Carrying The Prince's Child

Chapter 2

"Yes, everybody says it is nonsense pag-nagdadasal tayo. May Diyos ba? Sino ba yun? Yun yung lagi nating tanong. May tanong pa na totoo ba ang Diyos?" Naglakad ako papunta sa isang kachurchmate.

"Ikaw, kilala mo ba ang Diyos?" Tanong ko sa kanya.

"Oo" Sabay tango pa niya.

"Paano ang pagkakakilala mo?"

"Siya yung nagligtas sa akin" Nginitian ko siya at pinasalamatan.

"Right people, He is our Savior. Pero iilan lang sa atin ang nakakalaman kung bakit natin siya dapat papalahagahan. Sabi nga ng iba 'as long as hindi ako nakakapatay ng tao, mabait ako" Nagtawanan naman ang lahat.

"Always remember that He save us eventhough were not worth it. Maraming nagsasabi na sino ba ang nag-utos kay God na iligtas niya tayo? Yun po ay dahil sa mahal niya tayo. Kahit kayang-kaya niyang patayin o walain lahat ng tao sa mundong ito with just a snap, still. He give us chance to prove Him how much we love Him." Nagpalakpakan ang mga tao at sabay-sabay na tumayo.

Bumaba na ako sa platform at nag-akyatan naman ang mga kakanta. Isang lead singer at mga limang back-up.

Dumeretso ako sa may organ. Umupo roon at hinanda na ang mga daliri ko.

"Lord I give you my heart
Give you my soul
I live for you alone
Every breath that I take
Every moment time awake
Lord have your way in me"

Nagpalakpakan ang lahat ng matapos ang kanta.

Patakbong yumakap sa akin si Shina at sinalubong ko naman to.

"Narinig mo po ba akong kumata mama?" Tanong niya. Isa siya sa mga back-up singer at siya rin ang pinakabata. Tinap ko ang ulo niya.

"Good job princess"

Ngumiti siya ng pagkalaki-laki.

"Anything for you my queen" Sabay kiss sa pisngi ko.

"Aaaaaaaawwwwww.... Ang sweet niyo naman mag-ina"

Sabay kaming napalingon ni Shina sa nagsalita. At nakita ko ang kaibigan ko na si Cleya.

"Ninang!!!" Sigaw ni Shina at patakbong lumambitin sa leeg ni Cleya

"Baby girl, kung gusto mo pa matanggap ang regalo mo sa birthday mo. Hayaan mo akong makahinga" Sabi niya at binaba si Shina. Agad namang inalis ni Shina ang mga braso nito sa leeg ni Cleya.

"Sorry ninang, ang tagal po kasi kitang di nakita."

Ginulo naman ni Cleya ang buhok ni Shina.

"Ninang!!! Kung inggit ka sa kulay ng buhok ko, magpakulay ka na lang!!" Sigaw niya na kinatawa naming dalawa.

"Kamusta sa Manila?" tanong ko sa kanya. Ngumiti siya sa akin ng malaki.

"May mga kabataan parin na willing makinag sa salita ni God. Ang mahirap nga lang ay yung mga bata"

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"Bakit?"

Yumuko siya at napailing-iling na lang.

"Well, bata pa lang ay namulat na sila sa kaharasan ng mundo." Napatango ako ng magets ko na ang sinasabi niya.

"Pastora Sha-sha!!!" Napatingin kaming tatlo ng may tumawag sa pangalan ko.

"Yes po?" Tanong ko.

"Pastora, may naghahanap po sainyo sa labas"

"Ma, punta lang po kami ni ninang sa platform, may ituturo po siyang kanta" Paalam ng anak ko. Hinalikan ko ang noo niya.