Ruh Hastası

4.5K 181 27
                                    


Multi:Aras

"Aras geç yerine?"
hocanın sinirli seslenişiyle derin nefes alıp gözlerini hocaya çevirip ellerini ceplerine koyup

Ne rahat çocuk arkadaş

"Bir şey mi dediniz?"dedi kendinden emin bir tonla.

Hıh kendini begenmiş

Gözlerimi ondan alıp hocaya çevirince elleri titremeye başlamış ne diyecegini bilmeyen bir edaya bürünmüş
"Der-se başlı-yoruz oğ-lum."diye kekelemesiyle son noktada konuldu.Gözlerim pörtleşmiş hocayla isminin Aras oldugunu ögrendigim çocuk arasında gidip gelirken birinin beni cimciklemesini istemem hiçte yanlış bir tepki olmaz.

Nasıl lan?nasıl bu derece dönebilir bir hoca ögrencisine karşı.Kim bu Aras?Hocanın bile bu denli korkması ruh hastası biri oldugunu açıklar.Hep karşılaşmazmıyız zaten?

Hem kim oluyorda gelmiş bana hesap soruyor?Ne hakkında?kim hakkında?

"Bende öyle düşünmüştüm."deyip ellerini ceplerinden çıkartıp bana kısa öfke dolu bir bakış atıp yan sırada tek oturan bir kızın yanına oturdu.Umursamaz bir tavırla bir kolunu sıranın üzerine atıp yogun bakan gözlerini bana dikti

Bu çocugun benle derdi ne?Allah aşkına

"Aramıza yeni biri katılmış ayağa kalk ve kendini tanıt."diyen hocaya döndürdüm yüzümü.
Bana mı böyle hitap ediyor bu hoca bana mı öyle geldi?Az önce süt dökmüş kediye dönmüştün şimdi noldu lan?illa erkek mi olmamız lazım.

Nefesimi dışarı verip Ayağa kalktım
"Adım İmer Güngör.Bundan sonra bu okulda sizinle birlikteyim."dedim yüzüme sahte bir gülüş yerleştirip.Bu kadarı tanıtım yeterli herhalde.

Hiç sevmedim seni yelloz karı.diyen iç sesim onikiden vurmuştu.

"Hangi okuldan geldin?"
sorusuyla biran afalladım.Utançtan degildi afallamam sadece böyle bir soru beklemiyordum.Okulumdan utanmak Ailemden utanmak demekti. Arakadaşlarımdan,çevremden ama ben bundan utanmıyordum aksine gurur duyuyordum.Hayatlarının merkezine parayı yerleştirmiş insanlardan utanmam,hissetmem gereken en son şey.Bu zengin züppelerinin ne düşünecegi o yüzden umurumda bile degil

"Arslan Kulaksız devlet okulu."dememle tüm sınıf kahkahaya boguldu.Uğultular başlamış çoktan dedikodu alarmı verilmişti.Gözlerimi kısarak onlara bakmayı sürdürdüm

-Devlet okulundan gelmiş lan
-Ezik tipinden belli zaten

Diyen kişilere aldırmadan dik durdum ağlamak zayıf insanlara özgüdür.Ve ben zayıf degilim!

"Ne zamandan beri özel okullara sokaktan ögrenci alınıyor."
Birisinin demesiyle sınıf tekrardan kahkahaya boguldu.Gözlerim seyirmeye başlamış söyleyen kişiye şimşek hızıyla dönerken Arasla göz göze geldim

Ne yani omuydu söyleyen?

Dudagının kenarı yukarı kıvrılmış,küçümseyen bakışıyla bana bakıyordu.Bu fırsatı sana veryecegim zengin züppesi!
Kollarımı çaprazlayıp rahat bitir havaya büründüm sinirden köpürüyor olsam bile

"Peki Ruh hastaları ne zamandan beri alınıyor özel okullara?"
dedim bir çırpıda.Tüm sınıf şaşırma nidasını üstlenen sesler çıkarırken ben gözlerimi Arasın gözlerine dikmiştim.Sinirle soluyordu adeta,kaşlarını çatmış yüz hatlarını okadar germiştiki boynundaki damarlar ben burdayım diye bagırıyordu adeta.Elini yumruk yapıp masaya şiddetle vurup
"Dönün lan önünüze!"diye gürledi sert bir sesle.Ben bile yerimden sıçradım lan?oysaki hazırlıklı olmam lazımdı.Alarm yüz ifadesinden verilmişti oysaki.Sınıftaki herkes kendi önüne dönmüş birbirleriyle fısıldaşmaya başlamıştı bile bir kaçının düşünceleride kulagımı doldurdu.

Sosyopat ManyakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin