"Çünkü lanet olsun ki Anneme benziyorsun!Mert şerefsizinden uzak dur!sana zarar verir!"
Afallamıştım.Gözlerim,gözleri arasında gidip gelirken günlerdir beni deli eden sorular cevaplarını bularak buhar olup uçmuştu.
Annesi ölmüştü ve beni ona benzetiyordu.Seren'e beni o yüzden götürmüştü.Bazen beni rezil etme çabalarına girdikten sonra gözlerinde beliren o pişmanlık kırıntılarının sebebi buydu.Annesini seviyordu.
Beni sevmiyor olsada bu benzerlikten dolayı bazen payımı alıyordum.
Şuan olduğu gibi beni korumaya çalışıyordu.Hemde Mertten.
"Ne diyorsam onu yap!"
Diyerek film şeriti gibi uzayan düşüncelerimi makasla kesti bir anda.Ardından arkasını dönüp gitti.
Yutkundum.Onun için üzülmüştüm.
Annesizlik çok zor olmalı.
O an zilin çaldığını fark etmemiş olmalıyım ki önümde sallanan bir el görmem uzun sürmedi
"Dünyadan İmere selamlar olsun."
Diyen Mert gülümsüyordu.Buruk bir tebessümle karşılık verdim.Sırama oturdum.
"Noldu güzellik?Neyin var?"diye sordu.Ona baktım"Yok bir şey"diye yanıtladım.
"Öyle mi dersin?"diye sordu.İnanmadığı apaçık ortadaydı.
"Öyle.Ee kumsal nerde?"Sorumun konuyu kapatmasını temenni ediyordum.Oylede oldu.
"Geliyor"diyerek kapıyı gösterdi.
"Ben geldimmmm"diye sevecen bir sesle üzerime atladı.Boynuma sardığı ellerini tuttum.
"Küçük bir kız çocuğundan farksızsın biliyorsun değil mi?"Küçük çapta kahkaha attı
"Evet biliyorum çok tatlıyım itirafını bekliyordum."diyerek kalçasıyla kalçama bir vuruş yapıp beni ortaya iteleyip yanıma oturdu.Bir yanımda mert bir yanımda kumsal oturuyordu.
Arasın sınıfa girmesiyle gözlerim istemsizce üzerinde gezindi.Her iki eli cebinde o soğuk yüz hatları her zaman ki gibi suretindeydi.Onu gülerken bırak tebessüm ederken bile gormedim taş adam mı oluyordu buz adam mı ?Soğuk bakışlar eşittir buz adam.
Merti yanımda görünce kaşlarının çatılışını seyrettim.Sırasına oturana dek gözleri üzerimdeydi.Ardından tahtaya odakladı bakışlarını.Ne düşünüyordu kim bilir?Onu dinleyecegimi falan mı?
Mertin tekin biri olmadığını dile getiriyorda kendisini işe hiç katmıyor.
Tüm okulun çekindiği Mert değil kendisi oysa ki.Durust olmalıyım ki Merte neden bu şekilde davrandığını deli gibi merak ediyordum ve bunu öğrenecektim umarım fikrim öğrendikten sonrada değişmez.Buna pek olasılıkta vermiyordum açıkçası.
Ders bitmiş okul bahçesinde turluyorduk kumsalla.
"Nasıl bulucaz pesimdeki kişinin kim olduğunu?"diye sordum.Banklardan birine oturarak bakışlarını bana odakladı.Güneş ışınları gözlerimle temas edince ufak çapta kısmak zorunda kaldım.
"Erkan Erçetin kimse onu bulmaya çalışıcaz." Dedi bayan çok bilmiş.
"Hadi canım, sen tam bir dahisin"
Diyerek gözlerimi pörtleştirerek onu alkışlayarak dalga geçtim.
"Hiçbir detayı da atlama zaten"
Suratı asıldı.
"Alınma hemen ya şaka yapıyorum."
Diyerek yanağına öpücük kondurdum
Ardından devam ettim aklıma gelen fikirle
"Baksana aklıma birşey geldi"
Diyerek öne doğru atıldım.
Heyecanladıgı ses tonundan belliydi
"Ne geldi?"diye sordu sabırsızlıkla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sosyopat Manyak
Teen Fiction"Karanlığa Hapsolmuş Ruhun,Aşk'la Başlayan Aydınlığın Hikayesi." İmer,henüz onyedinci yaşında devlet okulunda okurken,babasının lüks içinde yaşayan yeni patronunun yanında çalışmasıyla,hayatı tam anlamıyla sil baştan yazıldı. İmer okuma hayatını öze...
