The living house.

Hoofdstuk 7# Confusion

Zijn hart staat eventjes stil. Zijn lichaam word warmer en zijn ogen staan verschrikt. Op welke manier? Slikkend kijkt hij haar aan als ze dichterbij komt. Haar rode lippen komen in beeld. Bijna... Dylan verbreekt het moment door snel op te staan. Eventjes werpt hij een blik op Eva. De teleurstelling druipt van haar gezicht. "Kom, we moeten door. Als we hier blijven, dan vriezen we dood" Zegt de zwartharige jongen langzaam en staart strak voor zich uit. Zijn benen stappen naar de deur en staan al snel stil als een zachte, zoete stem zijn naam zachtjes uitspreekt. "'H-Haat je me nu?" Piept de stem. Met een neppe glimlacht draait de 19 jarige jongen zich om. "Het is toch niet joun schuld dat we verder moeten?" Glimlacht hij nep en kort. "I-Ik bedo-" Slikt ze eventjes, waarna Dylan haar onderbreekt. "Nee, niks zeggen. We hebben nog kans dat er iemand in het huis is van het feest. Ik hoorde maar 6 keer een gil en we zijn nu met zijn tweeën. Kom" Glimlacht hij kort. "M-Maar Dylan, ik..." Slikt het meisje, waarna hij snel de kamer uitglipt. Zijn gedachtes zijn bij 5 minuten geleden. Waarom wilde hij opeens niet meer? Misschien komt het door Carly. Of misschien is hij gewoon in de war van dit alles. Langzaam stapt de jongen van de trap met het stille, kleine meisje achter hem. In haar ogen ziet hij dat ze elk moment kan huilen. Hij wil haar troosten, maar hoe? Slikkend stapt hij de woonkamer binnen, waarna hij een halve hartaanval krijgt. Op de muur staan allemaal teksten met bloed geschreven als "Help..." en "Waar bleef je?'' en "Alsjeblieft...". Maar hij is sterk genoeg. Sterk genoeg om te weten dat geen van zijn vrienden dit geschreven hebben. In het midden staat met grote letters "Nog 2 te gaan". Een klap klinkt. Verschrikt draait de jongen zich om. In de deuropening staat een man. In zijn ligt hand een kettingzaag en zijn gezicht zit verstopt achter een masker. Een masker van gips. De zaag sprint gewillig aan. Net als de man 5 meter van hem afstaat en de zaag al klaar houd, schiet er iets langs Dylans hoofd. Een bijl doorboord de maag van de man, die kreunend op de grond valt en stil blijft liggen. De zaag valt op de grond en springt meteen uit. "Appie" Klinkt er slikkend uit de mond van de zwartharige jongen en een krullenbol schiet hem om de hals.

-

Hee, guys. Ik heb echt een rotdag gehad en had totaal geen inspiratie, dit blijkt ook wel uit dit rotstukje. Ik ga natuurlijk spijt krijgen dat ik dit upload, maar ik vind dat jullie wel een stukje verdienen. Hoe dom hij ook is. Trouwens, ik heb al een goed idee voor het einde, die overigens nog lang niet komt, en als eerlijk mag zijn en al iets mag verklappen... Het word geen happy end. Maar ik kan natuurlijk altijd van gedachte veranderen! Alweer, echt bedankt voor jullie steun!

Xxx Lisa.

Ps. Een meisje had me erop gewezen dat ze liever alinea's wilde. Dit doe ik niet, want ik ben zo ontzettend slecht daarin. Sorry!