Kitapların Arasında #Wattys2016

FİNAL

Emir'den
Arabayı son hızla sürmeye devam ediyordum.Aşağılık adam Çağları öldürecektim.Hastaneden çıktığım tam bir hafta olmuştu,kendimi daha yeni toparlamıştım.Çağlar,Selen ve benim yerimi nasıl öğrenmişti ve gelip bizi kurtarmıştı.Hepsinin hesabını soracaktım.

Geldiğim yer kuytuda kalmış bir hurdalıktı,kimsenin görmemesi için burayı tercih etmiştik.Etrafa bakındığımda Çağları görememiştim.Arabamın kaputuna yaslanarak beklemeye başladım.
Hastanede benimle Selen ilgilenmişti.Babamın aracılığıyla hastaneden basına duyulmadan çıkmıştım.Hala etrafa bakındığımda Çağlar'ı görememiştim.Telefonumu çıkartıp saate baktım.Saat 12:30 du Çağlar hala gelmemişti buluşmaya geç kalmıştı,Tarih 16 Şubattı.

Telefonumu cebime koyacağım sırada tarihin kafama denk etmesiyle telefonumu geri çıkardım.Telefonun ekranına bakarak düşünmeye başladım.Bugün Selen'in doğum günüydü.İstemsizce gülümsemiştim bugün ne yapıp ne edip Selen'le vakit geçirecektim.Aklımda bugün neler yapacağimiz dönmeye başlamıştı bile.

Beni hayallerimden sıyıran Çağlar'ın arabasının kapısını kapatma sesiydi.Çağlar ağır ve yavaş adımlarla yanıma geldi."İyi görünüyorsun Araf."dedi delici bakışlarıyla."Eskisinden de iyi ve güçlüyüm Özkan."dedim tek kaşımı kaldırarak."Seni ben kurtarmasam sen bir hiçsin!"diyerek bağırdı.Sinirle üzerine yürüyüp,yakasından tutup arabaya yasladım."Seni öldüreceğim Özkan."dedim fısıldayarak.

Kafa atarak yakasını bıraktım.Çağlar'ın yüzüne baktığımda dudağının patlamış olduğunu gördüm.Çağlar pis pis sırıtarak cebinden telefonunu çıkardı.Telefonu bana döndürerek"Bak Araf,Selen ne kadar güzel uyuyor,uyurken çok güzel değil mi?"dedi gülümseyerek.Hızla Çağlar'ın üzerine yürüyüp,yumruğumu yüzüne geçirdim.Yumruk atacağımı tahmin etmediğin den Çağlar afallamıştı.

"Şimdi gidiyorum Araf ama ayağıma tıpış tıpış geleceksin.''dedi.Ağzından gelen kanı yere tükürmüştü.''Göreceğiz Çağlar Özkan göreceğiz.''dedim soğuk kanlı tavrımla.Çağlar arabasına binip gözden yavaşça uzaklaşmıştı.Gözlerimi devirip arabaya bindim.Arabayı çalıştıracağım sırada telefonumun zil sesini duydum.Cebimden telefonumu çıkardığımda Deniz'in aramış olduğunu gördüm.Gözlerimi devirerek telefonu açtım,deniz beni çok sık arardı.''Efendim.''dedim usanmışlıkla.''Nasılsın?Hayatım.''dedi gülerek.''İyim canım peki sen?.''dedim.''Bugün Selen'in doğum günü onun için süpüriz bir doğum günü hazırladım hayatım.''dedi sevinçle.Şaşırmış gibi yapıp''Ne kadar güzel bir iş başarmışsın bebeğim.Doğum gününüze bende katılmak isterim.''dedim.

''Bende bunun için aramıştım istersen sahilde buluşalım beraber gidelim.Selen şuan kitap evinde,evlerinin bir diğer yedek anahtarı da bende.''dedi sevinçle.''Süpersin hayatım hemen geliyorum.''dedim cevabını beklemeden telefonu kapattım.Daha fazla cıvık aşk sözcükleri çekemezdim.Yok aşkım sen kapat,hayır sen kapat sözleri bana çok itici geliyordu.Hızlıca arabayı sahile doğru sürdüm.

Deniz'den

Bugün Selen'in doğum günüydü.Onun için doğum günü hazırlamıştım.Bir bahane bulup Selen'i eve götürücektim.Etrafa bakındığımda Emir'i aradım.Hayatımın anlamı hala gelmemişti.Selen ve Emir'i tanıştırdım.Ama Selen'e hiç danışmamıştım.Sonuçta Selen benim dostumdu,benim göremediklerimi görebilirdi.Emir'i çok seviyordum.Her gece onunla evlilik planları kuruyordum.Her genç kızın hayali aşık olduğu adamla evlenmesi değil miydi?Benim de aşık olduğum adam Emir Araftı.

Tekrardan bir düşe dalmıştım.Düğünümüz bir salonda değil de deniz kenarında olmalıydı.Kabarık bir gelinlik değil de uçuş uçuş beyaz bir elbise olmalıydı.Saçlarım topuz değilde salık ve papatyalardan yapılmış tacımı takmalıydım.Hayalimi bir kez daha kafamda düşleyip iç çektim.