Love, lost and run

Hoofdstuk 7

                       POV Sophie

'Jack, ik heb het koud.'

We staan nog steeds in het water. We zijn niet verder gegaan dan kussen. Nou eigenlijk zoenen. Maar okè. Hij had gevraagd of ik bleef slapen en ik had ja gezegd.

'Kom dan gaan we terug naar huis.' Zegt Jack.

Hij pakt mijn hand vast en we zwemmen samen naar de kant toe. Hij tilt me op. Omdat ik natuurlijk weer niet de kant op kom. Ik klim op de kant en help Jack eruit.

Ik droog mezelf af en doe mijn jurkje weer aan. Ik ruim de spullen bij elkaar
en stop ze in de grote tas. Jack heeft zich ook afgedroogd en trekt zijn shirt net aan. Ik kan nog net een stukje van zijn sixpack zien.

'Zullen we gaan.'
'Ja is goed.'

Wacht welke dag is het morgen. We zijn bijna bij het huis van Jack.
'Jack.'
'Ja'
'Welke dag is het morgen?'
'Maandag. Hoezo?'
'Ik moet morgen werken. En ik heb mijn werkkleding niet bij jou liggen!'
'Rustig maar. Dan gaan we die toch gewoon ophalen.'
'Oh ja.' Ik moet zachtjes gniffelen. Wat ben ik toch weer dom.

~~~~~~~~~~~

'Loop je even mee naar binnen?' Vraag ik.
'Ja hoor. Kan ik jou huis ook een keer zien.'
'Haha, verwacht er maar niet te veel van.'
Ik open de deur en ren gelijk naar boven. Ik pak mijn werkkleding en nog wat andere kleding. Ik prop alles in een koffer waar ik ook mijn make-up en toiletspullen in doe.

'Sophie, ben je bijna klaar?!'ik hoor Jack vanaf beneden roepen.
'Ja ik ben klaar!'

Ik loop met mijn zware koffer naar beneden, maar dat kan natuurlijk niet normaal.
Ik donder met koffer en al de trap af.
Jack lacht zich kapot en ik moet ook wel een beetje lachen. Jack helpt me overeind en laat zijn vinger langs mijn gezicht glijden.

Ik voel allemaal tintelingen door mijn lijf heen gaan. Ik hoop dat we verder kunnen gaan en lang bij elkaar zullen blijven.

'Ga je mee?'
'Oh, ja. Sorry.' Oh hij heeft daar gewoon staan wachten.

We lopen samen hand in hand de straat door ik loop dicht tegen hem aan.
'Waarom loop je zo dicht tegen mij aan?' vraagt hij.
'Vind je het niet fijn dan?'
'Jawel, maar je loopt echt heel dicht op me.'
'Oke ik zou het toch een keer moeten vertellen.'

We zijn inmiddels binnen en we zitten op de bank.
'Oke ik zal beginnen.'

Ik was 13 jaar oud en ik en mijn beste vriendin liepen rond 10 uur 's avonds rond. We waren wat aan het praten en aan het lachen. We hoorden voetstappen achter ons en we gingen sneller lopen. Degene achter ons begon te rennen. We hoorden geweerschoten en we verstopte ons. We gingen achter een kliko zitten. We dachten dat we daar niet gezien werden.

Maar we hadden het mis een man greep mij en mijn vriendin vast. De man duwde ons op het midden van de weg. Er kwam een man met een geweer en een slangen tattoo op zijn gezicht. 'Wat hebben jullie gezien?' Zei hij met een boze stem. Ik was zo erg aan het trillen dat ik niks kon zeggen. 'We hebben helemaal niks gezien, meneer.' Zei mijn vriendin. 'Oh ja. Waarom renden jullie dan weg?'
'Omdat we schoten hoorden.'
'Hoor je dit dan ook.' Zegt de man. En ik blijf nog steeds trillend op de grond. De man richt het pistool op mijn vriendin en schiet. Ik ruk me los uit de armen van de man en buig mij om Luna( mijn vriendin) heen. Dicht bij haar hart is het rood. Ik leg mijn hand erop en mijn hand wordt ook rood. Ze wordt niet meer wakker. Nooit meer. Ik heb de politie en de ambulance gebeld. Ze hebben me verteld dat ze niet meer te redden is. Haar familie heeft nooit meer tegen de mijne gesproken. En ik. Ik heb in een diepe depressie gezeten. Zo erg dat ik bijna zelfmoord had gepleegd.

'Ik heb er nog steeds nachtmerries over.' Zeg ik en ik begin te huilen. 'Wauw, dat is heftig.' Zegt Jack en hij neemt me in een knuffel.

'Als er ooit een pistool op jou gericht wordt, kom ik je redden.'
'Ik hou van je.' Zeg ik tussen het snikken door.
'Ik ook van jou.' Jack neemt me in de bruidshouding en brengt me naar boven.

                    ~~~~~~~~~~~~

'Piep piep. Piep piep!' Daar gaat mijn telefoon dat betekend dat ik moet opstaan. 'Jack ik moet werken.' Fluister ik zachtjes. 'Nu al.' Zegt hij met een sexy ochtendstem. 'Ja nu al.' Ik geef hem een kusje en kruip uit bed.
Ik douche mezelf en maak me daarna op. Ik ga ontbijten. En ga dan mijn tanden poetsen. Jack is inmiddels al beneden.

'Ik breng je wel.' Zegt hij.
Ik heb ook niet echt een andere keus want mijn fiets staat nog steeds bij de Starbucks staan.
'Bedankt.' Zeg ik. Ik geef hem een kusje op zijn wang en bloos.

Tynx voor lezen heb niet veel te vertellen. Blijf bij want het is nog niet afgelopen.
Doegg xxxxjes ❤️🌹😍💋🍉