zei Fatima.

"Ja blijkbaar wel." Antwoordde Mohsine.

"Fatima en Ilham keken elkaar aan ze wisten allebei natuurlijk dat het Bilal was.

"Uhm waar is Ali naartoe? Hier juist was hij hier nog." Zei Fatima.

*De deur gaat open*

"Aliii daar ben je, waar was je toch?" Zei Ilham bezorgd.

"Ooh ik was gewoon drinken gaan halen sjoeke." Antwoordde Ali in Ilham's oor.

Mohsine lachte even naar Ali en Ilham.
"Ilham? Heb je het hem verteld?" zei Ali heel zachtjes.
"Van wat?" antwoordde Ilham.
"Awel van ons?" zei Ali.
"Ja, ja hij weet nu alles. Dat is toch goed?" fluisterde Ilham.
"Ehm waarom zei je het me niet dat je het ging zeggen? Ik wou er ook bij zijn." zei Ali.
"Ooh Ali schat het spijt me.. Dat.. Dat wist ik niet." zei Ilham.
"Dat maakt niet veel uit hbiba>(schat) maar weet hij het ook van Iman en Fouzia?" vroeg Ali.
"Ja, hij weet echt alles.
"Ik hoop nu maar niet dat hij naar Fouzia gaat bellen. Ze mag niet weten dat mijn vader het weet over ons. Want ze wisten het niet zeker dat we samen waren. Ze hadden maar een vermoeden." zei Ali serieus.
"Oh, ik dacht dat ze het wisten."
"Nee ze waren jaloers dat ik veel met jou omging.. Snapje?" zei Ali.
"Jaaa omg ik snap het." zei Ilham.
"Dusja daarom moeten we opletten dat m'n vader niets gaat zeggen. Anders gaan Fouzia en Iman zeker iets doen met ons.

*Asma was klaar met douche en ging uit de badkamer.
"Hey Asma je had daarstraks telefoln maar het was verkeerd verbonden." zei Mohsine.
Snel keek Asma naar Ilham.
"Ahh oke." antwoordde Asma.
"Is er iets Asma?" vroeg papa Mohsine.
"Hmm nee er is niets hoor papa ik ben gewoon moe." antwoordde Asma.
"Okee schat maar als er iets is je mag altijd alles zeggen tegen mij. Ik hoop dat je dat weet?" zei Mohsine duidelijk.
"Ja dat weet ik wel papa maar ik ga nu mijn bed in kruipen ik ben zo moe." zei Asma.
"Voor jij in je bed gaat moet ik je nog iets zeggen." fluisterde Ilham in Asma's oor.
"Hoezo? Wat wil je zeggen?" antwoordde Asma verbaasd.
"Ik vind dat jij het moet vertellen over jou en Bilal!" zei Ilham stilletjes.
"Ben je gek? Wat moet ik vertellen? Ilham ik en Bilal zijn niet samen wat valt er te zeggen dan?" zei Asma terwijl ze een beetje twijfelend keek.
"Schat? Het is zogoed als aan tussen jullie." zei Ilham.
"Hmm misschien is dat wel zo. Maar hij heeft nog niet correct gevraagd." zei Asma met een zucht.
"Maar ga je echt niet praten met je vader? Hij zal je wel begrijpen hoor Asma." zei Ilham.
"Je zwijgt. We zwijgen nog oke?" zei Asma met gefronste wenkbrauwen.
"Is goed.. Maar wacht er niet lang mee." zei Ilham.
"Safe is goed, ik ga nu slapen. Slaaplekker lieveling." zei Asma terwijl ze Ilham een kus op d'r wang gaf.
"Ali?" zei Ilham zachtjes.
"Ja schat?" antwoordde Ali ook heel zachtjes.
"Uhm ik krijg maar rare berichtjes van marokkaanse nummers die ik niet eens ken." zei Ilham met een bang gezichtje.
"Schat meen je dat? Laat me zien!" zei Ali serieus.
"Jaa kijk hier staat." zei Ilham bang. SMS onbekend nummer.: "Ik hou je in de gaten."
"Uhmm moet ik eens bellen naar die nummer?" zei Ali vragend.
"Ik weet het niet misschien is het te gevaarlijk ofzo? Mhm nee laat maar liefje. Ik ga slapen, slaapwel." zei Ilham.
"Slaapwel lieverd." antwoordde Ali.
Toen Ilham ging slapen nam Ali haar GSM. Ali liet het hier niet bij. *30minuten later.
~Ali ging eventjes naar de gang iedereen sliep ondertussen
*onbekende nummer bellen*
"Hallo?" klink en nummer aan de telefoon.
"Wie heb ik aan de lijn?" vroeg Ali.
"Ik ben Yassir, wie ben jij dan?" zei Yassir.
"Ik ben Ali man vanwaar heb je mijn nummer? En waarom stuur je naar me?" zei Ali aan de telefoon.
"Is dat jou nummer?" vroeg Yassir.
"Ja man, verwijder deze nummer het heeft geen nut als je berichten stuurt ik antwoord toch niet. Prettige nacht verder.
*Ali had afgedrukt*
"Oh shit man bro we hebben de nummer van Ali gekregen en niet van Ilham." zei Yassir tegen een van z'n groep.
"Wa denkt hij wel verdomme mijn Ilham lastig vallen niet met mij zenne." dacht Ali.
*1uur in de nacht.
Iedereen sliep ook Ali was in slaap gevallen. Toen werd Asma even wakker om naar het toilet te gaan.
Eens Asma in de badkamer zat hoorde ze iets aan de kamerdeur.
"Huh? Wtf wat is dat?" dacht Asma toen ze schrok. Toen ze klaar was ging ze kijken. En onder de deur lag een briefje.
"Verdomme? Een briefje? Nu nog? Van wie zal dat zijn?" zei Asma terwijl ze het briefje open maken las ze.. "Schatje denk maar niet dat je er zomaar vanaf zal geraken. We zullen je leven heel zuur maken. Voor Ilham."
"Potverdorrie met wat houden mensen zich zelfs mee bezig? Omg. Het is beter dat ik deze briefje toch maar niet laat zien aan Ilham." dacht Asma.
"Asma?" klonk een slapperig stem.
"Eh jaa?" antwoordde Asma.
"Kom terug in je bed, wat doe je daar? En ehm wat heb je in je handen als ik dat mag vragen." zei Ali al wat actiever.
"Wel ja Ali kom anders even tot hier." zei Asma ongerust.
~Ali was onderweg naar Asma.
"Nou kom laat me zien Asma."
*Ali las het brief.
"Whuuut? Welke lafaard heeft deze brief geschreven? Zit hij hier in deze hotel? Wow ehm Ilham moet dit weten!" Zei Ali nog actiever.
"Shhhttt Ali! Neen niet zeggen. Ze gaat toch nog meer zorgen maken.
"Wacht die jongen heet toch Yassir? Wacht hier ik ben zo back." zei Ali.
"Ali? Nee blijf hier, waar ga je heen?" zei Asma.
Ali liep weg zonder te antwoordde.
"Eeeeh Asma wat scheelt er?" zei Ilham toen ze rustig wakker werd.
"Wel kijk iemand heeft deze brief net onder o ze deur geschoven.
*ilham las het briefje.. En liet het briefje vallen. Ilham stond er met hele grote bange ogen.
"Ik ben bang." zei Ilham zachtjes.
"Wat zei je?" vroeg Asma.
"Ik ben bang. Bang." antwoordde Ilham.
"Schat ik vind het zo rot voor je. Maar je weet we blijven achter jou!" zei Asma.
"Dat weet ik, waar is Ali?" vroeg Ilham bezorgd.
"Dat weet ik niet, hij heeft me niet gezegd, hij is gewoon weggelopen.
*beneden bij Ali.
~Aan de onthaal.
"Dag mevrouw, ik heb eens een vraagje. Wilt u eens nagaan of er hier een jongen genaamd Yassir aanwezig is hij is rond 23 uur ongeveer geaariveerd." zei Ali buitenademd.
Receptie: "Jaa oke meneer. Maar gaat alles goed? Is er iets?"
"Nee hoor.." antwoordde Ali.
Receptie: "Oke en ja hier is een Yassir aanwezig."
"Jaa? En weet u ook soms welke kamer nummer hij heeft?" vroeg Ali lief.
Receteptie: "Ik weet niet of ik je dat mag vertellen."
"Nou we gaan niet moeilijk doen. Geef me zijn kamer nummer alstublieft." zei Ali serieus.
Receptie: "kamer nummer 102"
"Danku wel mevrouw. Pretigge nacht verder."
*Ali rende naar boven naar kamernummer 102.
*BAM BAM* ~Ali klopte hard tegen de deur aan.
"Wie?" klonk een jongens stem.
"Ik a mattie, doe die deur eens open." zei Ali.
*geopend.
"Jij.. Jij bent het. Ik kwam je nog tegen op de trap zogezegd vriendelijk lachen naar mij. Wat is je probleem? Wil je ruzie of wat wil je nu precies eigenlijk?" vroeg Ali terwijl hij de deur achter hem dicht deed. Ali was binnen bij Yassir en nog 2 andere jonens."