Burak Hoca

3.1K 144 46
                                    


Multimedia:Burak Yaman

Zilin çalmasıyla yerimden hızla kalkıp kimseye aldırış etmeden herkesten önce sınıftan çıkarak lavaboya girdim.Kapıyı kilitleyerek
'118 80' bilinmeyen numaraları aradım.

Bir yandan tırnaklarımı yolarken dişlerimle,diğer yandan ayağımla ritim tutuyordum hattın düşmesini beklerken.Sekreterin konuşmasının ardından

"Alo,iyi günler.Ben bir hattın kime ait oldugunu sorucaktım ama?"diye sordum.Fazla heyecanlıydım.

"Tabi,053-----"diyerek numarayı söyledim.Sabırsızlıkla beklerken hüsrana uğradım.

"Maalesef hanfendi hattın sahibi kimlik bilgilerini gizli tutuyor."

"Ama bu çok önemli hayati mesele lütfen."diyerek şansımı son defa denedim.

"Maalesef size yardımcı olamayacağım."

"Peki,iyi günler."diyerek kapattım.

Hayır yani bilgi veremeyeceksen ne diye reklamlarda bizi arayın her istediginiz bilgi elinizin altında diyosunuz.Kapının kilidini açıp dışarı çıktım.Bahçede Kumsal'ı görmemle yanına adımladım.Üzerimdekileri umursamadan çimlere uzandım.

"Selam"dedim üzgün sesimle.

"Ne iş?"diyerek tek kaşını kaldırdı.Uzanmasada oda yanıma oturdu.Yeşil rengini almaz inşAllah elbiselerimiz.Sırt üstü uzandığım çimlerden sağ tarafa döndüm.Elimi
Başıma koyup dirsegimi yere dayadım.Böylelikle kumsalı karşıma almş oldum.

"Mesaj attı kara gölgemiz.Nefesi ensemdeymiş."dedim içim ürperirken

"Oha kızım ne zaman oldu bu?bana neden söylemedin?"diye sordu merakla.Bacaklarını kalçaları altına alırken ne diyecegimi bekledi.

"Dersteyken.Bende hemen numaranın kime ait olduğunu öğrenmek için bilinmeyen numaraları aradım."

"Ee kimmiş?"diye atıldı hemen

"Bi dur Kumsal.Gizli tutuyormuş.Öğrenemedim."diyerek nefesimi dışarıya üfledim.

"Hadi be!"
Deyip bacağına vurdu.

"Üff acıdı."diyerek yüzünü buruşturdu bu sefer..Manyak harbiden bu kız.İstem dışı kıkırdadım bu haline.Her hali tatlıydı.

"Bidakika benim bir tanıdığım var belki ondan yardım istesek bize istediğimizi verebilir ne dersn?"
Diye sormasıyla biten umut kırıntılarım tekrardan birleşmeye başlamıştı bile.
Yerimden heyecanla kalkıp oturur pozisyona geçtim.

"Kim bu?Nasıl edebilir ki?Gizli tutuluyor sonuçta."Gülümsedi.

"Sen orasını merak etme karşılığını verirsek alamayacağımız bilgi olmaz ondan.Ebeni bile buluruz alimAllah."
Diyerek elini göğsüne koyup egildi.Şifesini degiştirdi son cümlesinde.Kıkırdadım bu haline.
Şapşal!

"Peki tamam hemen ara o zaman?"
Diye Sordum sabırsızlıkla.Bana bunları yaşatan kimse ondan çok kötü intikam alacağım.Dudagını büzerek

"Bu biraz pahalıya mal olabilir.Ayrıca numarasıda yok yüzyüze görüşebilirim anca.Sen orasını bana bırak ben sana haber vericem konuştugumda."Deyip göz kırptı.

"Senden haber beklicem.Ama elini çabuk tut."deyip ellerimi silkeleyip ayağa kalktım.Üstümü başımı düzelttikten sonra kumsalın koluna girip okula girdik.

"Ders ne?"diye sordum bıkkınlıkla kumsala.Bazen okuldayken dersler,zaman geçmek bilmez ya?
İşte tam o duraktayım.

"Ders matematik fakat yeni hoca gelicek."dedi bana dönerken.
Bişey dememe gerek kalmadan kapı açıldı ve yeni öğretmen görüş açıma girmişti bile.Tüm kızlardan hayranlık barındıran nidalar yükselti biranda sınıftan.Uzun boylu,kaslı,geniş omuzlu,üstüne tam oturmuş siyah takım elbisesi içerisine koyu renkte giydiği mavi gömlek ile kesinlikle kusursuzdu.İlk gün diye oldukça özenmiş olduğu belliydi aslında okulun diğer erkek hocaların hepsi böyle giyiniyor olsada bu tarz tamamiyle ona özgü bişeymiş gibi geliyordu gözüme.İnanılmazdı.
Daha önce takım elbiseyi bu kadar yakıştırdığım,üzerine tam oturan bir kişi görmedim desem abartmış olmam emin olun.
Kahverengi gözleri hafif elaya çalıyordu.Adamda kusur yok!

Sosyopat ManyakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin