Love, lost and run

Hoofdstuk 1

                    P.O.V  Sophie
Mmmmmm. Wat is het toch lekker. Al dat snoep ik houd ervan. Ik moet van mijn moeder werk zoeken, maar ik heb meer zin in snoep en ga naar mijn lievelings snoep winkeltje. Dat heet CandyShop. Het heeft het aller lekkerste snoep van de hele wereld. Omdat ik daar zo vaak kom kennen ze mij. De eigenaresse weet ook dat ik op zoek ben naar een baantje.

Ik loop de winkel binnen en gaan naar de toonbank. Dan komt Jodie (eigenaresse) aan rennen. Ze knuffelt me bijna dood. "Hey!" Roep ik. "Ik heb geweldig nieuws voor je." Zegt Jodie. " wat dan?" Vraag ik. "Ik weet dat je werkt zoekt en ik kan hier wel een handje gebruiken." "Meen je dat. Ja!" Roep ik. Ik wil hier al zolang werken, maar ik durfde het nooit te vragen. "Je mag morgen meteen beginnen. Om half negen 's ochtends hier. Okè?" "Ja is goed. Ik zal er zijn. Oh mag ik wat snoep kopen. "Maar natuurlijk. Hetzelfde net zoals altijd?" Vraagt ze. "Ja." zeg ik. Ik reken af en loop blij het winkeltje uit.

Ik ben onderweg naar huis. En zie een verhuiswagen staan in de buurt waar ik woon. De wagen staat bij de villa die nieuw gebouwd is. Hij is echt super groot en mooi. Er zit zelfs een zwembad bij. Een "zwembad"!

Ik loop door, want ik moet zo naar mijn dansles toe. Dan hoor ik iemand roepen. "Hey, zou je me kunnen helpen?" Roept een jongensstem. Ik draai me om en... Shit. Hij heeft mooie, blauwe ogen. En zijn blond, bruine haar zit door de war.

Ik staar hem een paar seconden aan en realiseer dat ik aan het staren ben en zeg "Ja, hoor. Waar kan ik je mee helpen?" Vraag ik zo vriendelijk nodig, maar volgens mij klink ik nerveus. "Kun je me helpen met deze dozen dragen?" "Ja is goed, maar ik kan niet te lang blijven. Ik moet zo naar mijn dansles." "Oh, geeft niet." Zegt hij.

PLING. Mijn telefoon. Ik krijg een berichtje. Ik kijk op mijn telefoon. Een berichtje van mijn dansgroep. Mijn danslerares kan niet komen. "Ehm, ik krijg net een berichtje dat mijn dansles niet doorgaat.Dus Ik zou nu langer kunnen blijven." "Geweldig, maar kun je me even helpen?" Hij staat met een rood hoofd een zware doos op te tillen. "Oh ja." Ik giechel en ren naar hem toe. Heel eventjes raken onze handen elkaar.

Het is al laat en we zijn klaar met dozen sjouwen. Ik zeg gedag en ga naar huis. Wauw zijn vader moet wel erg rijk zijn dat hij zijn zoon zomaar een huis cadeau geeft. Ik woon ook alleen, maar ik heb niet zo'n groot huis. Ach ja. Sommige mensen hebben het geld.

Ik open de deur en ga naar boven en zet mijn wekker op half acht. Ik heb zin in morgen mijn eerste werkdag. Ik ga naar de badkamer en haal mijn make-up eraf. Ik trek mijn pyjama aan en doe het licht uit. Morgen is een nieuwe dag. Ik val langzaam in slaap met die gedachte.

Heey hoop dat jullie het eerste deel leuk vonden. En ik zou graag willen weten of iemand in het verhaal wil zitten. Oh en IsisClifford heeft me geholpen met het onderwerp. Tynx daarvoor. Moet het volgende deel langer of juist korter. Ik zou het graag willen weten. Nou doeiiii❤️🌹