الحلقه { 42 }

4.5K 150 10
                                    

اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.

الحلقه { 42 }

حاتم : حاضر اشوف وشك بخير ( وسابها وقفل الباب وراه )

بركه : ربنا يسمحك يا حاتم

ويكتبلك الخير يا رب وتحقق كل احلامك

( وشويه والباب خبط )

بركه : مين بيخبط ؟

رامز : انا رامز متفتحيش الباب بس ممكن تدينى رقم تليفونك عاوز اتكلم معاكى

بركه : تتكلم معايا فى ايه

رامز : هاتى رقمك بس الاول

بركه : حاضر ( بعد ما ادتلو الرقم راح رامز على السيبر وكلمها من هناك وكل ده وهى مفتحتش الباب )

رامز : ( اتصل بيها اول ما ردة ) انتى كنتى فين من يوم الحد ؟

بركه : رامز انا بجد تعبانه ومش قادره اتكلم فى حاجه

رامز : انا مش عاوز اقول لبابا ، سيتك الله يرحمها وصت بابا عليكى ووصتنى انا كمان وانا مش هسيبك تروح وتيجى من غير حسيب ولا رقيب

بركه : طب عاوز ايه دلوقتى ؟

رامز : مين الراجل اللى كان موصلك من شويه انا شفته

بركه : دا دكتور حاتم اللى بيعمل ابحاث على المرض بتاعى وانا كنت معاه هو كان بيعالجنى

رامز : يعنى انتى كنت معاه من يوم الحد ؟

بركه : ايوه

رامز : ايوه ازاى كنتى فى بيته يعنى ؟

بركه : بس بقى يا رامز انا تعبانه وزعلانه اوى انا املى فى الدنيا خلاص راح

رامز : انتى بتعيطى طب ليه كدا حصل ايه ؟

بركه : انا تعبت يا رب اموت وارتاح

رامز : انا مش بحب احس ان فى حد بيعيط طب اهدى واحكيلى انا زى احمد اخوكى

بركه : انا فعلا نفسى اتكلم مع حد

رامز : طب قولى وانا سمعك

بركه : ( فضلت تحكيلو من اول العشب المسحور اللى منى عملته لحد ما فوزى طردها من البيت ) بس هى دى كل حاجه انا روحت وانا بهرب من البوليس ، وكان عندى امل انى اتعالج واخف واعيش زى اى حد طبيعى بس خلاص حاتم مش هيعالجنى وهفضل زى مانا

قابل للكسرحيث تعيش القصص. اكتشف الآن