قابل للكسر

الحلقه { 111 }

الحلقه { 111 }

بركه : عارفه والله بس انا قولت اخبى كام يوم كدا بس لحد ما الظروف تتظبط

احمد : لا بس لما حاجه زى دى اعرفها من باره ومعرفهاش منك وانا بكلمك وبسأل عليكى كل يوم يبقى ليه حق ازعل

صح ولا لا ؟

بركه : صح انته عندك حق انا اسفه ، بس انا خفت اقولك مش عشان خايفه من الحسد عشان حاجه تانيه

احمد : حاجه تانيه اللى هى ايه ؟ نطمع فيكى مثلا ؟

بركه : لا طبعا برضو بس اصل "
"
"
احمد : هو فى ايه يا بركه طب ليه بتعيطى طيب ؟

بركه : اقولك ايه بس يا احمد ، الناس مستكتره عليه اللى انا فيه ، حتى حب حاتم ليه بيقولولى هو حبك على ايه ، ابو حاتم كل شويه يفكرنى ان حاتم اتجوزنى عشان العلاج مش عشان بيحبنى

انا عارفه انك انته وماما وعمى رجب ومنى مش هتحسدونى ومش هتطمعو فيه بس باقى الناس ممكن تحسدنى وتطمع فيه زى هنيه عمتى وهى قالتهالى مره قالتلى ما الدولارات جريت فى اديكى

احمد : مش كل الناس زى بعضها يا بركه .

بركه : عارفه بس "
"
"

انا اسفه متزعلش منى ، والله انا بحبك اوى يمكن كمان اكتر من مهدى ، انته بتسأل عليا وبتعملى كل حاجه بقولك عليها

احمد : دى وجبى انتى اختى الكبيره ، بس انا صعب عليا اعرف انك نقلتى فى فيلا ومعرفش ، وكمان اهل حاتم يعرفه واحنا لا

بركه : مش انا اللى قولتلهم ده حاتم والله انته عارف ان حاتم طيب ومش بيعرف يخبى حاجه

احمد : اممم ما هو باين عليه انه طيب اوى

بركه : طب لسه زعلان ؟

احمد : خلاص يا بيرى مش زعلان بس ياريت تشيلى موضوع ان الناس مستكتره عليكى اللى انتى فيه

بركه : انا مش عندى تهيوقات والله دى الحقيقه

احمد : الناس اللى زى دى بتبقى مريضه المفروض متفكريش فيها ومتعمليش لكلمهم قيمه اسمعى من هنا وخرجى من هنا