"Everybody has demons, everybody has ghosts.''
*
138 Dzień po Lądowaniu na Ziemi. Arkadia przestaje być bezpiecznym azylem, las Trikru nie chroni już przed spojrzeniem śmierci. Nocą wypełzają demony. Duchy przeszłości rozciągają swe sidła. Nic nie j...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
— En chil daun, Heda. — upomina przywódczynię Polis Indra, a ona gromi wzrokiem swoją wierną podwładną. Na sam widok niebezpiecznie błyszczących oczu Lexy przełykam ślinę głucho i cofam się do cienia sali, z łatwością wtapiając się w tłum ziemian w sali audiencyjnej. Lincoln potulnie stoi w miejscu i tylko czasami w tłumie na jedną elektryzującą chwilę spotykają się nasze spojrzenia.
— Chcesz spokoju? — drze się komandor, wymachując dłońmi dziko. — To wytnij w pień Banaukru! Dopiero wtedy nasze Polis zazna spokoju! Zabili mi tuzin strażników, ucięli im głowy, nabili na pnie i porozstawiali w drodze na Capitol. Swoją samozwańczą przywódczynię okrzyknęli drugą Hedą! Porwali Roana! Porwali Clarke!
Rzucam zdziwione spojrzenie w stronę Lexy.
A więc Clarke żyje? Odnaleźli ją, całą i zdrową?
Tymczasem przywódczyni Polis ciągnie swój wywód dalej, aż w końcu opada bezradnie na żelazny tron. Tłum zaczyna szemrać coś między sobą a drzwi do sali otwierają się na oścież. Do pomieszczenia wpada oddychający ciężko żołnierz ze straży przybocznej Hedy. Rzuca się do jej stóp w uniżonym ukłonie.
— Hedo, dostaliśmy odpowiedź zwrotną od Skaikru.
Żywo zainteresowana Lexa powstaje ze swojego siedzenia i ucisza tłum jednym szybkim gestem podniesionej dłoni. Następne słowa kieruje w stronę swojego strażnika, zmuszając go do streszczenia treści przysłanego listu.
— Zgadzają się na przymierze, Hedo. — rzuca, a kamienna twarz Lexy rozpogadza się na przelotną chwilę. Ze szczęścia zaciskam pięści aż bieleją mi knykcie, w tłumie szukając rozradowanego spojrzenia Lincolna.
Udało się. W Arkadii przeważył głos rozsądku. Kane podjął właściwą decyzję.
— W ciągu trzech dni wystawią armię, żołnierzy i broń.
— A więc wojna.
Wypowiedziane przez Hedę słowa tłum ziemian przyjmuje z gromkim okrzykiem na ustach.
