The Haunted House

Deel 8: Binnen in het huis

Duidelijker en duidelijker begonnen we het huis te zien en de mistbank begon stilletjes aan dunner te worden. We liepen naar de voordeur en we stapten al krakend op het opstapje en over de houten die onder onze voeten kraakten. De ramen waren niet helder, het hout begon al te rotten en de witte marmere zuilen hadden ook al betere tijden gekend. Het huis zag er op het eerste zicht verlaten uit en het licht dat we daarnet zagen was er niet meer en geen man of vrouw of andere vorm van leven op te merken. Het was inmiddels al 11 uur s'avonds en het was heel donker. De voordeur was een dubbele houten deur met 2 gigantische deurklopers. Ik zag geen bel maar dat verbaasde mij niet echt. Ik gebruikte de deurklopers en die klonken ongelooflijk luid. Na ongeveer 2 minuten wachten en talloze keren proberen zei Laura dat ze een rondje rond het huis gaat doen om te kijken ofdat er nergens een deur was die niet op slot zat. Ze was nog maar net weg en ik begon een stem te horen van de overkant. Ik kon niet goed verstaan wat de stemmen zeiden, ik raapte al mijn moed bij één en stapje voor stapje ging ik in de richting van de stemmen. Ik kwam bij de overkant van de weg en ik doorzocht de omgeving met mijn ogen maar ik zag niks. Een paar tellen later riep Laura dat er een raam open was. Ik stak de weg terug over en vergezelde haar bij het open raam. Ik maakte de opmerking: 'Ik heb wel een zwak voor vrouwelijke inbrekers zoals jij.' Ze gaf me een zachte klap op mijn kaak en ik besefte dat ik het verdiende, ze was niet kwaad ze lachte er nog mee. Ik kroop door het raam en het eerste wat ik zag was een soort van bureau ruimte met een grote boekenkast en een bureau met een half opgebrande kaars erop. Ik pakte Laura haar hand en hielp haar door het raam. We waren eindelijk binnen.

Bedankt voor het lezen en vergeet niet om te stemmen XD