Sosyopat Manyak

Seren

Multide:Seren var :)))

'Ben şimdi Arasla depoda kilitlimi kaldım?"

Bundan haberi olabilirmiydi Kapıyı omu kilitlettirdi acaba?Ama yaptıysa neden bu kadar sinirlenip kapıyı yumrukladı.

Hayır,hayır kesinlikle o yapmadı.

Birilerinin tuzagına düşmüş olmalıyız.İyide kim?
neden yapsın ki?

Arasla aynı odada kilitli kalmak?

Düşüncesi bile kötü iken gerçegini yaşıyorum şuanda.

Öfke saçan gözleriyle bana döndügünde kalbim sanki mümkünmüşcesine ritmini dahada arttırmaya başladı.

Ah,kesin beni öldürecek!

"Kim yapar lan kim!"
Diye kükreyerek bir köşede duran sandalyeye tekme attıgında,yerimden sıçrayarak geriledim.Korkum ikiye katlanarak beni dahada çıkmaza sürüklüyordu

Buradan acilen kurtulmam gerek

Eliyle çenesizi sıvazlayarak
"Ulan şerefsiz!"
Diyerek hızla cebinden telefonunu çıkarttı.Bunu yapan kişiyi biliyor gibiydi.Şuan ben yokmuşum gibi davranıyordu
okadar sinirliydiki bu benim için
Avantaj mı?dezavantaj mı?
Bilemiyordum.

"Çekmiyor,çekmiyor Allah kahretsin!"

Duvara yumruk attıgında elinin kanadıgını gördüm.Kırmızının en yoğun tonu parmaklarından beton zemine damlarken kanayan yerin degil içinin acıdıgını gördüm gözlerinde
Başka birşey olmalı tek sorun burda kilitli kalmamız degildi başka birşey,herşey planlanmış olabilirmiydi ama neden?

Çaresizce yere çöktügünde
"Koruyamadım."diye mırıldandı.
Deniz mavisi gözlerini ilk defa çaresiz gördüm.Peki beni neden hüzün kaplıyor?

Vicdanım daha fazla dayanamarak olaya el attı ve ağır adımlarla yanına vardım.
Başını yavaşça kaldırıp bana baktıgımda zorla bir tebessüm yerleştirdim yüzüme.

Ne oldugunu bilmiyordum ama burdan derhal çıkmamız gerektigini iyi biliyordum.Acele ile telefonu elinden alıp depoda gezdirmeye başladım yukarı yukarı kaldırarak şebekenin çekmesini bekledim.
Şaşkınlıkla bakan Arasla ilgilenmeyerek yukarı zıplıyordum.Paralel küçük demirlerle kapatılmış, aralarından sızan güneş ışınlarının odaya aydınlık katan tarafına yöneldim

'Koruyamadım'acaba kimin için bu kadar endişelenmişti.
Burada kilitli kalmamız
Başka birine nasıl zarar verirdiki

Tabi kilitleyen kişinin bir planının olmadıgı dışında

Off,çok merak ediyordum.

Şaşkınlıkla bakan gözlerinee
"Çekiyor!"
Diye bagırarak elimle gelmesini işaret ettim.
Hızla yerinden kalkarak yanıma varıp telefonu aldı,çeken yerden ayrılmayarak bir numara tuşladı
Çok çalmadan arayan açtı

"Furkan,depodayız kapı kilitli çabuk ol!Emire söyle seren,serene gitsin acele et!"

Diye bagırmasıyla sesindeki endişe yüzüne yansımış büyük bir korkuyla sarmıştı bedenini.
Seren her kim bilmiyorum ama Aras için çok degerli oldugu aşikâr.Kimsenin zarar görmesini istemem ama ben neden tuhaf hissediyordum ki kendimi?

Yüz hatlarının her bir zerresi kasılırken,yumrugunu sıkmıştı.Onun biraz gerisinde kalarak kapının açılma sesini bekliyordum bu süre zarfında konuşmamak en iyisiydi.

Kapı açılınca Furkan denen çocuk endişeli bir şekilde

"Abi Emir çocukları alıp oraya çoktan vardı.Merak etme seren iyi."