Ακόμη κι αν δεν το διαβάσει κανείς, ΕΊΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΜΑΣ#Wattys2016

Κ6:Στο Γηπεδακι

Με το που πλησιασα το χώρο, πολλα αγορια που δεν ηξεραν πως θα ερχομουν με κοιταξαν παραξενεμενα. Τι να εκανε εκα κοριτσι με παπούτσια ποδοσφαίρου σε γηπεδο ποδοσφαίρου ηλιθιοι? Προσπαθησα να τους αγνοησω, αλλα αγχωθηκα στην ολη διαδικασία γιατι δεν ηξερα κανεναν εκτός απο τον ξαδερφο μου. Που να ηταν ο Γρηγόρης και ο Άγγελος αραγε? Ελπιζω να ερθουν γρηγορα καλυτερα. Καθισα στον παγκο και εβλεπα τα παιδιά που επαιζαν. Την προσοχη μου τράβηξαν ο ξαδερφος μου-δεν τον ειχα για τοσο καλο τερμα! - και ενα αλλο παιδι. Ηταν ψηλος, με ομορφα γαλανα ματια που μεσα ειχαν σκουροτερες μπλε φλέβες, ισια, σκουρα ξανθα μαλλια και σιδερακια. Λιγη ωρα αργοτερα, όταν μια ομαδα εφτασε τα 5 γκολ που ηταν το εισιτήριό της στον επομενο γυρο(γιατί παιζουμε κατι σαν τουρνουα), οι περισσότεροι συνεχισαν να παίζουν για το χαβαλε, αλλα και ισως να εντυπωσιασουν νε καποιες φιγουρες. Τοτε, ενω κοιτουσα στο γηπεδο και σκεφτομουν διαφορα, ενιωσα τον παγκο να κουνιεται. Ξαφνιασμενη γυρισα και κοιταξα δίπλα μου. Το παιδι με τα γαλανα ματια ειχε κατσει διπλα μου και μου χαμογελουσε.
-Πως σε λενε? ρωτησε
-Ελισάβετ, απαντησα, εσενα?
-Με λενε Θανάση. Χαρηκα, ειπε, ενω μου προτεινε το χερι του. Καναμε μια χειραψια καθως μου ζήτησε συγγνωμη επειδή ηταν ιδρωμενος. 'Το παραξενο θα ηταν να μην ησουν!' του απαντησα με φιλικη διαθεση. Γελασαμε. Μου εκανε ερωτησεις για τον εαυτό μου, οπως για το εαν επαιζα ποδόσφαιρο, που εμενα και εαν θα καθομουν καιρο στο χωριο. Το ιδιο εκανα κι εγω. Ανακάλυψα οτι τον ηξερα απο παλια, και μάλιστα πως ημασταν φιλοι! Τον ειχα γνωρισει σε μια βάφτιση και θυμάμαι πως η αδερφή μου (που ειναι μικροτερη μου στα 5 χρονια) του ειχε αγορασει σοκολατακια γιατι της αρεσε! Παλι καλα δεν ηταν σπιτι οταν πηγε με τους γονείς μου να του τα δωσει χαχαχαχα. Πάντως τον συμπαθησα πολυ. Τοτε ηταν που ηρθαν και οι αλλοι τρέχοντας.
- Συ-συγγνωμη που δεν ημασταν στην ώρα μας και περιμενες, αναφωνησε ο Γρηγόρης.
-Ααα βλεπω γνωρισες και τον παλιοφιλο τον Θάνο, πρόσθεσε πριν προλάβω να πω κατι. Τι αραγε συμβαίνει και αγριοκοιταζονται με "διακριτικο" τροπο? Όπως και να έχει, χαιρετησα τα παιδια. Πετάγεται ενα παιδί απο το κέντρο του γηπέδου και λεει 'αντε ρε τι θα γίνει θα χωρισουμε (ομαδες) καμια ωρα?' 'ναι ναι φυσικά' λεει ο Θανάσης και σηκώνεται σβελτα απο τον παγκο. 'Ελισάβετ θελεις να παίξεις?' μου λεει. 'Εχω αλλη επιλογή?' απανταω και μπαινω στο γηπεδακι. Χωρισαν ο Άγγελος και ο Θανάσης. Προς μεγάλη μου έκπληξη, με διαλεξε ενω ειχαν μεινει αλλοι τέσσερις. Ελισαβετ αυτη ειναι η ευκαιρία σου, σκέφτηκα. Ελπιζω να μην τον απογοητευσεις. Αρχισα δειλα δειλα να γνωριζω τα παιδιά στην ομάδα μου και μετα της αλλης ομαδας. Αρχικα ημουν λιγο μαζεμενη και δεν εκανα σωστα τη δουλειά του αμυντικού, γιατι δεν μου φαινόταν ανετο να τρεξω προς καποιον που μου κανει επίθεση και να τον κοψω. Αλλα μετα, βλεποντας οτι ειχα πλεονέκτημα και ότι ειχα αυξημένες ικανότητες απο άλλους, αρ ισα να τις εκμεταλλευομαι στο επακρο. Με την εξαιρεση του οτι καναμε μια μικρη λουφα με τον Θανάση για να μιλήσουμε. Η μπαλα περασε στην περιοχή και ουτε ειχα παρει είδηση.Ομως ειχα καταλάβει κατι αλλο. Ο Γρηγόρης εμφανώς ζηλευε που μιλουσα τοσο απορροφημενα με τον Θανάση. Προσπάθησα να συγκεντρωθω στη συζήτηση σε σημειο που αγνοησα τα πάντα γυρω μου. Σε καποια φαση ο Θανάσης πεταχτηκε και λεει 'ρεεε κοιταα' η φατσα του ηταν τοσο αστεία μολις συνειδητοποιησε την τρυπα που αφησαμε στην άμυνα. Τρεξαμε και οι δυο αλλα μάταια γιατι μολις είχαμε φαει το γκολ. 'Δεν πειράζει, για πλακα παιζουμε έτσι κι αλλιως ετσι?' μου ειπε, κι εγώ εγνεψα ναι. Το μυαλο μου συνεχεια επαιζε τη σκηνή όπου ο Γρηγόρης αντικρυσε εμένα και τον Θανάση να μιλαμε. Γιατι αραγε να τον πείραξε τοσο? Απεβαλλα στιγμιαια αυτες τις σκέψεις και συγκεντρωθηκα στο τι υποτίθεται οτι εκανα. Θα το σκεφτομουν αργοτερα. Η Νατάσα ισως μπορουσε να με βοηθησει. Επαναπαυτηκα σε αυτες τις σκέψεις και επαιξα ησυχη τα υπόλοιπα ματσάκια. Ήταν τοσο ευχαριστος ο Θανάσης! Μου εδειξε πράγματα οπως το πως να σουταρω καλύτερα και μερικα κολπα,το οποιο εκτιμησα. Τρεις ωρες αργότερα της άφιξης μου, πηραμε το δρομο της επιστροφής...

Τι λετε να συμβαινει αναμεσα στους δυο? Το βραδυ έρχεται το επόμενο κεφαλαιο🔥