Love, lost and run

Hoofdstuk 10

'Laat me los!' 'Laat me los!'

'Ahh schatje ben je niet blij.'
'Nee laat me los!' Ik probeer me los te wringen, maar het lukt niet.

Mikes grip is te stevig en vast.
Die sukkel heeft me van de brug getrokken net toen ik wilde springen.

Hij heeft me over zijn schouder geslagen en loopt richting een busje. Het is een zwart busje met donkere ramen.
'Mike?'
'Ja konijntje.'

Euch ik haat het als hij mij zo noemt.

'Wat gaan we doen?' Vraag ik een beetje onzeker.
'We gaan even een leuk tripje maken.'

Met die woorden zet hij op een bankje in de bus. Zelf komt hij naast mij zitten.

Er zitten nog twee andere jongens in de auto. Een heeft bruin haar en blauwe ogen. De andere heeft blond haar en grijze ogen.

De jongen met bruin haar en blauwe ogen komt naast me zitten. Hij wisselt met Mike.

'Mijn naam is Brandon. Ik zou die maar goed onthouden.' Zegt hij.
Brandon. Dat moet ik onthouden.

Brandon pakt mijn handen vast en doet er een touw omheen.
Ik kijk hem bang aan.

'Wat ga je met me doen?' Ik fluister het zo zacht dat alleen hij het kan horen.
Hij zegt niets.

Ik voel iets in mijn arm en kijk geschrokken die kant op. De jongen met blond haar en grijze ogen zit op zijn hurken en geeft me een spuitje.

Ik voel me slap worden en het enige wat ik nog hoor is.

'De naam is Justin.'
Daarna val ik in een diepe slaap.

                   ~~~~~~~~~~~~

'Prinses wordt wakker.'
Langzaam open ik mijn ogen.
'Goed zo.'

Ik ben in een donkere kamer. Ik lig in een bed met een jongen naast me.

Ik schrik me kapot en ga daardoor te snel rechtop zitten.
Ik grijp naar mijn hoofd.

'Pas op prinses.' Ik kijk naast me nu zie ik het beter. Het is Brandon.
'Brandon?' Vraag ik een beetje onzeker.

'Ja prinses. Wat is er?' 
'Waar ben ik?' 'Dat is niet belangrijk.' Zegt hij met mij aankijkend.

'Oke.' Zeg ik zacht.
'Ga je omkleden in de badkamer en kom dan terug.'
Ik kijk hem vragend aan.
'De badkamer is daar en je kleding ligt klaar.' Hij wijst naar de deur. Hij klonk een beetje boos dus ik knik en loop naar de badkamer.

Het is geen grote badkamer maar het kan ermee door. Ik zie een jurk klaar liggen met sleehakken. De jurk zelf is koraalrood en komt ongeveer de knieën.

Nadat ik heb gedoucht heb ik een beetje make-up opgedaan en heb mijn jurkje aangetrokken. Mijn haren hangen los zodat ze kunnen drogen.

Ik snap niet waarom ik dit aan moet maar Brandon klonk boos toen ik hem
vragend aan keek.

Ik open de badkamer deur met de hakken in mijn handen.
'Daar ben je. Eindelijk.' Zegt Brandon een heel klein beetje opgelucht. 'Trek je schoenen aan en kom mee.'

Ik doe wat hij zegt en loop achter hem aan.
We lopen door een grote gang met allemaal deuren. Ik hoor zacht gesnik achter een deur.

Ik loop er heen, want ja ik ben nieuwsgierig. Ik open de deur.
'Ga daar weg!' Ik word weggetrokken door iemand. Ik draai me om. Het is die Justin die mij een spuitje gaf.

'Blijf van me af!' Schreeuw ik tegen hem. 'Niet zo brutaal meisje.' Ik voel een harde klap tegen mijn wang aan.

Ik kijk verschrikt op. Wat deed hij nou net? Sloeg hij mij nou? De tranen staan in mijn ogen.
'Hier gedraag je je. BEGREPEN!'
Het enige wat ik doe is knikken.

'Wat zit er achter deze deur?' Vraag ik aan Justin.
'Wil je dat weten?' Vraagt hij wat harder. Ik knik.

'Kijk maar.' Zegt hij.
Ik open de deur en zie niemand.

BAM.

Ik kijk geschrokken achterom.
Justin heeft de deur dicht gemaakt.
Ik loop naar de deur en probeer hem open te maken.

Shit op slot.
'Heey laat me eruit.' Ik bons en sla op de deur. Geen reactie. Ik schreeuw nog een keer, maar nog steeds geen reactie.

Ik laat me in een hoekje tegen de muur naar beneden glijden. Ik leg mijn hoofd in mijn handen en begin zachtjes maar hevig te huilen.

Waarom ik?