Ch.04 : The Past

4 0 0
                                        

(Tyren)




Mag-isa na akong naglalakad papunta sa bahay.




Tatlong kanto lang naman kasi ang pagitan ng bahay namin ni Swan,

At isa pa ...



Papatayin nina Papa si Swan kung makikita nila sya.



Kasi umiiwas nalang kami.





Mahirap ang ganitong relasyon pero ...

Wala kaming choice.


Atleast masaya kami.



Yun naman ang importante di'ba?





Yung kasiyahang nararamdaman nyo pag magkasama kayo..



Malapit na ako sa bahay nung may naaninag akong figure ng tao malapit sa gate namin..




Lalaki...






Kinutuban na ako..




Naaalala ko itong scenario na 'to.




Nangyare na 'to a year ago.






"Wifey.."



Tawag nya nung malapit na ako sa kanya.


"Please. Call me in my name.."

Sabi ko.

"Tyren.. Pwede ka bang sumama sa'kin?"



Tinaasan ko sya ng kilay..



"Sa Park lang.. Kahit sandali lang?"

He asked.


Hmmpf..


"Sige."


Naglakad na kami, 6:00 na kaya medyo madilim na pero may mga poste naman.


"So.. Bakit ka nagpunta sa bahay?"

Tanong ko habang naglalakad kami.



"Hindi kasi ako maka-tulog. I'm really bothered."



Sabi nya.


"Bothered Saan?"


He took a deep sigh.


"Sayo."



I looked at him,

Checking if he was just joking but he was serious.




The hell!




"At bakit?"


Nakarating kami sa park.

Umupo kami sa isang bench.




"I was wondering if ... Galit ka pa sakin?"





Nginitian ko sya.




"Kung nasaktan mo man ako dati..

Wala na 'yun! Tagal na kaya nun!"


Seriously.. Wala na talaga akong nararamdaman para sa kanya. Maybe because of Van..




"Really? Napatawad mo na ako?"



Tanong nya.



"Yup."




"Mahal mo pa ba ako?"


Medyo nagulat ako sa tanong nya.


"Ralph---"



"Yes I know! Nasaktan kita! It was my fault and hindi ko dapat yun ginawa! Pero hindi na ako makatulog! Nasasaktan na ako at hindi ko na alam ang gagawin ko sa tuwing naalala ko yung boses mo!
Mahal na mahal kita Tyren!"

He started crying..


"At ang tanga-tanga ko kasi ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na sabihin to sayo!"


Niyakap ko sya.






"Ssshhhh. Tahan na Ralph!"



"Hindi alam nina Mama at Papa na wala na tayo kaya lagi ka nilang hinahanap sa akin , bakit daw hindi ka na pumupunta sa bahay!"



Humahagulgol na sya..






Bigla along naawa sa kanya..


"Ralph, I'm sorry."



He looked at me.


"Can you be mine again? Can we start again? Like nothing happened.."




Naawa ako sa kanya.






"Ralph, You know I'm in love with some other guy now."



Masyado ka nang late dumating..

Ngayon pa? Na mahal ko na si Van?








"Si Van?"


He wiped his tears..




















"Was that your decision? Sya na yung pinipili mo?"





















Tanong nya.






















I nodded.























"I love him. And no one can change that.

Your LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon