Κρυφά Αισθήματα

~14~

"Τι κάθεσαι και με κοιτάς? σου είπα να φύγεις!" μου φώναζε αλλά εγώ είχα μείνει εκεί μπροστά του να τον κοιτάω. Πόσο άσχημα του φέρθηκα σκέφτηκα.

"Πολύ καλά αφού δεν φεύγεις εσύ θα φύγω εγώ" είπε και πήγε να φύγει. Τον έσπρωξα με δύναμη άνοιξα την πόρτα που πήγαινε να την κλείσει, μπήκα μέσα και έκατσα στο σαλόνι. Με ακολούθησε κάτι πήγε να πει αλλά δεν τον άφησα.

"Δεν σκοπεύω να πάω πουθενά αν δεν με αφήσεις να σου μιλήσω. Ξέρω πως εγώ ήμουν αυτή που δεν σε άφησε να μιλήσεις αλλά σήμερα θα μιλήσουμε θες δεν θες. Λοιπόν..." ξεκίνησα να λέω αλλά με διέκοψε.

"Και γιατί τώρα να κάτσω να σε ακούσω Έλενα? τόσες φορές προσπάθησα να σου μιλήσω και δεν με άφησες γιατί εγώ να κάτσω να σε ακούσω τώρα. Δεν άξιζα αυτήν την συμπεριφορά σου. Τώρα είναι αργά. Φύγε!Και όπως είπες κι εσύ τελειώσαμε!!!"

"Ο λόγος που έφυγα ξαφνικά εκείνο το βράδυ ήταν γιατί η Νεφέλη και ο Άρης είχαν ένα τροχαίο. Η Νεφέλη ευτυχώς ήταν καλά αλλά ο Άρης είχε εσωτερική αιμοραγία και μετά έπεσε σε κώμα. Φοβόντουσαν ότι θα μείνει παράλυτος. Όταν έφτασα στα Ιωάννινα σε πήρα τηλέφωνο και το σήκωσε μια γυναικεία φωνή και μου είπε ότι ήσουν στο μπάνιο. Πίστευα ότι ήσουν με άλλη και γι' αυτό δεν ξανά απάντησα στις κλήσεις σου και δεν σου είπα τίποτα. Χθες στην δουλειά που σε είδα με εκείνη την κοπέλα νόμιζα ότι ήταν εκείνη και ένιωσα τον κόσμο μου να γκρεμίζεται. Πίστευα ότι σε έχασα για πάντα μέχρι που σήμερα το πρωί έμαθα πως αυτή η κοπέλα είναι η αδερφή σου. Έχεις δίκιο που έχεις θυμώσει αλλά κατάλαβε με. Εσύ τι θα έκανες στην θέση μου? Σ αγαπάω Πάνο... συγχώρεσε με!" είπα και δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου. Έμεινε για λίγο σιωπηλός.

"Είναι καλά τώρα ο Άρης?" με ρώτησε χωρίς να με κοιτάει.

"Ναι, μια χαρά βγήκε και από το νοσοκομείο θα πρέπει όμως να προσέχει για ένα διάστημα" είπα και σκούπισα τα δάκρυα μου. Τον πλησίασα αλλά απομακρύνθηκα.

"Για να απαντήσω στην ερώτηση σου δεν ξέρω πως θα αντιδράσω σε παρόμοια περίπτωση αλλά σίγουρα αν θα ήθελες να μου μιλήσεις θα σε άφηνα. Ανησύχησα νόμιζα ότι είχες πάθει κάτι κακό αλλά δεν με υπολόγισες. Και όταν γύρισες είχες πάρει τις αποφάσεις σου μόνη σου. Λες και δεν υπήρξα ποτέ στην ζωή σου. Και στην τελική τι ρόλο παίζω εγώ στην ζωή σου Έλενα?" είπε όλο παράπονο.

"Πρωταγωνιστικό ρόλο παίζεις και πάντα θα παίζεις. Έλα να τα βρούμε σε παρακαλώ"

"Δεν έχουμε να βρούμε τίποτα. Άκουσα ότι είχες να μου πεις τώρα θέλω να φύγεις. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε." είπε και ένιωσα την καρδιά μου να σταματάει να χτυπάει. Δεν άντεχα να τον χάσω.