Love, lost and run

Hoofdstuk 2

                  POV Sophie
PIEP PIEEEEP! Arg mijn wekker. Ik sta met moeite uit mijn bed. Ik ga naar beneden en haal mijn telefoon uit de oplader.

Ik zie een herinnering. Oh ja, mijn eerste werkdag. Normaal heb ik een ochtendhumeur, maar dit maakt het wel weer goed. Ik kleed me om.

Ik moest van Jodie een wit shirt en een zwarte broek aan. Ik loop naar beneden en wil gaan ontbijten, maar dan hoor ik de telefoon gaan."Hey Sophie kun je wat eerder komen dan kun je me helpen met alles klaarzetten?"vraagt Jodie." Ja, natuurlijk." Zeg ik. Ik haal onderweg wel wat eten.

Als ik onderweg ben ga ik even langs de Starbucks. Ik kom hier best vaak. En ben bevriend geraakt met een een meisje die daar werkt. Haar naam is Jade. Ze is heel erg aardig en weet altijd wat ik wil. Als ik naar buiten loop zie ik dat de band van mijn fiets lek is

"Kom op."zeg ik. "Heey, heb je een lift nodig?" Vraagt een bekende stem. Ik draai me om en zie wie het is. Het is de jongen die ik gister hielp.
"Ja als dat kan, dan graag." "Natuurlijk stap in." Zegt hij glimlachend. Ik voel dat ik rood wordt en bloos.

                  POV Jack
"Hey heb je zin om vanavond iets te doen?" Vraag ik. Ik zie de glinstering in haar ogen. "Ja, lijk me leuk." zegt ze. En ze glimlacht naar me.

Ik start de auto en breng haar naar haar werk. Ik stap uit om haar deur te openen.

                        POV Sophie
Hij maakt mijn deur open en ik zeg dankjewel. Ik geef hem snel een kusje op zijn wang. "Doei." Zegt hij. "Doeg." Zeg ik.

Ik loop naar binnen en zwaai nog even als hij wegrijdt. "Oh je bent er fijn. Kun je me helpen?" "Natuurlijk. Waarmee?" "Het snoep klaarleggen." "Ja."

Ik begin met het snoep klaarleggen. Oh het ziet er allemaal zo lekker uit, maar ik mag er niet van eten. Want ik ben een medewerker en geen klant.

Tring.  Dat is de bel van de deur. Er komt een jongen binnengelopen ongeveer even oud als mij. "Hallo en welkom bij CandyShop." De jongen schrikt zich kapot en valt achterover. "Oh my gosh sorry!" Roep ik verschrikt. "Haha geeft niet." Zegt hij. Ik zucht van opluchting. Ik zie een kleine glimlach op zijn gezicht.

"Ik ben Luke. Aangenaam." Zegt hij bekakt. "Sophie. Insgelijks." Zeg ik bekakt terug.

Even later liggen we van het lachen op de grond. "Leuk winkeltje by the way." Zegt hij. "I know. Ik was, uh ben hun vaste klant. En toen kwam er een baan vrij. En voelde ik me even een eenhoorn." Wat zeg ik nou weer.

Ik sla mijn hand voor mijn mond en ik voel dat ik rood wordt. "Haha je hoeft je niet te schamen hoor." Zegt Luke. "Doe ik ook niet. Maar wat wil je hebben?" Vraag ik. "Uh ik uh heb een soort van de tweelingzus van mijn beste vriend uitgescholden en wil het goed maken." Zegt hij. "Loop maar mee." Zeg ik en loop richting de tafel met cadeautjes. Luke volgt me.

"Dit?" Vraag ik en ik laat een doos zien. "Ja! Oh das geweldig. Thanks." Hij loopt met mij mee naar de kassa en rekent af. "Wacht! Hier heb je mijn insta en twitter." Zegt hij en hij drukt een briefje in mijn hand. "Heey je zou eens kennis moeten maken met een vriendin van mij. Ze heet Jade en hier heb je haar nummer." Ik laat hem het nummer en een foto van Jade zien. En ik zie dat zijn ogen oplichten. Yes.

Het is inmiddels 6 uur. Ik ben klaar met werken, maar bedenk me dat ik moet lopen, omdat ik gebracht ben. Ik ga naar buiten en begin met lopen. Ik hoor getoeter achter me. "Je dacht toch niet dat ik je liet lopen?" Zegt Jack. "Ik hoopte het niet." Zeg ik. We rijden samen naar huis. Naar zijn huis. Ja, ons afspraakje gaat door.

WoW lang stuk met dank aan Isis. Wil jullie bedanken voor het lezen. In het volgende stuk beschrijf ik het afspraakje van Jack en Sophie.