Öncelikle 8.bölümde yaptığım hata için sizden çok çok özür dilerim. Emre'nin ağzından iken birden Selin'e geçmişim çok uzgunum gerçekten...
Selin
Gözlerim endişeyle açılmış bir şekilde önce Emre'ye sonra ise Ali'ye gitti. Onlarda ayni benim gibi endiseliydiler suan, ama bisey yapmamız lazımdı, yapmam lazımdı.
"Nazli siz abimle yani Savaşla evli değilsiniz"
Dedim bianda çok hızlı bir şekilde konuşarak. Emre ve Aliye baktigimdaysa bana şaşkınlık içinde baktıklarını gördüm.
"N-nasıl?"
Dedi Nazli şok olmuş ve ağlamaklı çıkan sesinin karisimiyla.
"Evli değilsiniz iste"
"A-ama-"
"Suan"
Dedim Nazli nin lafını keserek. Sonra ise devam ettim.
"Bak Nazli siz abimle önceden evliydiniz, hatta çok mutluydunuz. Sonra bir yanlış anlaşılma oldu ayrıldınız, yani bosandiniz. Ama şimdi yine bir olmaya çalışıyorsunuz ve baban"
Dedim o herife bakarak. Ardından bakislarimi tekrar Nazliya çevirdim ve devam ettim.
"Bunları bilmediği için sizi hala ayrı sanıyor. Öyle değil mi?"
Dedim yine o adama bakıp gözlerimi uyarirmiscasina buyuterek.
"Evet"
Dedi iç çekerek.
"Öyle mi!"
"Evet öyle"
Dedi bu sefer koltuga oturarak.
"Para falan?"
Diye bir soru yöneltti bu sefer Nazli.
"Para sizinle alakalı bisey degil Nazli onu takma kafana. Benim babam ve senin babanla alakalı, boşver"
Dedi bu sefer durumu Ali kurtararak. Ardından ona ufak bir gülümseme yolladım.
"Tamam biz gidelim artık"
Dedim ve Nazliyi kolundan tutup salondan çıkardım. Arkamızdan Ali ve Emre'de geldi. Bende cantamdan telefonumu çıkardım ve abime 'bizim eve gel' diye bir mesaj atıp, telefonu çantaya geri koydum.
"Hadi"
Dedim Nazliya. Sonra Nazli evden çıktı bende arkasından. Alimin arabasına doğru yöneldik ve onu beklemeye başladık.
Ali
"Ali"
Dedi Emre ben tam kapıdan cikacakken. Durup yuzune bakmadan soğuk bir tavırla cevap verdim.
"Ne var?"
"Bak-"
"Sakin özür falan dileme Emre,"
Dedim ve sonra ona döndüm.
"Ben sana kardeşimi emanet ettim. Ama sen ne yaptın? Onu polise teslim ettin"
"Üzgünüm..."
Dedi başını öne eğerek.
"Olma"
Dedim tam kapıdan tekrar cikacakken kolumdan tuttu ve yine beni engelledi.
"Özür dilerim"
Dedi. Gözlerine baktigimda dolmuştu. Suan ne yapmaliydim gerçekten bilmiyorum...
"Dileme Emre-"
"Ali bak izin ver sadece bir kere göreyim onu en azından"
"Ben bile daha göremedim onu"
"Ne zaman görüş günü he?"
Dedi hevesle. Onu affettigimi falan mi sanıyordu?!
"Yarın mi?"
Diye üstüne ekleme yaptı.
"Seni ilgilendirmez"
Kolumu ondan kurtararak arabanın yanında beni bekleyenlerin yanına gittim.
"Ali ne oldu?"
Dedi Selin.
"Bişey yok ya"
Diyip onu gecistirdim. Sonra arabanın kilidini açtım ve ben dahil hepimizin arabaya binmesini sağladım.
Savas
Ben evdeyim ama bunlar hala gelmedi ve ben çıldırmak üzereyim. Yok gelmeyecekler herhalde ya...
Tam kapiyi acip gideceğim sırada karşımda sarisin bir erkek, Selin ve Nazli'm vardı. Selin sanki kötü bisey yapmış gibi suçlu bir şekilde hızla iceri girdi. Ardından o sarışın çocuk iceri girdi bana hafifçe tebessüm yaparak. En sonda Nazli. Ama sanki yüzünde duygu yoktu. Kesin bisey öğrendi iste, bisey oldu!
Ben buna rağmen sımsıkı sarildim ona.
"Korktum. Çok korktum"
Ama o bana karsilik vermiyordu. Ondan ayrıldım ve yüzüne baktim dikkatlice. Gerçekten duygu yoktu, o güzel gözlerinde bile...
"Nazli bi sorun mu var?"
Dedim kaslarimi çatarak.
"Bilmiyorum"
"Nazli?"
Dedim bu seferde endişe ile.
"Ben öğrendim Savas"
Dedi bi adım geri atarak.
"Ne öğrendin?"
"Bizim evli olmadığımızı"
Dedi ve benim suanki dönmüş haldeki yüzüme bakti.
"Lütfen bi sey söyle"
Dedi sonra gözleri dolarken.
"Biz evli değil miyiz?"
"Nazli-"
"Bana cevap ver!!"
"Evet değiliz!.."
