Een Slecht Karakter

Hoodstuk 33

5 minuten later stonden de politie aan de poort.
"Wow hoe? Wie heeft de politie gebeld?" vroeg Bilal verbaasd.
"Ik niet hoor ik dacht da jij ze had gebeld." antwoordde Ali.
"Nee ik heb niemand gebeld.. Hmm Asma? Heb jij ze gebeld?" vroeg Bilal.
"Neen, ik zweer het ik heb ze niet gebeld.." zei Asma serieus.
"Hmm, wie dan?" zei Bilal.
Opeens kwam ook Mohsine te voorschijn.
"Ewaa dreirie, waarom wist ik niet dat jullie hier gingen zijn?" vroeg Mohsine.
"Oww ehm vader? Wat doe jij hier?." vroeg Ali.
"Eerlijk gezegt was ik hier al lang. Ik ben jullie achtervolgt. Ik vertrouwde er niets van. En ja ik heb de politie gebeld. Nadat jij een boks gaf aan Yassir heb ik ze gebeld." zei Mohsine.
"Wow ja oke, ik had dat niet verwacht dat je dat ging doen. Mhm ehm waarom heb je de politie niet eerder gebeld? Toen dat we in het gebouw waren?" vroeg Ali.
"Wel omdat ik toch woy zien of dat julie dit wel aankonden." antwoordde Mohsine.
"Hmm oke oke" zei Ali.
"Asma? Je bent zo stil?" zei Mohsine.
"Huh.. Stil?" vroeg Asma.
"Nou ja laat maar.. Ilham gaat alles goed? Amai wat zijn wij blij dat je weer bij ons bent." zei Mohsine.
"Ja het gaat gied. God zei dank." antwoordde Ilham.
"Enn? Wie mag jij wel niet zijn?" vroeg Mohsine aan Bilal.
"Bilal." antwoordde Bilal terwijl hij Mohsine begroette met een hand.
"Hmm jij was dan die jongen." zei Mohsine terwijl hij Bilal's hand schudde.
"Ah, je kent me?" vroeg Bilal.
"Nou nee niet kennen.. Maar ze hadden het over je daarstraks." zei Mohsine.
"Wie? Had het over me?" vroeg Bilal beleefd.
"Wel toen je met Asma aan de telefoon was voor jullie plan uittevoeren. Ik vroeg nog aan Asma wie jij was. Maar ik kreeg geen antwoord, vandaar. Dus wie ben jij eigenlijk? Hoe heb je mijn dochter en Ali ontmoet?" zei Bilal.
Bilal werd een beetje rood. Hij kon niet antwoordden toen opeens Ali onderbrak.
"Hé pa, zullen we niet naar huis gaan? Kijk Yassir, Faiz en Hicham zijn alle drie opgepakt." zei Ali.
"Ja oke kom we gaan. Maar jij gaat met ons mee Bilal." zei Mohsine.
"Oke geen probleem, heb toch niets te doen." antwoordde Bilal.
Ilham en Asma waren wat voorop.
" seg Ilham.. Er was toch niets gebeurd toen jij in die kamer zat buiten dat kusje?" vroeg Asma heel serieus.
"Nee zot, wat kon er gebeuren. Ik ben Ilham ik verdedig me zelf." antwoordde Ilham.
"Oke super schat. Zo moet dat." antwoordde Asma.
10 minuten later waren ze thuis direct stelde Fatima vragen.
"En? Zijn ze opgepakt? Gaat alles goed Ilham?"
"Ja hoor god zei dank alles gaat goed." antwoorde Ilham.
"Kom hier dat ik jou een knuffel geef." zei Fatima.
"Hmm dankje " zei Ilham.
"En wie is deze jongen?" zei Fatima zogezegt ze van niets wist.
"Dat is Bilal mam." zei Asma er bovenop.
"Hallo Bilal welkom." zei Fatima.
"Ja dit is dus Bilal en hij komt met ons een hapje eten, hij heeft eigenlijk de meisjes geholpen." zei Mohsine.
"Ah ja super, welkom Bilal." zei Fatima.
Bilal en Asma keken elkaar aan en glimlachte. Mohsine keek toen toevallig.
"Fatima? Mag ik je eens spreken?" vroeg Mohsine.
"Jaa? Vraag maar schatje." antwoordde Fatima.
"Onder vier ogen als dat kan?" zei Mohsine.
"Jaa natuurlijk." antwoorde Fatima
"Ik heb het gevoel dat je Bilal al eerder hebt gezien, klopt mijn gevoel? Ja of nee?" zei Mohsine.
"Wel eh misschien wel eens gezien, maar niet mee gepraat of zo." antwoorde Fatima.
"Heb je hem gezien in de buurt van Asma? Of gewoon eens buiten." vroeg Mohdine.
"Waarom zou hij bij Asma toen zijn? Neen ik zag ze niet bij elkaar." antwoordde Fatima.
"En heb je gezien hoe ze keken naar elkaar daar straks? Vindt je dat niet een beetje raar?" vroeg Mohsine.
"Oh misschien zijn ze wel verlkefd eh schat." antwoordde Fatima express ze wou Mohsine's reactie zien.
"Verliefd? Ons Asma?" zei Mohsine terwijl hij naar Fatima bleef staren.
"Ja, stel ze zijn verliefd. Wat ga je dan doen of zeggen?" vroeg Fatima.
"Wel eehm, ik weet niet. Ik kan daar nu ook niet op antwoorden omdat ik Bilal nog niet ken. Maar seg wie zegt dat ze verliefd zijn?" zei Mohsine.
"Ik zei stel, en ja is waar je moet hem eerst leren kennen." zei Fatima.
"Oke, kom schatje van me, maak koffie klaar en leg een beetje gebak." zei Mohsine.
"Komt in orde." antwoorde Fatima.
"Hey, hier ben ik weer." zei Mohsine terwijl hij binnen stapte in de living.
"Kom hier zitten papa." zei Asma.
"Dankje lieve dochter." antwoorde Mohsine.
*telefoon: tuuut tuuut.
"Je hebt telefoon Ali." zei Ilham.
Ali: "Hallo?"
Politie: "Hallo, met de politie, we hebben de maffia bende opgepakt, maar het bleek dat ze met vier waren. Kan dat?"
Ali: "ehm nee hoor ze waren maar met drie." zei Ali terwijl hij een teken deed aan Bilal.
Bilal deed een teken dat hij even naar achteren moest gaan. Samen verlieten ze even de living.
Politie: "bent u zeker meneer?"
Ali: "jaa.."
Bilal nam de telefoon even van Ali's handen.
Bilal: " hallo agent, u spreekt met Bilal. U zei dat er misschien een vierde maffia mee werkte hé?"
Politir: "ja dat klopt."
Bilal: wel, ik was vroeger lid. Maar ik ben uitgestapt en ik heb Ilham geholpen met de ontsnaping."
Politie: "Hoe heet je?"
Bilal: "ik ben Bilal chabré"
Politie: "hmm je hebt geluk. Je hebt geen PV of strafblad. We hadden geen klachten. Het is goed dat je de beslissing hebt genomen om uit te stappen."
Bilal: "ik ben ook blij! En ik heb hele goede mensen leren kennen."
Politie: "Super Bilal, dan wens ik je nog een goede toekomst."
Bilal: "oh dankje wel. Eensgelijks!"
Politie: "bedankt, fijne dag verder!
Bilal: "Voor jou ook! Bye."
*afgehaakt*
"Yes man, ik ben echt blij voor jou Bilal." zei Ali met een lach.
"Ik zelf ben ook blij amai." antwoordde Bilal ook met een lach.
"Jongens?!" riep Mohsine.
"Jaa?" antwoordde Ali.
"Wie was dat aan de telefoon?" vroeg Mohsine.
"Dat was de politie." zeide Ali en Bila' terwijl ze terug opweg waren naar de living.
"Wat hebben ze gezegt?" ze zijn allemaal opgepakt." zei Ali.
"Oke super maar Iman en haar moeder zijn nog altijd vrij en dat zijn twee pschyghopaten." zei Mohsine.
"Wacht maar zei worden nog is opgepakt." zei Fatima.
"Ik hoop het echt ze zijn in alles in staat." zei Mohsine.
"Ik weet het. Maar kom laat ons nu genieten van onze vakantie." zei Fatima toen er opeens onverwacht bezoek kwam.
"Wie zal dat zijn?" schrok Fatima.
"Ik ben het." klonk er iemand aan de deur.
"Mustafa? Ben jij dat?" vroeg Fatima.
"Opeens stond Mohsine op.
Mohsine deed snel de deur open
"Broer? Kom toch binnen, wat is er? Is er iets." zei Mohsine terwijl hij Mustafa knuffelde.
"Jullie hadden gelijk." zei Mustafa met een traan.
"Gelijk van wat?" antwoordde Mohsine.
"Asma vertelde me over Fouzia en Iman dat ze met Ilham iets zouden doen. Wel ik was gisteren toen de hele dag thuis en ik heb ze horen praten, ze hebben gezegt dat ze Ilham wilde vermoordde en ze hebben een geweer. ILHAM JE BENT IN GEVAAR!" schreeuwde Mustafa.
"Ohnee, we moeten naar de politie gaan maar wel nu." zei Asma.
"En oh ja ik ben van plan te scheiden. Ik blijf niet bij moordenaars." zei Mustafa duidelijk.
*telefoon van Mustafa gaat.
"Schat? Waar ben je?" zei Fouzia aan de telefoon.
"Ik ben zeker jou schat niet! Ik ben het afgebolt jullie zijn ziek." antwoorde Mustafa.
"Hoezo? Ga je je dochter en mij achterlaten?" vroeg Fouzia.
"Excuseer het is jou dochter. Ik haat jullie! Bol af van me! Ik bescherm echte familie en geen pshychopaten." zei Mustafa luid en duidelijk.
"Hahah laat me niet lachen. Je woont hier." zei Fouzia.
"Ik heb daar niet meer te zoeken. Sorry jullie zijn me kwijt." antwoorde Mustafa.
"Alsof we je ooit nodig hadden, je liep toch maar altijd in de weg." zei Fouzia.
"Ooooow bitch" riep er iemand in de avhtergrond (Ali)
"Loop toch naar de hel jij en je vieze dochter." riep Mustafa boos.
*afgehaakt.
"Rustig Mustafa we handelen het wel af laat hun." zei Mohsine.
"Maar ik heb mijn gerief nog thuis. Ik ga morgen vroeg mijn valies pakken, dan zijn de bitches boodschappen gaan doen.
"Oke, ik ga met je mee broer." zei Mohsine.