Sosyopat Manyak

Ne yapmalıyım?

kurtoznur64 kişiye ithafen

Geç kaldın.Geç kaldın...!"

Ellerim titriyor,kalp ritmim düzensizleşmişti.Gözlerim netliğini
yavaş yavaş kaybediyor nefes almakta zorlanıyordum.

Camda gördüğüm sima başka biriydi.
Bir damla suya muhtaç çöl gibi kurumuştu dudaklarım.Ellerimle örtbas ettim onları.Camı tekrar tıklattığında olduğum yerde irkildim ve adımlarım geriledi. Çığlık atsam kim yetişirdi?kim duyardı beni?Kimse duyamazdı beni.Aras'ın üstün zekasına kanıp tüm ev halkının yemeğine uyku hapı katmıştım.Lanet olsun!.Korkuyordum

Sadece kalbimin atışlarını duyduğum odada kapı birden açıldı, dudaklarımdan benden habersiz bir çığlık firar etti.

"Bağır bağır nasıl olsa kimse duyamaz seni!"Kapıdan içeri girer girmez duvara yumruğunu geçirdi Aras.İrkilerek gözlerimi yumdum.
Bedenimde tonlarca ağırlık toplanmış gibiydi ne kıbırdayabiliyor nede gözlerimi açma cesaretim vardı.
Dudaklarımı zorlukla araladım ki cigerlerim hasret kaldığı soluğa kavuşsun.

"Aras,adam camdaydı."diyebildim zar zor titrek sesimle."Aç gözlerini!"diye bağırarak uyardı beni.Fakat açamadım.Öfke kusuyordu ses tonu.Bedenimin kontrolü bende değil,küçük bir kız çocuğunun elindeydi.Korkuyordu,cesareti yoktu belki rüyadır diye dua ediyordu içinden.

"Sana aç dedimmm!"dediğinde ikinci kez yumruğunu geçirmişti duvara.
Daha fazla direnemedim.Titreyen bedenimi duvara sabitledim.Yavaşça aralayarak gözlerine sabitledim
mavilerimi.

Işık açık olmadığı için yüzünü net göremiyordum fakat ay ışığı azda olsa bana yardım ediyordu.Daha belirgin yapıyordu gözlerini ve gözlerine bürünen öfkeyide.

"Aras adam camdaydı,buradaydı hem sen nasıl içeri girdin?"

"İmer kes sesini ! O benim adamımdı! Seni korkutmasını ben istedim.
Senin iyi bir derse ihtiyacın vardı.Erkan falan gelmedi.Bekledim ama gelmedii lanet olası.!"
Her söylediği beynime ağırlık yapıyor, algılamama yardım etmiyordu.

"Niye yaptın bunu?"diyebildim sadece.Çenemi kavrayıp sertçe sıktı eliyle.Dişlerini sıkarak konuşmaya başladı."Burası kimin evi lan?Ben sana uzak duracaksın o heriften derken,sen evinemi yerleştin!"soğuk sesi ürpermeme sebep oldu.

"Babamla annem burada çalışıyor."
Çenem iki büklüm olmuşken kelimeler anlaşılır cinsten değildi.
Elini ittirmeye çalıştım fakat gücüm yetmedi,direncimi arttırarak elini son kez ittim,başarmıştım.Ardı arkası kesilmeyen öksürüklerden sonra
"Hastasın sen"diyerek son kez öksürdüm. İşaret parmağını bana doğru sallayarak "Bana bak kızım ya bu evden ayrılırsın yada erkan itinin ürkek ceylan avı olursun Sana asla yardım da etmem."dedi kızgın sesiyle.

"Nereye giderim ben?ailem burda benim ailem!"sesim yüksek çıkmıştı.
Nasıl böyle birşey isterdi benden?
Zengin biriymisim gibimi duruyordum ordan bakılınca?Ev tutacak parayı bırak eve ekmek alacak param bile yoktu benim.Aileme ne dicektim?

Ellerini ceplerine yerleştirerek kendinden emin bir ses tonuyla
"Ozaman benimle yaşarsın."dedi.

***

ARAS'TAN

Ne diyosun abi sen ne demek bizimle yaşayacak diye!"

Emirin bu konuyu bu kadar abartması sabrımı zorluyordu.Soru sorulmasından hiç hoşlanmazdım hele ki yaptıklarımın sorgulanması beni delirtmeye yetiyordu. Vücudumdaki tüm damarların kabardığını hissediyordum.